• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

Ali Baba en de 181 terroristen 

23 juli, 2015 door Pips Patroons

raf-sap-chinaVolgens de Chinese autoriteiten telde de provincie Xinjiang, ook gekend onder de naam Oost-Turkestan, in het jaar 2014 181 terreurgroepen. Ze werden allemaal gearresteerd. Omdat deze provincie het autonome gebied van de Oeïgoeren is, een volk met een moslimcultuur dat een Turkse taal spreekt, zijn deze groepen, althans volgens de machthebbers, islamitische terroristen. In China wordt elke minderheidsgroep die weerstand biedt aan de overheersing van de Han-meerderheid snel gerangschikt onder het etiket terrorist. Minderheden die ijveren voor meer vrijheid worden afgeschilderd als “separatisten” die de eenheid van China ondermijnen, dus de veiligheid van de Staat. Het zijn verraders en vijanden.

Er wordt zeker geweld gepleegd in deze regio, maar het is niet duidelijk wie daar verantwoordelijk voor is. Peking beschuldigt de Islamitische Beweging van Oost-Turkestan en de Islamitische Partij van Turkestan, maar het is de vraag in hoeverre die partijen een echt bestaan leiden en of ze in staat zijn om op te treden. Het djihadisme is weliswaar niet helemaal vreemd aan een zeker geweld, zoals bleek met de aanval op een markt in Urumqi waar 39 doden vielen (22 mei 2014), maar het staat daarentegen vast dat de Oeïgoren het slachtoffer zijn van politieke en religieuze onderdrukking, dat de verplaatsingen van mensen wordt gecontroleerd, dat de autoriteiten het vertrek van moslimminderheden stimuleren en dat bepaalde repressieve acties door de censuur worden verzwegen, zoals de dood van 59 Oeïgoeren op 28 juli 2014 in Yarkand (Le Monde vn 26 maart 2015). Dit alles heeft als resultaat dat de Oeïgoren massaal het land ontvluchten. Van Europa tot Thailand met Turkije in het voorbijgaan wordt de kwestie van de vluchtelingen alsmaar erger, niet zozeer voor de regeringen (die weigeren om hun humanitaire verlichtingen waar te maken) als voor de vluchtelingen zelf.

In plaats van de oorzaken van de exodus onder ogen te zien, een exodus die gedeeltelijk te maken heeft met het gebrek aan kritiek op de regimes in kwestie (China is een belangrijke klant), maar nog veel meer met de militaire destabiliserende zogenaamde humanitaire interventies in de moslimwereld, heeft men de mond vol over de “clash der beschavingen” (Sarkozy & C°), het versterken van de antiterroristische maatregelen (aan de rechter- en de linkerzijde van rechts) en over de strijd tegen het “fundamentalisme”, d.w.z. tegen de “onbeschaafde” islam zoals die “christenen” beweren die denken een tolerante en egalitaire godsdienst te belijden die de grondslag is van “onze” beschaving. Het zijn natuurlijk allemaal maar woorden, maar woorden met een gevaarlijke draagwijdte, gericht tegen, zoals reeds is opgemerkt, tegen onze vrijheden.

Hoe zit het met de “clash van de beschavingen”? Het aanvaarden ervan houdt logisch gezien een echte oorlog in, namelijk die tussen de “beschaafden” tegen de minder beschaafden of gewoon barbaren. In dit geval is de vijand niet meer menselijk in de zin dat de “beschaafden” er aanhechten: alle middelen zijn dus gepermitteerd om die ontmenselijkte vijand (die geen vijand is waarvoor het oorlogsrecht geldt) te vernietigen. We hebben deze praktijken meegemaakt in de koloniale oorlogen en op onze bodem in de 2de wereldoorlog. En waar gaan we die oorlog voeren? Bij ons, in Europa waar de “vijanden van onze beschaving” een thuishaven hebben gevonden? En met welke middelen? Die welke Frankrijk gebruikte in de Algerijnse oorlog?

En hoe zullen we het “fundamentalisme” bestrijden, een begrip vatbaar voor heel wat dubbelzinnigheden? Worden de jongeren die de djihad-toer opgaan gedreven door een bepaalde interpretatie van de islam, of eerder door een zucht naar avontuur om deze dorre wereld de rug toe te keren waar ze geen baan vinden, gediscrimineerd worden, aan hun lot worden overgelaten en de systematische vernederende identiteitscontroles moeten ondergaan? Zullen we ze kunnen overtuigen met het gezeik over grondwettelijkheid, democratie en ander humanistische waarden?

Met betrekking tot meer antiterroristische maatregelen zie ik maar een oplossing: het invoeren van concentratiekampen waar iedereen die ooit extremistische islamitische neigingen vertoond heeft, ondergebracht wordt. Na de moslims volgen dan zij die extremistische opvattingen hebben over de sociale kwesties, en vervolgens… Men is nu al bezig om de acties van vakbondsmensen en zij die ageren in alternatieve sociale bewegingen te criminaliseren.

De Chinese president Xi Jinping heeft verklaard dat we de terroristen moten herleiden tot “in de straten wild rennende ratten terwijl iedereen roept sla ze dood!”. Dit is een oproep tot lynchen. We moeten dit antwoord dat even barbaars is als het terrorisme verhinderen.

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: blog Pips Patroons

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid
Pips Patroons

Pips Patroons werd geboren in Antwerpen, bracht zijn kindertijd door in Congo en studeerde geschiedenis in Gent en in Leuven. Hij woonde sinds 1995 in Engeland en vervolgens in Frankrijk. In 2016 ging hij terug naar België. Hij is al heel wat jaren actief in radikaal links en werkt vandaag aan een essay over de Vlaamse ideologie.
Viva la IV!

Onze oude website kan je nog steeds hier raadplegen.

kalender artikels

juli 2025
Z M D W D V Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR