De SAP feliciteert de vakbonden, in het bijzonder het ABVV, met hun beslissing opnieuw in actie te komen tegen de besparingsmaatregelen die de regering Michel – De Wever dag na dag laat regenen op de kap van de werkenden en de uitkeringsgerechtigden.
De rechtse regering wil een nieuw pakket maatregelen van sociale achteruitgang door onze strot duwen, waaronder de annualisering van de arbeidstijd (gedaan met de 38-urenweek), de zero uur-contracten, interimarbeid voor onbepaalde duur en het ontmantelen van de pensioenregeling van de openbare sector.
Daar komen nog eens de drie miljard bezuinigingen bovenop die werden aangekondigd in het kader van de de begrotingsopmaak voor 2017, een herziening van de wet van 1996 over de competitiviteit en een reeks maatregelen tegen het stakingsrecht en de syndicale vrijheden. Tegelijk blijft deze regering cadeaus uitdelen aan het patronaat, onder meer door een vermindering van de bedrijfsbelasting voor te bereiden.
De coalitie wil de meeste van deze maatregelen aangenomen zien tussen nu en eind september. De tijd dringt dus. Daarom juicht de SAP de beslissing van de Franstalige christelijke bediendenbond CNE toe die haar leden oproept om op 24 juni mee te staken met hun collega’s van het ABVV. Wij roepen de andere leden van het ACV op om in hun structuren tussen te komen om dit voorbeeld te laten volgen.
De ganse arbeidersbeweging heeft er belang bij de aanvallen van rechts af te blokken. Hiertoe is er maar een manier: allemaal samen vechten, Walen, Vlamingen en Brusselaars, mensen van de openbare en privé-sector, actieven en non-actieven, mannen en vrouwen, jongeren en ouderen. We hebben nood aan een gemeenschappelijk front om onze rechten en die van onze kinderen te verdedigen tegen deze regeringen van de rijken en patroons.
Maar het volstaat niet van te strijden, we hebben een strategie nodig die ons kan laten winnen. De ervaring van de herfst van 2014 toonde eens te meer aan dat zelfs de best geslaagde stakingen en de meest massaal bijgewoonde manifestaties niet tot resultaten leiden als de vakbondsleidingen ze enkel gebruiken om opnieuw overleg te vragen.
Deze overlegstrategie is allang failliet. Zij leidt enkel nog tot demoralisatie en verdeeldheid. Rechts en het patronaat zijn de enigen die er nog van profiteren, want zij willen niet enkel het besparingsbeleid nog verder uitdiepen, maar ook de vakbeweging marginaliseren in de bedrijven en de samenleving.
Wij pleiten voor een vakbondsstrategie die steunt op de strijd, niet op het overleg ten aller prijs. In plaats van kost wat kost op een “echt overleg” te mikken, laat ons gaan voor het verjagen van deze antisociale regering. In plaats van te mikken op slechte compromissen, laat ons de intrekking van alle besparingsmaatregelen van de regering Michel – De Wever eisen. In plek van te vragen dat “de inspanningen rechtvaardig verdeeld zouden worden”, laat ons ijveren voor een echte belasting op de grote fortuinen, voor arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen. In plaats van steeds de slagen van de tegenstanders te incasseren, laat ons een antikapitalistisch noodplan uitwerken, en mobiliseren om dit op te leggen aan alle politieke krachten die zich op de arbeidersbeweging beroepen, opdat zij op zulke basis een regering vormen.
Intussen: met zijn allen op 24 mei in de straten van Brussel luid onze stem laten klinken, met zijn allen in beweging om van de staking op 24 juni een overweldigend succes te maken!
