• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

Commissie inschikkelijk, fossielen tevreden…

11 november, 2013 door Daniel Tanuro

shalegas

De inkt van ons artikel “Tevreden fossielen, vakbonden weest waakzaam”  was nog niet droog, of de Europese Commissie bleek zich al geschikt te hebben naar de wensen van de  bedrijven van de fossiele energiesector.

Een nieuw refreintje

Even kort samenvatten wat voorafging. Begin oktober hielden de woordvoerders van een aantal grote Europese energiebedrijven, zoals GDF-Suez, EON, ENI en RWE, een persconferentie waarbij ze de stopzetting eisten van de subsidies aan hernieuwbare energiebronnen en een “radicale ommekeer van de energiepolitiek van de EU” vroegen.

De boodschap was verpakt in een demagogisch betoog over tewerkstelling en buitensporige elektriciteitsprijzen voor de consumenten, maar wat de bonzen van de fossiele energiesector op het oog hadden, was het beleid van de Europese Unie op het vlak van de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen.

Zolang dit beleid hen toeliet hun zakken te vullen door emissierechten te verkopen die de EU hen gratis ter beschikking had gesteld, en deze dan nog door te rekenen aan de klanten, zolang hadden dhr. Mestrallet van GDF-Suez, zijn vrienden elektriciteitsbazen en het grootkapitaal in het algemeen geen bezwaar tegen dat Europees beleid.

Maar deze heren slaan een andere toon aan sinds hun Amerikaanse concurrenten over goedkopere energie beschikken dankzij de uitbating van schaliegas, nieuwe oliewinningstechnieken zoals het teerzand van Alberta, of biodiesel.

Bij nieuwe omstandigheden hoort een nieuw refreintje, en voor het grootkapitaal luidt dat: “Genoeg van dat hernieuwbaar gedoe, we zijn nu aan steenkool, aan schaliegas toe!”

De rol van de Ronde Tafel van Industriëlen

De kapitalistische producenten van windmolens en fotovoltaïsche zonnepanelen houden er natuurlijk een andere mening op na. Subsidies zijn voor hen pure winst. Maar het punt is dat groene energie in de EU slechts 13% van de eindgebruikersconsumptie beslaat. Aangezien de meeste bedrijven afhankelijk blijven van fossiele brandstof, hebben de grote bataljons van het Europees industrieel kapitaal de kant van Mestrallet & co gekozen. In een brief aan de voorzitter van de Europese Raad zette de machtige Ronde Tafel van Europese Industriëlen (ERT) de puntjes op de i:

“Europa moet meer inspanningen leveren om de kosten van productie en distributie van energie onder controle te houden, want hoge prijzen en een stijgend prijsverschil met de VSA bedreigen steeds meer de  internationale competitiviteit van de Europese industrie. (…) Op gebied van klimaat en energie moet Europa een coherent beleid voeren dat het Europees concurrentievermogen even hoog acht als energiezekerheid en de doelstellingen qua CO2-reductie.(…) Er is een continue innovatie nodig om betere methodes te vinden voor het uitbaten van hernieuwbare energie, voor het verhogen van de energie-efficiëntie en voor een gemakkelijkere exploratie van schaliegas in Europa.” (1)

Het staat er zwart op wit: het concurrentievermogen, met andere woorden de winst, moet even belangrijk beschouwd worden als de strijd tegen de klimaatverandering! Nu ligt die concurrentie aan de basis van de klimaatverandering; het grootkapitaal stuurt dus aan op een catastrofe, met een verhoging van het peil van de oceanen met één, twee, drie of tien meter.

Zoals Marx reeds zegde: het gaat hier niet over menselijke wezens, het gaat hier over geïncarneerd kapitaal. En zoals James Hansen zei: ze zouden door het gerecht moeten vervolgd worden wegens misdaden tegen de mensheid en tegen het leefmilieu…

De Commissie direct in de houding

De reactie van de Commissie toont maar al te duidelijk aan dat de EU niets anders is dan een instrument ten dienste van de Europese zakenmilieus in hun strijd tegen de kapitalistische concurrenten. Net zoals een soldaat die meteen in de houding springt, schrijft de Commissie in haar mededeling over de interne elektriciteitsmarkt:

“De vermeerdering van de elektriciteitsproductie op basis van variabele bronnen (2) in de EU, de noodzaak om financiering te voorzien voor de vernieuwing van een verouderend systeem van elektriciteitsproductie, en de volatiliteit op de primaire energiemarkt (…) doen bij de elektriciteitsproducenten onzekerheden ontstaan over de te verwachten ontvangsten (…) Het is bijgevolg aangewezen om het ondersteuningskader [voor hernieuwbare bronnen, DT] aan te passen aan deze nieuwe omstandigheden, teneinde de ontwikkeling van nieuwe generaties van hernieuwbare energie, die nog performanter zullen zijn, aan te moedigen, en de kost van deze ondersteuningskaders voor de energieconsumenten te beperken.” (3)

De website van de bedrijfslobby EUbusiness titelt fier: “De EU kondigt het einde aan van de hoge subsidies aan hernieuwbare energie“. EUbusiness prijst zich gelukkig dat nieuwe elektrische centrales op basis van steenkool en gas zullen kunnen gebouwd worden en zelfs zullen kunnen genieten van overheidssteun in het geval men ze als noodzakelijk beschouwd voor het waarborgen van de bevoorrading. Dat was een vraag van verschillende landen, onder andere van Frankrijk, zegt het artikel. (4)

EUbusiness citeert ook sommige commentaren van een van de knechtjes van het Europees kapitaal, energiecommissaris Günther Oettinger: “Het einddoel van de markt is om aan onze burgers en aan de economie gegarandeerde energie te leveren tegen een aanvaardbare prijs. Overheidssteun moet ten dienste staan van deze doelstellingen. Steun moet kost-efficiënt zijn en aangepast aan de wisselende omstandigheden. Als de zon niet schijnt en de wind niet blaast moet er toch elektriciteit geproduceerd worden.”

Met schaliegas? De Commissie spreekt zich hierover niet uit in deze tekst. Maar er zou heel binnenkort een beslissing over vallen. De bedrijfsleiders kunnen er rustig bij blijven, om hun zin te krijgen moeten ze maar een paar brieven schrijven. En als dat niet volstaat beleggen ze een persconferentie.

Noten:

1) De brief vindt men op de site van de ERT http://www.ert.eu/issue/climate-change , “ERT Letter to the EU Summit of 27-28 June 2013“.
2) Bedoeld is het onregelmatig karakter van de elektriciteitsproductie door windmolens, zonnepanelen enz.
3) Alleen ter beschikking in het Engels, Frans en Duits. De Engelse versie : http://ec.europa.eu/energy/gas_electricity/doc/com_2013_public_intervention_en.pdf
4) “EU signals end to high subsidies for renewable energy”, 7 november 2013, http://www.eubusiness.com/news-eu/energy-competition.rap

 

 

 

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: ecologie, themas

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid
…en presto, het grooit!

"Van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften."
--Karl Marx

Internationaal Revolutionair Jongerenkamp

IRJ 2017
Viva la IV!

Onze oude website kan je nog steeds hier raadplegen.

kalender artikels

juni 2025
Z M D W D V Z
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR