Op dinsdag 20 juni vond een mislukte aanslag plaats in het Centraal Station van Brussel.
Overal is te horen dat het dankzij de aanwezigheid van militairen was dat er bij deze aanslag geen slachtoffers vielen. Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon en Eerste Minister Charles Michel wrijven zich in de handen. Zij zien het nut en de efficiëntie van hun veiligheidspolitiek bevestigd, met name de aanwezigheid van het leger in de straten die in dit geval doorslaggevend zou geweest zijn.
Het is nochtans nuttig om de feiten van nabij te beschouwen. Wat is er echt gebeurd? Het Federale Parket is erg duidelijk in haar mededeling.
Om 20u44, heeft een man «al roepend zijn valies vastgenomen en een gedeeltelijke explosie veroorzaakt. Gelukkig raakte hierbij niemand gewond. De valies heeft vuur gevat. De man heeft de tijd gehad om naar de kade af te dalen in achtervolging van een stationschef. Een tweede explosie vond vervolgens plaats. De man is vervolgens opnieuw naar de hal gegaan waar hij zich op een militair heeft geworpen die het vuur heeft geopend en hem verschillende malen heeft getroffen. De aanslagpleger had geen ander wapen en droeg geen bomgordel.
De feiten zijn dus klaar! Het is niet dankzij de militairen maar dankzij een technisch mankement van het ontstekingsmechanisme dat er geen slachtoffers zijn gevallen. We kunnen er dus eerder uit afleiden dat al de veiligheidsmaatregelen allesbehalve doorslaggevend zijn en dat indien het ontstekingsmechanisme wel had gefunctioneerd, het resultaat helaas gans anders kon geweest zijn.
Michel et Jambon manipuleren de feiten in een poging hun repressieve veiligheidsbeleid te rechtvaardigen en zelfs nog te verharden.
Waar wij echter wel zeker van zijn, is dat deze aanwezigheid van het leger dient om een angstklimaat in stand te houden die enkel de illussie van veiligheid creëert, terwijl de regering intussen verder haar besparingsbeleid, haar racistische politiek en haar aanvallen op onze rechten en vrijheden doordrukt. Dit klimaat van angst heeft al geleid tot het verbieden van conferenties, manifestaties, arbitraire aanhoudingen en stigmatisering van verschillende bevolkingsgroepen omwille van hun religie of oorsprong.
Om deze politiek tegen te gaan, is de groots mogelijke waakzaamheid geboden tegenover al deze manipulaties. Laat ons samen opkomen voor een radikale ommezwaai: een genereus sociaal beleid, gebaseerd op solidariteit, democratische rechten voor iedereen, verdeling van de rijkdommen en strijd tegen de ongelijkheid, bij ons en in de rest van de wereld.
Hiervoor moet ondermeer komaf gemaakt worden met de racistische en repressieve wetten van deze regering (mogelijke afname nationaliteit, deportaties, enz.), moet het leger opnieuw in de kazernes in plaats van op onze straten en moet België zijn deelname aan de bombardementen in het Midden-Oosten stop zetten.
Het nationale secretariaat van de SAP-LCR
21 juni 2017
