De elites in Frankrijk hebben, met Macron als boegbeeld, een slag gewonnen. De toekomst zal ons leren of het een Pyrrhus – overwinning is. Maar Marine Le Pen, de verliezer, heeft dan toch maar 10 miljoen stemmen vergaard. Dat is niet niks. De elites slagen een zucht van verlichting: het fascisme komt er niet door en het neoliberale Europa is (voorlopig) gered.
De echte problemen moeten nog komen. Traditioneel rechts is in verwarring, het sociaalliberalisme lost op, Mélenchon heeft alweer een electorale nederlaag geleden en de communisten houden zich schuil. Indien de EU voortgaat met haar neoliberale politiek die door zowat de hele roze linkerzijde wordt aanvaard, dan ligt de weg open voor een verdere opgang van het autoritaire populisme en zijn extreem rechterzijde. Want wie is dat mirakel dat de naam Macron draagt? Een politicus die zegt noch links noch rechts te zijn, dus een soort bonapartist, een rechtse figuur die beweert boven de sociale klassen en hun tegenstellingen te staan.
Le Monde Diplomatique, een maandblad dat je moeilijk radicaal links kunt noemen, heeft een hele pagina gewijd aan het personage dat uit het hoofd van de financiële wereld is geboren, zoals Hera uit het hoofd van Zeus, onder het kopje “Emmanuel Macron, een product om te dienen – de kandidaat van de mediawereld”. Le Monde, Orange, Meetic, SRM, Le 1, Pink TV, Radio France, Challenges, SFR, BMF TV, RMC, Libération, L’Express, Vivendi, Le Figaro, Paris Match, Le Journal du Dimanche, in één woord de door het financieel kapitaal beheerde mediawereld, hebben alle hens aan dek geroepen tegen Marine Le Pen.
Macron’s politiek ten gunste van de rijken zal straffer zijn dan die van Hollande, Sarkozy & C°.Een detail: zijn echtgenote wordt gekleed door Vuitton. Niet erg volks, eerder elitair. Alweer water op de demagogische molen van de “antiglobalistische” en “antiautoritaire” extreemrechtse populisten.
Twintig miljoen Fransen beiderlei kunne hebben gekozen voor het veulen van de media en hun financiële meesters. Drie miljoen stemgerechtigden onthield zich en één miljoen stemde ongeldig. Ze wilden niet kiezen tussen de pest en de cholera en ze hadden groot gelijk. Het vertrouwen van de bevolking in Macron is zeker niet totaal. Bij de arbeiders stemde 56% en bij de bedienden stemde 46% voor Le Pen. Een onheilspellend teken.
De (eerder mythische) republikeinse waarden waar de Fransen zo hoog mee oplopen brokkelen af: waar is de spreekwoordelijke tolerantie, de open armen voor politiek vervolgde (en economische) vluchtelingen , de burgerlijke lekenstaat, het universele republikeinse en democratische model dat de wereld moet navolgen? Wat voor lekenstaat is het islamofobe Frankrijk? Volgens de kersverse Franse president hebben de wereld en Europa Frankrijk nodig. Wat een dikke nek.
Het Front National heeft duidelijk nog een toekomst, met of zonder Marine.
