• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

In Hongarije gaat het van kwaad naar erger

27 maart, 2017 door Flor Vandekerckhove

Lukács

In de journalistiek is het fait divers een ondergewaardeerd genre en da’s spijtig, want er valt veel van te leren, soms meer dan van een longread. En je bent er vlugger mee klaar, wat ook meegenomen is.

Begin dit jaar wordt mijn oog aangetrokken door zo’n kort bericht: in Boedapest wordt een standbeeld van de Hongaarse filosoof Georg Lukács (1885-1971) uit een park verwijderd. De gemeenteraad oordeelt dat die mens een volksvijand geweest is.

Georg Lukács is een communist en dat valt hier ook op in de literaire kritieken die ik van hem lees. Hij doet daar erg zijn best om binnen de partijlijntjes te kleuren.

Dat komt, zo weet ik ook wel, doordat hij aan den lijve ondervonden heeft dat een half verkeerd woord in die tijd al voldoende is om door de machthebbers aan de kant geschoven te worden. Voor iemand die van mening is dat er buiten de kerk van het communisme geen heil bestaat — extra Ecclesiam nulla salus ­— vormt dat een probleem. Je let dan goed op je woorden.

Maar dat maakt van hem toch nog geen volksvijand. In 1956 maakt hij deel uit van de revolutionaire regering van Nagy. De Russen verbannen hem naar Roemenië. Bij zijn terugkomst wordt hij uit de partij gezet. Later mag hij de rangen weer vervoegen.

In 1968 spreekt hij zich uit ten gunste van de opstand in Tsjechoslowakije. Weer wordt hij uit de partij gezet. En weer mag hij terugkeren. Dat gaat helaas niet meer, want hij is… overleden.

Een ietwat complexe en misschien dubbelzinnige figuur, maar een volksvijand kun je die mens geenszins noemen. Tenzij in het Hongarije in de XXIste eeuw. Weg dat standbeeld!

Wie door bovenstaand bericht niet overtuigd wordt, zal er na wat volgt anders over denken. Something is rotten in the state of Hungary! 

Mijn krant meldt me ook dat bierbrouwer Heineken zijn logo wellicht moet veranderen. Daar wordt maandag e.k. in het Hongaars parlement over gedebatteerd. Dat logo is immers een rode ster en die laat de regering te veel denken aan de tijd dat het land in handen van de communisten was. Treedt de nieuwe wet in werking, dan kan het logo een enorme boete opleveren en, waarom niet, een gevangenisstraf. Heineken voert dan weer aan dat de ster een oud brouwerssymbool is dat al in de middeleeuwen gebruikt werd. Daar moet het parlement toch oren naar hebben, want dat is precies waarnaar het terug wil keren, naar de middeleeuwen.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op De Laatste Vuurtorenwachter.

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: blog Flor Vandekerckhove, Hongarije

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid

blog Flor Vandekerckhove

Flor Vandekerckhove

Flor Vandekerckhove brak in 1988 met de SAP. In datzelfde jaar begon hij in Oostende Het Visserijblad te redigeren, een tijdschrift dat sinds 1933 in de vissersgemeenschap uitgegeven werd. In dat blad verzorgde hij o.m. de column De Laatste Vuurtorenwachter. Na zijn pensionering hield Het Visserijblad op te bestaan. De Laatste Vuurtorenwachter kreeg onderdak in de gelijknamige blog waarin Vandekerckhove nu herinneringen, leeservaring en eigen verhalen publiceert. Inmiddels is hij weer lid geworden van de SAP.

kalender artikels

april 2023
Z M D W D V Z
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR