De populistische ballonnetjes die over Vlaanderen zweven, kondigen verkiezingen aan. Er worden stemmen geronseld en als de echte problemen om neoliberale redenen niet aangepakt worden, dan praat men de hulpeloze, verwarde en in het ongewisse gelaten burger naar de mond. Demagogie en andere volksverlakkerij zijn schering en inslag.
Liesbeth Homans (N-VA) trekt ten strijde tegen de diversiteit. Hendrik Bogaert (CD&V) is tegen de dubbele nationaliteit en het N-VA springt hem meteen bij. Gwendolyn Rutten roept de godsdienstige instellingen op zichzelf te bedruipen, wat in een seculiere staat logisch klinkt, maar in feite heeft ze het eerst en vooral op de islam gemunt: niet één moskee tegenhouden zoals Homans wil, maar alle moskeeën. De kerktorens mogen ondertussen het landschap sieren.
De N-VA gewaagt van een burgerschapstest voor wie geen twee Belgen als ouders heeft. Turkse ministers zouden volgens Peter De Rover (N-VA) in ons land het woord niet mogen voeren, maar de Hongaarse rechts – radicale Victor Orban blijkbaar wel. Volgens Zuhal Demir (alweer N-VA) is armoede een slechte gewoonte: wie (kans – ) arm is, heeft daar zelf schuld aan als hij/zij geen “kanszoekende” is. Volgens haar is het CD&V een moslimpartij.
Pieter De Crem, Staatssecretaris voor buitenlandse handel en CD&V burgemeester van Aalter, gelooft, steunend op zijn alwetendheid, niet in een “Europese islam”, wat dat ook moge zijn. Blijkbaar bedoelt hij een islam die volop achter tolerantie, parlementaire democratie en andere aloude en diepgewortelde Europese waarden staat zoals homoseksualiteit, vrouwenrechten, abortus, gemengd onderwijs, anti – antisemitisme, anti – kolonialisme, algemeen stemrecht, enz., allemaal tekenen van onze ‘superieure levenswijze’ volgens Rutten. Hilde Crevits (CD&V) vindt dat “allochtone” ouders niet participeren aan de schoolcarrière van hun kinderen. En dan is er natuurlijk Theo Francken die de vreemdelingenwet wil aanpassen en vindt dat de bootvluchtelingen maar moeten verdrinken, of heb ik hem verkeerd begrepen?
We hebben volgens al die lieden te maken met een “beschavingsoorlog” tegen “onze waarden”. Filip de Winter heeft na de oprichting van het Vlaams Blok de “migratiekwestie” bewust gebruikt om stemmen te ronselen, nu is dit thema overgenomen door het N-VA en heeft het een aantal sectoren van het CD&V aangestoken. Maar in deze laatste partij blijven een aantal christendemocratische opvattingen heersen. Vandaar de ruzie tussen de coalitiepartners N-VA en CD&V, een geschil dat de regering bedreigt en dus het neoliberaal project. Daarnaast bestaat er gelukkig maar een “progressief katholiek middenveld”, voor de Vlaamse neoliberalen een vijand.
En wat met de SP.A? Die doet niet mee aan de demagogie. Maar heeft Crombez niet gezegd dat we de “werkelijkheid” en dus de “waarheid” onder ogen moeten zien? Flinkse taal!
