Tussen 26 juli en 1 augustus vond in België het 32e Internationaal Jongerenkamp van de Vierde Internationale plaats. De Socialistische Arbeiderspartij – Ligue Communiste Révolutionnaire (SAP-LCR), Belgische afdeling van de Vierde Internationale, engageerde zich voor de organisatie van het jongerenkamp. Het kamp vond plaats in het natuurdomein Hoge Rielen, een aangename locatie voor een week van politieke contacten tussen revolutionairen uit Europa en daarbuiten.
De deelnemers kwamen behalve uit België afgezakt uit Brazilië, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittannië, Italië, Mexico, Spaanse Staat, Verenigde Staten, Westelijke Sahara en Zwitserland. Alle politieke aspecten van het kamp waren zelfgeorganiseerd door de jongeren die zelf beslisten over het programma.
Vertrekkende vanuit het bilan dat op het einde van de week door elke delegatie werd opgesteld en gepresenteerd op de laatste bijeenkomst van de politieke coördinatie van het kamp, hebben we hier geprobeerd om een overzicht te geven van de belangrijkste hoogtepunten.
Een eerste hoogtepunt van het kamp betreft het werk dat werd geleverd rond de ecologische strijd en de nood aan een ecosocialistisch politiek project. Tijdens de tweede thematische dag die gewijd was aan ecologie, opende de Belg Daniel Tanuro, lid van de leiding van de SAP/LCR en auteur van het boek “L’impossible capitalisme vert”, de werkzaamheden over het onderwerp met een inleiding over welk “samenlevingsproject, programma en strategie tegenover de ernst van de ecologische crisis” (1). Tijdens het vervolg van de week kwam een werkgroep over de COP21 bijeen met als doelstelling om gemeenschappelijke initiatieven te nemen met het oog op het versterken en radicaliseren van de grote klimaatmobilisatie rondom de COP21 in Parijs op het einde van dit jaar. Uit deze werkzaamheden kwam een gemeenschappelijke oproep van de delegaties tot mobilisatie voort: “99% stand for Climate: Our Planet, not your Business !” (2).
De strategische debatten over de politieke situatie in Griekenland vormden een tweede succes van het goede doorlopen van het programma. Een delegatie van de jongeren van OKDE-Spartakos, de Griekse afdeling van de Vierde Internationale en deel uitmakend van de radicaal-linkse coalitie Antarsya, was op het jongerenkamp aanwezig om het debat te openen over de situatie in Griekenland. De door de Griekse afdeling verdedigde lijn is die van de noodzaak van een onafhankelijke coalitie van revolutionairen met een programma dat breekt met het Europese en Griekse kapitalisme en de weg opent naar het socialisme.
Deze politieke lijn overtuigde echter niet alle deelnemers, die in vele gevallen in hun eigen land deel uitmaken van bredere politieke projecten in eenheidsfront met “reformisten” zoals de Deense Rood-Groene Alliantie of Podemos in de Spaanse Staat.
De belangrijkste kwestie die naar voren werd gebracht door de kritische stemmen was die van de noodzaak van het organiseren van de 62% “Nee”-stemmers bij het referendum in een politiek alternatief; een alternatief voor de ruk naar rechts van de leiding van Syriza, die net een derde besparingenmemorandum had getekend met de instellingen van de EU en met het IMF. Gezien de zorgwekkende vaststelling dat de ruk naar rechts van de regering-Tsipras ook samengaat met een repressie tegen radicaal-links, hebben de deelnemende delegaties een solidariteitsverklaring opgesteld met de veroordeelde anti-memorandum-betogers van 15 juli (3).
