Op 25 september had in de milieucommissie van het Europees Parlement een stemming plaats over het nog langer verlenen van gratis CO2-emissierechten aan een aantal sectoren. Bedrijven die CO2 produceren moeten hiervoor in principe betalen, in de vorm van ‘emissierechten’, die ze op een CO2-markt kunnen kopen. Dit zou bedrijven ertoe moeten aanzetten minder polluerende procédés te ontwikkelen, maar de huidige marktprijs van ongeveer 6 euro per ton CO2 is allesbehalve een stimulans. Erger nog: de meest polluerende sectoren zoals cement en staal krijgen hun emissierechten gratis. Deze overgangsregeling moest vermijden dat bedrijven delocaliseren naar landen die geen of minder eisen stellen (‘ koolstoflekkage’). Maar de Europese Commissie (EC) hanteerde een fictieve prijs van 30 euro/ton CO2 om uit te maken welke sectoren daarvoor in aanmerking komen. Op basis daarvan stelde de EC voor dat o.a. de cement- en staalindustrie hun emissierechten gratis blijven krijgen.
Over dit voorstel werd dus gisteren in de milieucommissie van het Europees Parlement gestemd, een stemming die doorslaggevend is voor de toekomstige stemming in plenaire zitting van het Parlement. De commissie stemde in met het EC-voorstel; er zullen dus naar alle waarschijnlijkheid tot minstens 2020 gratis vervuilingsrechten blijven uitgedeeld worden. Er zou alleen verzet geweest zijn van groenen en sommige socialisten, die de gang van zaken te weinig transparant vinden.
Hoe absurd deze ‘klimaatpolitiek’ is, blijkt uit het feit dat de emissierechten zo kwistig uitgedeeld worden dat bedrijven de gratis ontvangen en niet gebruikte rechten verkopen op de koolstofmarkt. Staalproducent Arcelor Mittal verdiende er al miljoenen mee [1] !
[1] Frank Dubois, ArcelorMittal en Electrabel strijken woekerwinsten op dankzij klimaatbeleid, Solidair 4 juli 2011.
Dit artikel verscheen eerder op andereuropa.org
