Het zat er al geruime tijd bovenhands op tussen de vakbonden van de federale gezondheidssectoren (ziekenhuizen, psychiatrische ziekenhuizen, rust-en verzorginsinstellingen, rustoorden) en de werkgevers uit de sector. Nu is de kogel door de kerk bij de BBTK. Die beslisten op hun nationaal beroepscomité van 12 september om op 14 oktober in staking te gaan. De pertinente onwil van bepaalde werkgeversfederaties om hoogdringend cao’s voor de gehele sector te ondertekenen heeft al lange tijd kwaad bloed gezet bij de vakbondsorganisaties.
BBTK is nu de eerste die het stakingswapen terug uit de kast haalt. Of LBC, de grootste in het Vlaamse landsgedeelte, ook meedoet, is nog onduidelijk. Wil de actie slagen dan zal er in gemeenschappelijk vakbondsfront moeten gehandeld worden. Tot nu toe is het oorverdovend stil langs de kant van LBC.
De ‘Witte woede’ van weleer kan slechts haar slag thuis halen als de neuzen in dezelfde richting gaan. Zeker nu er voor het akkoord 2011-2015 nog steeds niets substantieels is bekomen, buiten de door de vorige ‘lopende zaken-regering ‘ en de huidige zogenaamde ‘mini-akkoorden’.
De werkgevers lijken niet gehaast om wat dan ook te ondertekenen. De vakbonden en het personeel in deze belangrijke sector worden én door de regering én door de werkgevers niet langer au serieux genomen. De patstelling is compleet. Vraag is of de eenzijdig uitgeroepen staking door BBTK, voorafgegaan door sensibiliserings- en mobiliseringsacties in de instellingen, daar nog iets aan kan wijzigen.
