In Griekenland werd de parlementaire democratie afgebroken door een buitenlandse bezettingsmacht bestaande uit een alliantie van EU-troepen, IMF-agenten en bankiers, de Trojka. Alleen zo konden maatregelen opgelegd worden die op geen enkel manier met het begrip ‘democratie’ te verzoenen zijn.
In Frankrijk gebeurt momenteel hetzelfde, maar de bezettingsmacht is van binnenlandse origine. De kopstukken zijn Hollande, Valls, El Khomri, hun alliantie heet niet Troika maar Parti Socialiste. Ook de Franse Trojka wil het land aan een Memorandum onderwerpen, bekend als de Loi Travail: de totale uitholling van het arbeidsrecht. Net zoals binnen Syriza is er ook binnen de Parti Socialiste aanzienlijke oppositie tegen het voornemen van de partijleiding. Zoveel dat Hollande-Valls-El Khomri hun Memorandum niet aan een parlementaire goedkeuring durven onderwerpen.
Oplossing? “49.3”! Dit is een artikel uit de Franse grondwet waardoor de regering het parlement kan negeren, en dat is waartoe de Franse Trojka gisteren (10 mei) besloot. Met slechts luttele uren verschil tussen de krachtdadige protesten in Athene tegen de goedkeuring van de Trojka-eisen, kwamen in Parijs honderden betogers voor het Palais Bourbon hun gal uitspuwen met slogans als “Assemblée nationale, assemblée du capital”. Vakbonden (maar niet de CFDT, door premier Valls tot voorbeeld gesteld voor zijn PS-collega’s… ) roepen op tot stakingen en betogingen op 17 en 19 mei.
Als een ‘socialistische’ partij kan evolueren naar een stoottroep die bereid is het vuile werk te doen voor de bedrijfsleiders, hoeft het niet te verbazen dat de (officiële) rechterzijde zich opwerpt als de verdediger van de democratie. Ze dienden een motie van afkeuring in tegen de regering, de enige manier om het beroep op “49.3” te verijdelen.
Er wordt normaal donderdag over gestemd, maar de kans is klein dat de motie het haalt, aangezien de meeste PS-ers nog liever de Loi Travail goedgekeurd zien worden dan voor een motie van rechts te stemmen; een motie vanuit de linkerzijde zelf maakt ook weinig kans. Zouden de Franse politici van de PS dan niet gezien hebben wat er van de Griekse PASOK overgebleven is?
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.
