Deze 1 Mei mag, meer dan andere jaren, beschouwd worden als een belangrijk moment voor de arbeidersbeweging.
Al meer dan 25 jaar voert de heersende klasse een offensief tegen onze sociale rechten en democratische verworvenheden. Al meer dan 25 jaar kan ze daarbij rekenen op de medewerking van de sociaaldemocratie.
Na de verkiezingen van 25 mei kunnen we van een ding zeker zijn: met of zonder de sp.a en de PS in de regeringen, zullen de patroons en de rijken hun aanvallen op de werkende bevolking voort zetten en nog verharden. Om weerstand te bieden kan de arbeidersbeweging enkel op haar aantal, haar strijdbaarheid en haar eenheid rekenen.
Gedaan met de acties zonder vervolg, gedaan met de rituele Noord-Zuidwandelingen. Gedaan met onderhandelen op basis van het programma van onze tegenstanders. Tijd voor eisen en een actieprogramma dat beantwoordt aan de echte noden van de werkende bevolking, de werklozen, zieken en gepensioneerden!
Op twee benen lopen
Tegenover een systeem dat ons enkel nog sociale achteruitgang en vernietiging van het leefmilieu kan bieden, is het niet genoeg zich defensief op te stellen. De arbeidersbeweging moet op haar twee benen lopen: het politieke en het syndicale. We hebben nood aan een andere samenleving.
Linkse standpunten zijn tegengesteld aan het Europees begrotingsverdrag, de hervorming van de werkloosheid, de loonblokkering. Op sp.a, PS en groenen kunnen we niet rekenen om hier weerwerk tegen te bieden. We hebben nood aan een nieuw politiek verlengstuk, verankerd in onze organisaties, opgebouwd en gecontroleerd door de werkende mensen zelf.
De weg is nog lang. Maar laat ons nu al stappen zetten, samen de weg uitstippelen. Linkerzijde van de vakbonden, politieke linkerzijde (diegene die niet capituleert voor het kapitalisme in crisis): laat ons onze verantwoordelijkheid nemen, met respect voor de eigenheid en autonomie van iedereen.
Op 1 Mei 2012 riep het ABVV van Charleroi alle krachten op zich te verenigen om samen een antikapitalistisch politiek alternatief op te bouwen, links van de sociaaldemocraten en groenen. Het ABVV van Charleroi vraagt alle linkse partijen zich uit te spreken voor een antikapitalistisch noodplan.
Het debat is geopend, aan ons allen om er op te antwoorden. Niet enkel bij het ABVV, maar ook bij het ACV pleiten er krachten voor een politieke herpositionering
De samenwerking die de PVDA-PTB aanging in Franstalig België met de lijst PTB-GO (Gauche d’Ouverture, «Open Links»), met de PTB, intellectuelen, syndicalisten, de LCR-SAP en de PC, evenals de opening van de lijsten van PVDA+ in Vlaanderen voor kandidaten van de SAP en onafhankelijke verruimingskandidaten, zijn een eerste stap in de goede richting. Voor het eerst sinds vele jaren hebben sociale eisen hun plaats verovert in de verkiezingsstrijd. Er is een echte kans om ditmaal consequent linkse verkozenen te behalen.
Op deze 1 Mei wil de SAP zich dan ook tot de ganse linkerzijde richten.
Het IMF heeft de doelstellingen van volgende regering al vastgelegd: 13 miljard besparingen de komende 4 jaar. Een stevige portie sociale strijd staat ons te wachten. Werkende mensen, sociale huurders, uitkeringsgerechtigden, ouderen, asielzoekers: we liggen allemaal onder vuur. De rechten van vrouwen worden bedreigd. De vakbonden zelf liggen in het vizier. En dan zwijgen we nog over de klimaatkatastrofe die zich voor onze ogen ontplooit, en waarvan zoals steeds de armsten in de wereld het eerste slachtoffer zijn.
De N-VA – hierin nauwelijks tegengesproken door de andere traditionele partijen in Vlaanderen – staat klaar om de eisen van patroonsorganisaties als Voka en Unizo om te zetten in regeringsbeslissingen: een «schokteraphie» gericht tegen zowat alle verworvenheden van 150 jaar strijd van de werkende klasse.
Aan de vrienden en vriendinnen van de PVDA zeggen wij: Zet jullie openheid verder en diep ze uit. Tegenover de kracht van de sociaaldemocratische apparaten moeten we mikken op samenwerking en eenheid met al wie op een consequente basis opkomt voor een links alternatief. Laten we voor eens en altijd breken met de oude routines, de sectarische reflexen en de terugplooi op onszelf.
Aan de andere linkse organisaties zeggen wij: laat ons komaf maken met de debatten uit een andere periode. Elk van ons houdt er misschien een andere aanpak op na in deze verkiezingen, maar na 25 mei moeten we opnieuw met elkaar praten en samen opkomen voor onze eisen, in het belang van de 99% en de aarde.
We richten ons vandaag vooral tot al die strijdbare syndicalisten, aan de linkerzijde in het ABVV en ACV. Aan jullie om ons allemaal bij de les te houden, door jullie dagdagelijkse strijd, met de eisen en verzuchtingen die jullie naar voor brengen. Aan jullie in de eerste plaats om jullie eigen politiek alternatief mee vorm te geven.
Laat ons samen opkomen om aan ons sociaal verzet ook een politieke uitdrukking te geven: een nieuwe partij van de uitgebuitenen en onderdrukten. Een pluralistische partij die de «zuilen» en kapelletjes overstijgt. Een doorzichtige, levendige en actieve partij, die het debat en de strijd aangaat. Een partij die even trouw opkomt voor de werkende klasse als de traditionele partijen opkomen voor het patronaat!
De Nationale Leiding van de SAP (Socialistische Arbeiderspartij)
19 april 2014
