Voor de Griekse regering blijft er een klein residu van afspraken met de kiezer waarop ze niet wil toegeven: geen verdere aantasting van lonen en pensioenen, geen veralgemeende verhoging van de BTW, geen verdere deregulering van de arbeidsmarkt. De frustratie daarover bij de Europese politici (waarmee we bedoelen; de nationale politici in de EU, en vooral de eurozone) is blijkbaar groter dan hun voldoening over de zovele voornemens die Athene moest inslikken (Europese schuldenconferentie, geen privatiseringen, vlug herstel van minimumloon en arbeidswetgeving enz.)
Die frustratie is begrijpelijk; het is de vrees dat hun autoritaire vormen van ‘people management’ die ze in eigen land als vanzelfsprekendheid hanteren, hier door één regering in vraag gesteld worden. Hoe kun je dan beter je eigen bevolking voor besmetting behoeden dan door het afvallige Athene belachelijk te maken, als ‘niet ernstig’ op te voeren, en de Griekse ‘demagogie’ als een aanslag op het spaargeld van de hardwerkende arbeiders elders in Europa? Dit soort discours begint de kolommen van bladen als BILD te buiten te gaan, en ook door ‘serieuze’ Europese leiders gehanteerd te worden.
Enkele voorbeelden. Hoewel ongebruikelijk naar diplomatieke normen, zijn de uitlatingen van de ‘Europese president’, Donalds Tusk, aan het adres van de Griekse regering nog vrij gematigd. “Er is geen plaats meer om te gokken, er is ook geen tijd meer om te gokken“, zei Van Rompuys opvolger op 11 juni, en “Ik vrees dat er iemand zal zeggen dat the game is over.”
De Belgische premier Michel was al heel wat minder diplomatisch toen hij verleden week uithaalde naar zijn Griekse ambtsgenoot Tsipras: “Eerste minister is een functie om verantwoordelijkheden op te nemen”, en “De speeltijd is voorbij.” Daarop kwam protest van de sociaaldemocratische oppositie. Vandermaelen (sp.a) verwees naar de ravage die is aangericht op de ‘speelplaats’. Maar in Duitsland zitten de sociaaldemocraten niet in de oppositie, en zijn ze actief bezig met het ‘people management’.
SPD-voorzitter en minister voor economie Sigmar Gabriel schrikt er zelfs niet voor terug om daarvoor het boulevardblad BILD in te schakelen. “Overal in Europa neemt de stemming toe: nu is het welletjes geweest“, aldus Gabriel in de BILD-editie van vandaag. “Indien de hardliners in de Griekse regering het halen, zou dat geen zege voor links zijn, maar voor de extreem-rechtse nationalisten: het zou het teken zijn dat men via nationale belangen Europa kan afpersen“. Gabriel werpt zich ook nog op tot verdediger van de Duitse arbeidersklasse: “Wij zullen de overdreven verkiezingsbeloften van een deels communistische regering niet door de Duitse werknemers en hun families laten betalen!“.
Deze harde reacties op gematigde Griekse principes tonen aan hoe de politieke mainstream in Europa denkt. Ze onderstrepen hoe belangrijk het is dat de Europese werknemers de verkiezingsbeloften van een deels communistische regering ondersteunen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.
