ACV-Metea, de centrale van het ACV die de belangen vertegenwoordigt van de werknemers in onder andere de metaal- en textielindustrie, sprak op een congres in Brussel een motie van wantrouwen uit tegenover CD&V. ACV-Metea roept het ACV op om “de leiding van CD&V te confronteren met hun verpletterende verantwoordelijkheid ter zake en de gevolgen voor het stemgedrag van hun kiezers”.
ACV-Metea is op het vierjaarlijks congres in Brussel zeer scherp voor regeringspartij CD&V. “Het Congres stelt vast dat de Christendemocratische partijen, meer in het bijzonder de CD&V, onvoldoende impact realiseren op het beleid van de federale en andere regeringen om zo de werknemersbelangen te verankeren in een effectief positief, rechtvaardig en solidair beleid.”
De vakbond wijst er op dat het ACV geen enkele exclusieve verbinding heeft met politieke partijen. De christelijke vakbond probeert wel te wegen op het beleid via contacten met ministers. “De verhouding tot de politiek loopt hoofdzakelijk via de “vakministers” die verantwoordelijk zijn voor de terreinen die aan onze kernopdrachten raken: werk, sociale zaken, economie en financiën.”
Werk en Economie zijn de bevoegdheden van vicepremier Kris Peeters van CD&V. Bij ACV-Metea zijn ze niet tevreden over de rol van CD&V in de regering.
“Het Congres eist dat de leiding van ACV-CSC METEA nu actie onderneemt om het ACV en in Vlaanderen ook beweging.net bewust te maken van de globaal negatieve evaluatie van het regeringsbeleid en de rol die de CD&V daarin speelt. Het Congres mandateert haar Uitvoerend Comité dit ook rechtstreeks aan de leiding van CD&V over te brengen.”
CD&V zal die kritiek dus binnenkort nog wat luider te horen krijgen. “Het Congres roept de andere organisaties binnen het ACV op deze analyse te delen en voort te gaan met de afwijzing van het huidig gevoerde beleid door de diverse regeringen en dit ongeacht hun samenstelling. Maar vooral ook de leiding van CD&V te confronteren met hun verpletterende verantwoordelijkheid ter zake en de gevolgen voor het stemgedrag van hun kiezers.”
De 600 congresleden bogen zich onder meer over de impact van acties en de politieke beïnvloeding.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op DeWereldMorgen.