Op woensdag 11 juni kwam de hakbijl neer: de directie van de Groep Delhaize kondigde haar herstructureringsplan aan. Kort daarna schoten de aandelenkoersen van Delhaize de hoogte in met 1,42%, een Delhaize-aandeel werd ongeveer 53 euro waard!
Dat herstructureringsplan, door de directie voorgesteld als een «hervormingsplan», houdt de geprogrammeerde sluiting, of minstens het einde van het in eigen beheer uitbaten ervan, in van 14 «niet-rendabele» supermarkten (1 in Brussel, 5 in Wallonië en 8 in Vlaanderen) en het verdwijnen van 2500 banen (bij de mensen met een bediendestatuut) op de 14 878 werknemers (arbeiders, bedienden en kaders) van de Groep Delhaize in België. Het banenverlies raakt niet enkel de 14 supermarkten die zouden verdwijnen, maar ook heel wat andere supermarkten en magazijnen van de groep.
Het eeuwig geblaat over de te hoge loonkost
Om dit «hervormingsplan» te verrechtvaardigen, verklaarde de CEO van Delhaize België: «Delhaize België wordt geconfronteerd met een structurele handicap van toenemende structurele kosten verbonden aan de arbeidsvoorwaarden en de verloningen». Met andere woorden, de bedienden van Delhaize zouden beter betaald worden dan bij de concurrentie (in de orde van 16% tot 30%); de evolutie van de lonen, die in andere supermarktketens geplafonneerd zou zijn, blijft bij Delhaize doorgaan tot aan het pensioen. Er bestaan zelfs betaalde pauzes (2 keer 15 minuten)! Kleine precisering: heel wat personeelsleden werken deeltijds, en hebben dus maar recht op een pauze per dag.
«Je moet vergelijken wat vergeleken kan worden», zet Myriam Delmée, vice-voorzitster van de SETCA (Franstalige BBTK) de puntjes op de i. «Als je het salaris van een kasmedewerkster met 5 jaar ervaring bij Carrefour, Colruyt of Aldi vergelijkt met dat van een medewerkster met een gelijkaardige anciënniteit bij Delhaize, dan is het verschil ergens tussen de 2% en 3%». Delphine Latawiec, vrijgestelde van de Franstalige christelijke bediendencentrale CNE, voegt er aan toe: «Het loon van een bediende met gelijke anciënniteit bij Colruyt ligt hoger, maar daar worden de pauzes niet betaald».
Het diktaat van de aandeelhouders
Het gaat goed met Delhaize België. In 2013, gaf het een zakencijfer aan van 5,1 miljard euro (+ 3% tegenover 2012), met een uitbatingswinst van 198 miljoen euro (+1%). De Groep Delhaize toonde zich heel genereus voor meerdere van haar managers die de groep verlieten: vertrekpremies, bonussen en gouden parachutes voor een totaal van 19 miljoen euro. Het andere personeel weet dit vandaag op waarde te schatten…
De Groep Delhaize profiteerde ook behoorlijk van de vrijgevigheid van de Belgische fiscus. Om enkel de laatste cijfers te geven: De Groep kreeg een belastingaanslag van…0,15%.
Wat is dan de fundamentele reden van dit «hervormingsplan» van Delhaize, van dit gepland sociaal bloedbad?
Kleine aanwijzing: de aandeelhouders van de Groep hadden onder hen in 2013 al een verhoging van hun dividenden met meer dan 11% gestemd.
De grootse aandeelhouder van Delhaize momenteel, het Amerikaans-Britse (speculatief) investeringsfonds Silchester (met 10% van het kapitaal) heeft, zoals de andere aandelenfondsen van Delhaize, het oog op de titel Delhaize op de Beurs van Brussel. Titel die met een goede 30% is gestegen tegenover het begin van het jaar… dankzij het succes van de Groep in de VS. De Belgische poot is minder «performant». Er moet dus grote kuis worden gehouden. En de grote besparingen komen er vanzelfsprekend niet bij de directie, die volgens de vakbondsafgevaardigden en heel wat getuigenissen van het personeel de «strategische vergissingen» opstapelde, maar wel bij de gewone bedienden.
Laat je niet vangen aan de procedure Renault
De arbeiders van Arcelor-Mittal kunnen er over meespreken. Wat zijn de studies, argumenten en het overleg waard tegenover de kapitalistische «logica», die niet enkel op winst, maar vooral op steeds meer winst is gericht?
De verklaring van de gedelegeerde bestuurder van de Belgische federatie van de bedrijven uit de distributiesector, Dominique Michel, is verhelderend: «Ik heb het gezegd tegen de politici, als jullie niets doen tussen nu en het het einde van de legislatuur in 2018-2019 om de loonkosten te verlagen, zijn 30 000 jobs bedreigd in de sector. De feiten geven me al gelijk».
De spontane stakingen in verschillende tientallen Delhaize winkels na de aankondiging van de shockstrategie van de directie, tonen de te volgen weg. Als alle werknemers samen een strategie voor de strijd uitwerken, rond concrete objectieven, in de eerste plaats rond de eis van «geen ontslagen, geen ontmanteling», kan er opnieuw hoop ontstaan, en de kans om een overwinning te behalen.
Hiervoor is de eenheid van de Delhaize-werknemers, bedienden en arbeiders essentiëel. Gianni Centrella, vakbondsafgevaardigde van de CNE: «momenteel hebben we allemaal een zwaard van Damokles boven ons hoofd». Anastasio Herrera, vakbondsafgevaardigde van de SETCA: «Veertien winkels die gesloten gaan worden, dat zijn geen 2500 mensen. Er zullen dus ook elders slachtoffers vallen».
De SAP roept alle syndicalisten en consumenten op solidair te zijn met het personeel van Delhaize: bezoek de pikketten, stuur solidariteitsboodschappen, neem deel aan de acties van de arbeiders en bedienden van Delhaize.
