• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

Het tekort aan democratie

5 januari, 2017 door Pips Patroons

belgkabinet

Diverse spraakmakende figuren in Vlaanderen stellen zich vragen over de democratie. Het gaat daarbij enkel over de huidige parlementaire democratie, die van het algemeen enkelvoudig stemrecht met tussenpozen van 4 à 6 jaar. Oorspronkelijk ging het om cijnskiesrecht (alleen wie bezitter was kon oordeelkundig oordelen over het staatsbestuur), dan om meervoudig stemrecht (hoe hoger op de sociale ladder hoe meer stemmen), dan enkelvoudig stemrecht voor alle mannen en tenslotte mochten de vrouwen stemmen. Het establishment is nooit voor het algemeen enkelvoudig stemrecht geweest maar heeft moeten plooien voor de volkswil.

Vele socialisten vreesden in het begin het vrouwenstemrecht: die domme wezens werden misleid door meneer pastoor. Zoiets durft niemand meer beweren, maar wat men wel durft is de “modale kiezer” onverantwoordelijkheid toeschrijven. Kortom de “massa’s” verschenen in de politieke arena en het establishment moest er rekening mee houden. Het is daarin een meester gebleken van misleiding, bedrog en manipulatie dit alles in naam van het “algemeen belang”, “onze concurrentiepositie” en “Europa”.

Vandaag heeft de twijfel aan het algemeen stemrecht te maken met de opkomst van wat men “populisme” noemt, alweer die “massa’s”. Hierbij scheren vele politieke commentatoren radicaal rechts en radicaal links over een kam. Radicale kritiek, kritiek die tot aan de wortels reikt, is uit den boze want de dingen moeten blijven zoals ze waren. Met populisme wordt bedoeld een politiek die de mensen naar de mond praat en bedrieglijk eenvoudige oplossingen aanprijst. Dit populisme bedreigt de positie van het traditionele establishment van liberalen, groenen, christen- en sociaaldemocraten. De successen van uiterst rechts in Europa zijn zorgwekkend en de verkiezing van Donald Trump heeft de gemoederen van het traditionele establishment danig geschokt.

De schuld van het populistische succes wordt door velen toegeschreven aan het algemeen stemrecht, niet aan de leugenachtige samenleving waarin wij leven. Zo horen we alweer dat Hitler aan de macht is gekomen door verkiezingen wat trouwens niet waar is. Hitler heeft nooit een meerderheid gehad tegen de socialisten en communisten samen. Toen hij in 1933 twee miljoen stemmen verloorm stelde het establishment hem aan als kanselier: men vreesde de radicale reactie van arbeidersbeweging. Beter geen democratie dan arbeidersmacht.

Wat in deze bekommernissen over de democratie fundamenteel ontbreekt is een duidelijk inzicht in het soort democratie dat met de Franse revolutie en de opkomst van de burgerlijke maatschappij ontstaan is. De parlementaire democratie in al haar vormen is een burgerlijke democratie, nl. een politiek formele democratie waarin de “burgers”, onafhankelijk van hun sociale situatie, gelijk zijn voor de wet. Sociaal zijn ze dat echter allesbehalve. De burgerlijke democratie is formeel en ze houdt helemaal op aan de poorten van de onderneming. De arbeidsdeling eigen aan het industriekapitalisme, het klassenonderscheid met de daaraan gekoppelde culturele tekorten, de heersende ideologie van de “onzichtbare hand”, de politiek achter de schermen van de ware machthebbers waarvan de parlementairen de uitvoerders zijn en vooral de neoliberale politiek doodt het vertrouwen van de “gewone” mensen.

Beweren dat men dit kan bestrijden door een gevecht te leveren tegen de leugens van het rechtse autoritaire populisme en de mensen met hun neus op de echte feiten te drukken, volstaat niet. Er is reden om te twijfelen aan het waarheidsgehalte van die “feiten”. Wie achter de schermen van de jacht op winst aan politiek doet, produceert complottheorieën en opent de deur voor autoritair populisme. De strijd tegen het kapitalisme is het meest efficiënte wapen tegen het autoritair populisme en de complottheorieën als verklaring van het historisch gebeuren. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan in crisistijden, waarin iedereen bang is voor zijn baan, zijn koopkracht en sociale zekerheid.

Hoe zit het nu met wat men “links populisme noemt”, dat van de PVDA bijvoorbeeld? Sinds wanneer is ijveren voor een volwaardig bestaan (koopkracht, gezondheid, pensioen enz.) populistisch? Uiteraard is het dat voor wie lagere lonen wil, een minimale of zelfs geen sociale zekerheid, dit in het “algemeen belang”. De fundamentele ideologie van de kapitalistische samenleving stelt het algemeen belang gelijk aan het belang van de heersende klasse.

Wij zijn er de dupe van en dan hoeft men zich niet te verwonderen dat men luistert naar de andere leugenaars, zij die de solidariteit met allen die op een of andere wijze slachtoffer zijn (vreemdelingen, immigranten, werklozen, gepensioneerden, werkende vrouwen, enz.) de schuld van de problemen geven. Ook het autoritair populisme is voor het in stand houden van het kapitalisme, maar met andere middelen en andere leiders.

 

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: blog Pips Patroons, politiek

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid
…en presto, het grooit!

"Van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften."
--Karl Marx

Internationaal Revolutionair Jongerenkamp

IRJ 2017
Viva la IV!

Onze oude website kan je nog steeds hier raadplegen.

kalender artikels

juni 2025
Z M D W D V Z
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR