Op vraag van onze vrienden in Oekraïne publiceren we de volgende verklaring van het “organisatiecomité voor een nieuwe linkse partij” naar aanleiding van een zorgwekkende toename van – door de staat getolereerde – extreemrechtse aanvallen tegen linkse en vakbondsactivisten. Op het Internationaal Jongerenkamp dat deze zomer in België plaats vind, hebben we het genoegen om een delegatie van jonge kameraden die betrokken zijn bij dit politiek initiatief te kunnen ontmoeten.
Vitaly Dudin, linkse activist, lid van het ‘organiserend comité’, journalist en hoofd van het juridisch departement van de vakbond “Verdediging van Arbeid”.
Reactie van het “organisatiecomité voor een nieuwe linkse partij” op de aanval tegen Vitaly Dudin
Op 31 maart viel een extreem-rechtse groep Vitaly Dudin aan. Dudin is een linkse activist, lid van het ‘organiserend comité’, journalist en hoofd van het juridisch departement van de vakbond “Verdediging van Arbeid”.
In de late avond, nabij het metrostation Minska, sloeg een twaalftal jongeren hem in elkaar, roepende “hij is voor de Volksrepubliek Donetsk”. De activist belandde zo in het ziekenhuis met tal van verwondingen: hij leed een hersenschudding, verwondingen aan handen en voeten en had vier hechtingen nodig om verwondingen op zijn hoofd te verzorgen. Ook stolen de aanvallers zijn jas, gsm en een zak met daarin een geluidsopname-apparaat en ander werkmateriaal.
We willen de aandacht erop vestigen dat dergelijke aanvallen op activisten betrokken bij de oprichting van de nieuwe partij in de voorbije maand meermaals voorvielen. Op 18 februari werd de vakbondsleider Eugene Derkach aangevallen net na een bijeenkomst van fabrieksarbeiders van de onafhankelijke vakbond “Pivdenmash” in Dnipropetrovsk. Op 25 maart werd Oleg Vernick, een ander lid van het ‘organiserend comité’ en voorzitter van de vakbond “Verdediging van Arbeid”, aangevallen in de buurt van zijn huis in de buitenwijk van Kiev Vishneve.
Linkse en vakbondsactivisten zijn al van voor Maidan het doelwit van extreemrechtse aanvallen. De vorige en huidige regeringen sloten hun ogen voor deze misdrijven. Er waren talrijke aanvallen tegen activisten en publieke activiteiten tijdens de periode tussen 2010 en 2013, evenals talrijke gevallen in 2014. Toch valt er niet omheen te kijken dat deze aanvallen erg systematisch gebeuren en als nooit tevoren gericht zijn tegen een precies politiek initiatief.
Het klimaat van groeiende aanvaarding van geweld tegen linkse activisten, tezamen met het verbod van de communistische ideologie, is erg verontrustend. Het is geen toeval dat de meest recente aanvallen tegen sociale activisten in Kiev plaatsgrepen in publieke plaatsen: extreem-rechts voelt zich onaanraakbaar voor vervolging. Om te verhinderen dat voorbijgangers zouden tussenkomen, roepen ze “communist” of “separatist” terwijl ze hun tegenstanders in elkaar slaan. De slachtoffers worden zo als criminelen voorgesteld en gestraft zonder proces.
Tezelfdertijd bereiden reactionaire krachten het terrein voor om militaire actie verder te zetten – door het doen uitschijnen dat politiek gemotiveerd geweld frequent voorkomt in Oekraïne, maken ze van Oekraïne waar de Russische propaganda en de zogenaamde “Volksrepubliek Donetsk” willen op inspelen.
We vragen aan al wie bezorgd is om de toekomst van Oekraïne om het extreem-rechts geweld tegen linkse en vakbondsactivisten in Oekraïne te veroordelen. Tegelijkertijd willen we erop wijzen dat het toelaten van haatboodschappen, nationalistische hysterie en het propageren van oorlog de voorwaarden heeft tot stand gebracht voor de versterking van extreem-rechts geweld. En dit op een moment dat de samenleving actief op zoek is naar een vreedzame uitweg uit de crisis. Op een moment dat meer mensen zich bewust worden van dat er geen militaire oplossing is die de werknemers en de bevolking ten goede komt.
We verbinden ons ertoe om ondanks de systematische extreemrechtse aanvallen de zelforganisatie van alle werkenden en de sociale bewegingen te blijven versterken voor de realisatie van sociale rechtvaardigheid. Dit is een belangrijke kwestie voor ons, want het verkrijgen van sociale rechtvaardigheid is cruciaal voor het overleven van Oekraïne als een democratische staat.
Sociale rechtvaardigheid is de enige weg voor vrede en de hereniging van het land!
