Als feministen kunnen we ons de vraag stellen waar die rechterzijde het lef vandaan haalt om zichzelf uit te roepen tot de heroïsche redder van een sociaal collectief waaraan ze een menswaardig leven ontkent door besparingen, privatisering van openbare diensten, van de programma’s en andere steunmaatregelen voor mensen met een beperkte autonomie. Is de Partido Popular niet in de eerste plaats van plan om de verantwoordelijkheid voor personen die verplicht moeten geboren worden, vanaf het eerste moment na de geboorte, bij het gezin te leggen, en dus bij de vrouwen?
Bij diezelfde gezinnen en vrouwen die verwaarloosd werden om de banken te redden ten koste van de sociale zekerheid? Wij moeten dit bedrog keihard aanklagen. Het feminisme verdedigt vandaag meer dan ooit het leven tegen diegenen die van maandag tot donderdag sociale rechten verdedigen, maar met decreten net voor het weekend, de sociale afbraak veroorzaken.
5. Niet alleen dwingt de Partido Popular vrouwen tot ongewenst moederschap, ze maakt het voor vele andere vrouwen die dat wensen onmogelijk zwanger te worden. Dat gebeurt door gedwongen sterilisatie van mentaal gehandicapten te verdedigen, ondanks het verzet van sociale organisaties en tegen de aanbevelingen van de VN in.
Dat gebeurt ook door het verzet van rechts tegen het homohuwelijk, dat naar het Grondwettelijk Hof werd verwezen, omdat voor kinderen het heteroseksuele gezin als het natuurlijke milieu wordt beschouwd. In feite hebben alleenstaande vrouwen en lesbiennes dus geen toegang tot de openbare voorzieningen voor medisch geassisteerde voortplanting zonder tussenkomst van een man.
De regering deelt dus de punten uit: wie is een goede of een slechte moeder, wie is een goede of een slechte vrouw, wie mag of mag niet een gezin stichten. Volgens Gallardón wordt een vrouw pas écht een vrouw door het moederschap maar hij vergeet hierbij te vermelden dat hij alleen maar die vrouwen op het oog heeft met de juiste seksuele geaardheid om een gezin te stichten ( heteroseksueel, kerngezin) of geen enkele mentale handicap vertonen.
Niemand weet wat er zou gebeuren indien we toelaten dat homo’s kinderen krijgen, en indien we mensen met een verminderde autonomie het recht garanderen zelf te beslissen over hun lichaam en hun seksualiteit! Het feminisme is duidelijk de verdediger van het leven omdat het de rechten en de vrijheid van ALLE mensen verdedigt, elke dag opnieuw.
Het feminisme verdedigt het leven omdat zijn bestaansreden ligt in de opbouw van een meer rechtvaardige en vrijere wereld, waar het welzijn en de gemeenschapsgoederen centraal staan. Het feminisme is voorstander van een maatschappij die de armste, jongste of meest kwetsbare vrouwen niet laat doodbloeden na een clandestiene abortus; een maatschappij die weigert lichamen in een keurslijf te dwingen en het leven van mensen in morele hokjes te plaatsen; die jongeren opvoedt uitgaande van principes van redelijkheid, van verantwoordelijkheid en van waarheid, zodat wat ze doen niet schadelijk is voor henzelf of voor andere mensen; dit houdt in dat mensen met een handicap echt verzorgd en gerespecteerd worden; een maatschappij die de vrijheid van iedereen aanvaardt om zelf te beslissen over eigen gevoelens en verlangens, waarbij woorden en daden samenvallen.
We verwachten ons aan een hernieuwde retoriek van rechts, tegen de vrije keuze en voor het verbod. Er rest ons weinig tijd, die aanvallen komen er waarschijnlijk zeer vlug aan.
We moeten de straat op, we moeten terugeisen wat ons toebehoort en in de aanval gaan!
Het feminisme, nu en voor altijd, verdediger van het leven!
Sandra Azquerra is sociologe, feministe en lid van Revolta Global / Izquierda Anticapitalista, afdeling van de Vierde Internationale in de Spaanse Staat.
Gepubliceerd in anticapitalistas.org, 27 september 2013. Nederlandse vertaling: Marijke Colle.
