Verschillende antikapitalistische organisaties uit het Midden-Oosten, Europa, de VS en Australië hebben een gezamenlijke verklaring opgesteld waarin wordt gereageerd op de recente ontwikkelingen. Ook de SAP-LCR onderschreef deze tekst. Hieronder vindt u de Nederlandse vertaling van de verklaring.
Tegen dictaturen, imperialistische agressie en Daesh. Neen aan de politiek van ‘nationale veiligheid’, racisme en bezuinigingen. Tijd om te mobiliseren!
De afgelopen maanden zijn mensen overal in het Midden-Oosten getroffen door een verheviging van het conflict in Syrië en Irak. Die escalatie is aangemoedigd door zowel mondiale imperialistische machten – vooral de VS, Rusland en Europese landen – als regionale imperialistische spelers, waar onder Saoedi-Arabië, Qatar, Turkije en Iran.
Deze conflicten zijn het product van twee verschillende vormen van contrarevolutie: aan de ene kant lokale dictaturen en contrarevolutionaire regimes en aan de andere kant reactionaire islamistische krachten als Daesh (Islamitische Staat). De vastberadenheid van grote internationale en regionale machten om hun politieke en economische hegemonie op te leggen aan de regio is eveneens een centrale oorzaak van de huidige tragedie.
In Syrië is steun voor het regime-Assad de eerste vorm die de contrarevolutie aanneemt. De dodelijke aanvallen van Rusland en de interventie van Iran, Hezbollah en sektarische Iraakse milities verdedigen dit uiterst reactionaire, antidemocratische project. Assad wordt ook gesteund door het stelselmatige wantrouwen van westerse machten tegen democratische en revolutionaire krachten in Syrië, waaronder Koerdische krachten.
Zij die strijden voor een democratische en sociaal rechtvaardige toekomst zijn het eerste doelwit van het Syrische regime, imperialisten en hun bondgenoten in de regio. Syrische democratische krachten zijn ook het doelwit van islamistische krachten die een contrarevolutionaire rol spelen en daarbij in bepaalde perioden, direct of indirect, gesteund zijn door de Golfmonarchieën en Turkije.
Zoals altijd zijn vrouwen het eerste slachtoffer van de oorlog. Verkrachting, ontvoering en zelfs de verkoop van vrouwen zijn gruwelijke uitwassen van het conflict.
Wat is Daesh? Het is het product van zowel internationale en regionale imperialistische agressie als het dictatoriale, sektarische karakter van regimes in de regio, met name in Irak en Syrië. De toename van sektarische spanningen in de regio is ook het gevolg van dit dodelijke mengsel van binnenlandse repressie en agressie van buitenaf.
In deze context moeten we de recente aanslagen in Ankara, Beiroet, Parijs, Koeweit, Saoedi-Arabië en Tunesië begrijpen, en de aanval op het Russische vliegtuig in Egypte. Deze aanvallen versterken slechts het kwaad waardoor ze zijn voortgebracht: staatsterrorisme. De retoriek van de ‘War on Terror’ vindt een materiële uitdrukking in het opvoeren van autoritair staatsveiligheidsbeleid, in oorlog en in racisme.
Racisme, met name islamofobie, is exponentieel toegenomen en in heel Europa staatsbeleid geworden. Imperialistische machten hebben de retoriek van contraterrorisme gebruikt om hun steun voor dictaturen en hun inperking van vrijheden te rechtvaardigen, terwijl regionale dictators dezelfde taal hebben gebruikt om hun eigen repressie te verdedigen. Het is dezelfde overkoepelende wereldvisie die Frankrijk, Rusland, de VS, Turkije en het Syrische regime verenigt – hoewel ze ieder hun eigen specifieke belangen hebben – zodanig dat ze, direct of indirect, hun luchtaanvallen en militaire manoeuvres in Syrië onderling coördineren.
Uit naam van een oorlog ‘tegen het terrorisme’, eist de Franse staat vandaag de macht om te terroriseren. Uit naam van zogenaamde ‘Franse waarden’ worden vrijheden aangevallen. Met een autoritaire roekeloze haast bombardeert François Hollande Syrië en Irak, terwijl al het gepraat over oorlog en nobele ‘waarden’ geen antwoorden kan bieden op de politieke en sociale aspiraties van de Franse werkende klassen.
Zoals altijd zijn vrouwen het eerste slachtoffer van de oorlog. Verkrachting, ontvoering en zelfs de verkoop van vrouwen zijn gruwelijke uitwassen van het conflict.
Wat is Daesh? Het is het product van zowel internationale en regionale imperialistische agressie als het dictatoriale, sektarische karakter van regimes in de regio, met name in Irak en Syrië. De toename van sektarische spanningen in de regio is ook het gevolg van dit dodelijke mengsel van binnenlandse repressie en agressie van buitenaf.
In deze context moeten we de recente aanslagen in Ankara, Beiroet, Parijs, Koeweit, Saoedi-Arabië en Tunesië begrijpen, en de aanval op het Russische vliegtuig in Egypte. Deze aanvallen versterken slechts het kwaad waardoor ze zijn voortgebracht: staatsterrorisme.
De retoriek van de ‘War on Terror’ vindt een materiële uitdrukking in het opvoeren van autoritair staatsveiligheidsbeleid, in oorlog en in racisme. Racisme, met name islamofobie, is exponentieel toegenomen en in heel Europa staatsbeleid geworden. Imperialistische machten hebben de retoriek van contraterrorisme gebruikt om hun steun voor dictaturen en hun inperking van vrijheden te rechtvaardigen, terwijl regionale dictators dezelfde taal hebben gebruikt om hun eigen repressie te verdedigen.
