De politieke hold-up is dus een feit. Alle traditionele politieke partijen, Ecolo inbegrepen, zijn medeplichtig. De enen geven het volmondig toe, de anderen met wat gêne. Na de Kamer en de Senaat hebben de Brusselse en Waalse regionale parlementen, en het parlement van de Federatie Wallonie-Bruxelles, het Europees Verdrag over Stabiliteit, Coördinatie en Governance (VSCG, ook gekend als “begrotingsverdrag”) goedgekeurd.
Niet dat het erg verbaast, maar de voorbije 48 uren volgden de stemmingen elkaar op volgens het ergste scenario dat men zich vanuit democratisch oogpunt kan voorstellen. Het stemmen verliep als een onderonsje van kolenbranders, een debat was er niet, informatie evenmin. Gisteren waren alle partijen in het Brussels parlement verontwaardigd over de haast waarmee de stemming moest verlopen, er was niet eens tijd om het verdrag voor te lezen; maar het waren wel dezelfde partijen die hadden bijgedragen tot een dergelijk verloop. Men herinnert zich misschien dat de vraag van de vakbondsorganisaties in juni om gehoord te worden in de commissie van de Kamer doodeenvoudig verworpen werd.
Deze stemmingen zijn de ergste ontkenning van de democratie die ons land in de voorbije decennia gekend heeft. Een soort collectieve hypocrisie, die de achting die de burger heeft voor de politiek nog maar een paar graden naar beneden draait. De goedkeuring van dit verdrag betekent een ongehoord vergooien van de soevereiniteit op een schaal die we nog nooit gekend hebben. Wat in de toekomst ook de politieke meerderheid moge zijn, voortaan moet ze de soberheidspolitiek volgen, de “gulden regel” van de vermindering van het overheidstekort, zonder enige mogelijkheid van beroep.
En dat precies op het ogenblik dat er steeds meer stemmen opgaan, in internationale organisaties en zelfs bij liberale economisten, om deze onverkorte soberheidspolitiek in vraag te stellen. Zulk beleid resulteert alleen maar in economische recessie en doet de ongelijkheden nog toenemen.
Dat liberaal rechts zich verheugt over een dergelijke tekst die de soberheid oplegt tot het einde der dagen, dat is perfect voorspelbaar. En dat cdH (1) dit volgt hoeft ook niet te verbazen. Maar dat de PS als één man (2) achter de tekst stond is veelbetekenend. Het is toch de PS die bij monde van haar voorzitter een links discours gebruikt met het oog op de verkiezingen, een discours dat trouwens haaks staat op de politiek die door de socialistische eerste minister gevoerd wordt. Isabelle Simonis, socialistisch woordvoerster in het Waals parlement, had het gisteren een beetje moeilijk om de houding van haar partij te verantwoorden. “Dit verdrag is geen weergave van het Europa dat wij willen (…), maar wij zijn democraten en respecteren de Europese instellingen”, aldus de volksvertegenwoordigster, waarbij men moeilijk kan inzien waarom een tegenstem een gebrek aan respect voor de Europese instellingen zou betekend hebben. Weer maar eens een staaltje van “zonder ons zou het erger geweest zijn”. Men zit er een beetje verveeld bij, maar men is vooral zeer hypocriet.
Op dit vlak moet Ecolo niet onderdoen voor de socialistische kameraden. Vooreerst lieten de groenen zich opmerken door een tegenstrijdige stemming, met een neen aan het verdrag in de federale Kamer waar ze in de oppositie zitten, en een ja op regionaal vlak, waar ze deel uitmaken van de meerderheid. Hun verantwoording voor de goedkeuring is even pathetisch als de drogredenen van de socialisten.
De fractieleider van Ecolo heeft zijn goedkeuring verantwoordt door de reeks “bakens” die de olijfboomcoalitie (3) volgens hem heeft kunnen aanbrengen bij de overzettings- en toepassingsmodaliteiten van het begrotingsverdrag voor België en zijn deel-entiteiten (4). Maar deze zogezegde bakens zullen geen enkele reële betekenis hebben, gezien de verplichtingen die in het verdrag vermeld zijn. Het is wat formele opsmuk zonder politieke gevolgen. Een groot deel van de basis van Ecolo, en zelfs een aanzienlijk deel van zijn verkozenen, sprak zich uit tegen het verdrag; maar de partij wil per se haar plaats behouden binnen de regionale meerderheden, en deze overweging haalde het op alle andere. Bij de verkiezingen zou de prijs hoog kunnen zijn. Bij de PS en haar militanten is er een langere traditie van een politiek discours dat contrasteert met de regeringspraktijk.
Op het bal van de hypocrieten in december 2013 was er alleszins veel volk…
Noten:
1) Centre démocrate humaniste, de Franstalige christendemocraten. (Noot van de vertaler)
2) Van socialistische zijde stemde gisteren in het Brussels parlement slechts één vrouw tegen, Sfia Bouarfa. Bij Ecolo waren Céline Delforge en Jean-Claude Defossé (Brussels parlement) en Veronica Cremasco (Waals parlement) de enigen die tegen stemden.
3) Naam in Franstalig België gegeven aan de coalitie van groenen (Ecolo), sociaaldemocraten (PS) en christen-democraten (cdH). (Noot van de vertaler)
4) Deze”bakens” vermelden dat de door het VSCG opgelegde begrotingsbeperkingen in Wallonië vooraf zullen moeten geëvalueerde worden, en rekening moeten houden met het goed functioneren van de diensten van algemeen belang, en de sociale en milieudoelstellingen van het Gewest.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op de blog van de auteur op Politique
Vertaling uit het Frans: Herman Michiel voor Ander Europa.
Schilderij « Hypocrites » door Rastislav Naďo –Slovaaks schilder © 2007–2013