Een derde hoogtepunt van het kamp situeerde zich aan het einde van de dag over de holebi-, trans- en queer-strijd (de Engelstalige en internationaal gebruikte afkorting is hier “LGBTQ”). Na een sterke meeting met krachtige toespraken werd het LGBTQ-feest geopend. Inmiddels uitgegroeid tot een traditie van de internationale jongerenkampen, gaat het om een feestavond met als doelstelling om LGBTQ-personen en alle deelnemers die openstaan voor nieuwe andere dan heteroseksuele ervaringen een plaats te geven waar ze zich vrij kunnen uitdrukken. De tolerante en open sfeer contrasteert met de heersende heteronormativiteit en homofobie in de meeste feestplaatsen en in het alledaagse leven in de samenleving in het algemeen. Geen revolutie zonder seksuele bevrijding!
Ten vierde kenden de “interdelegatie-bijeenkomsten” een groot succes. Ze bieden een uitgelezen mogelijkheid om ervaringen in de strijd uit te wisselen tussen delegaties van verschillende landen. Enkele onderwerpen van presentaties en discussies waren de evolutie van Podemos in de Spaanse Staat; de aardverschuivingen binnen de Britse linkerzijde (met de ineenstorting van de Socialist Workers Party, de oprichting van Left Unity, de groei van de Scottish National Party en de campagne voor een linkse leiding binnen Labour met de kandidaatstelling van Jeremy Corbyn); de strijd tegen het derde besparingenmemorandum in Griekenland; de strijd tegen grote en maatschappelijk nutteloze infrastructuurprojecten in Italië zoals de HST-lijn Lyon-Turijn en de Wereldexpo in Milaan; de stakingsbeweging in België met het actieplan van de vakbonden tegen de rechtse regering; enzovoort.
Het is precies voor deze “interdelegaties”, evenals voor de internationalistische meeting, de talrijke workshops en de informele contacten gedurende de hele periode van het kamp, dat de aanwezigheid van buiten-Europese delegaties erg op prijs gesteld wordt. Dit jaar mocht het kamp een delegatie uit de Westelijke Sahara verwelkomen, een gebied dat door Marokko – met de steun van Frankrijk in de Veiligheidsraad van de VN – wordt bezet voor de diefstal van zijn natuurlijke rijkdommen. De kameraden maken deel uit van de linkerzijde van het Polisario-front dat strijdt voor de nationale antikoloniale bevrijding van de Westelijke Sahara. De deelname van een Egyptische delegatie was eveneens voorzien maar de restrictieve Europese grenzenpolitiek verhinderde dat ze een visum voor de verplaatsing konden verkrijgen.
De uitstekende internationalistische dynamiek van het jongerenkamp, dit jaar met 318 deelnemers, zet zich volgend jaar voort met het 33ste Internationaal Jongerenkamp van de Vierde Internationale in… de Spaanse Staat ! Het kamp zal georganiseerd worden door Anticapitalistas, organisatie die mee aan de wieg lag van Podemos en inmiddels het belangrijkste referentiepunt is voor de antikapitalistische linkerzijde binnen het bredere politieke project. Indien het politieke enthousiasme – en de meegebrachte sfeer! – van de delegatie van de Spaanse Staat van dit jaar zich kan vertalen in een even geëngageerde en ambiancevolle kamporganisatie, kondigt het jongerenkamp van volgend jaar zich reeds aan als een niet te missen afspraak en een prioriteit voor de jongerenorganisaties van de Vierde Internationale!
Noten:
1) Uitgeschreven versie van de inleiding van Daniel Tanuro over welk samenlevingsproject, programma en strategie tegenover de ernst van de ecologische crisis (in het Frans): http://www.lcr-lagauche.org/face-a-lurgence-ecologique-projet-de-societe-programme-strategie/
2) De mobilisatie-oproep « 99% stand for Climate: Our Planet, not your Business ! »: http://archief.sap-rood.org/verklaring-van-het-internationaal-jongerenkamp-van-de-vierde-internationale-99-stand-for-climate-our-planet-not-your-business/
3) Solidariteitsoproep met de anti-memorandum-betogers van 15 juli in Griekenland (in het Engels): http://internationalviewpoint.org/spip.php?article4152