Het is dezelfde overkoepelende wereldvisie die Frankrijk, Rusland, de VS, Turkije en het Syrische regime verenigt – hoewel ze ieder hun eigen specifieke belangen hebben – zodanig dat ze, direct of indirect, hun luchtaanvallen en militaire manoeuvres in Syrië onderling coördineren.
Uit naam van een oorlog ‘tegen het terrorisme’, eist de Franse staat vandaag de macht om te terroriseren. Uit naam van zogenaamde ‘Franse waarden’ worden vrijheden aangevallen. Met een autoritaire roekeloze haast bombardeert François Hollande Syrië en Irak, terwijl al het gepraat over oorlog en nobele ‘waarden’ geen antwoorden kan bieden op de politieke en sociale aspiraties van de Franse werkende klassen. Ondertussen lopen ongedocumenteerde migranten, vluchtelingen, moslims, gesluierde vrouwen, Roma, buitenlanders en anderen allemaal het risico bestempeld te worden als ‘binnenlandse vijanden’.
Overal in het Midden-Oosten neemt de repressie jegens politieke tegenstanders en sociale bewegingen toe; in Egypte en elders zijn de afgelopen maanden honderden doodvonnissen uitgesproken. Geconfronteerd met de tijdelijke demobilisatie en desoriëntatie van grote delen van de onderdrukten moeten we de uitdaging het hoofd bieden met constructieve initiatieven.
In de praktijk betekent dat:
- Opkomen tegen draconische maatregelen; de democratische rechten van iedereen verdedigen; • Strijden tegen alle imperialistische agressie en onverbiddelijk verzet bieden tegen dictaturen en contrarevolutionaire regimes;
- Strijden tegen de westerse militaire campagne in Syrië, die gepaard gaat met bombardementen en andere directe deelname van westerse militaire krachten en ook met de gewapende deelname aan het conflict van krachten die door het Westen worden gesteund;
- Opkomen tegen alle vormen van contrarevolutie in het Midden-Oosten, de Maghreb en elders;
- Strijden tegen repressief veiligheidsbeleid, racisme en bezuinigingen, of het nu in Europa, Azië of Afrika is;
- Opkomen tegen ‘fort Europa’; eisen dat de grenzen worden geopend en alle vluchtelingen en migranten fatsoenlijke levensomstandigheden krijgen;
- Solidariteit opbouwen met mensen die in het Midden-Oosten, de Maghreb en elders ter wereld vechten voor hun bevrijding en emancipatie;
- Solidariteit met democratische en progressieve anti-imperialistische krachten in de gehele Arabische regio;
- Solidariteit met de bevolking van het Midden-Oosten en de Maghreb in hun gerechtvaardigde strijd voor emancipatie en tegen buitenlandse agressie. We blijven erbij dat de bevrijding van de bevolking van de regio het werk zal zijn van die bevolking zelf.
Ondertekenende organisaties (20-12-2015):
Revolutionary Left Current – Syrië
Socialist Forum – Libanon
Revolutionary Socialists – Egypte
Ligue de la Gauche Ouvriére (LGO) – Tunesië
Courant Al Munadil-a – Marokko
Emancipation Démocratique – Marokko
Libyan Redress Movement (Insaf) – Libië
Sosyalist Demokrasi İçin Yeni Yol – Turkije
Revolutionary Socialist Workers’ Party (DSİP) – Turkije
Socialist Review Center- Koerdistan
Solidarité Socialiste avec les Travailleurs en Iran (SSTI) – Frankrijk
Collectif Solidarité Iran Paris – Frankrijk
Nouveau Parti Anticapitaliste (NPA) – Frankrijk
Socialistische Arbeiderspartij –Ligue Communiste Révolutionnaire (SAP-LCR) – België
SolidaritéS – Zwitserland
Socialist Workers Party (SWP) – GB
Revolutionary Socialism in the 21st Century (rs21) – GB
The Editors, Salvage – GB
Socialist Resistance – GB
International Socialists Scotland (ISS) – Schotland
Socialist Workers Party (SWP) – Ierland
Internationale Socialisten – Nederland
SAP-Grenzeloos– Nederland
En lucha-En lluita – Spaanse Staat
Anticapitalistas – Spaanse Staat
Internationale Sozialistische Linke (ISL) – Duitsland
Revolutionär Sozialistischer Bund (RSB) – Duitsland
Platform “Open Links” – Rusland
Sinistra Critica – Italië
International Socialist Organization (ISO) – VS
News and Letters Committees – VS
Solidarity – VS
Freedom Socialist Party – VS
Democracia Socialista – Argentinië
Socialist Alternative – Australië
Solidarity – Australië
Freedom Socialist Party – Australië
International Socialist Organisation – Aotearoa/Nieuw Zeeland
Radical Socialist – Indië
Japan Revolutionary Communist League (JRCL) – Japan
National Council of Internationalist Workers (NCIW) – Japan
Farooq Tariq, general secretary Awami Workers Party (AWP) – Pakistan
Nava Sama Samaja Party (NSSP) – Sri Lanka
Achin Vanaik, Retd. Professor of International Relations, University of Delhi – Indië
Rohit Prajapati, Environmental & Trade Union Activist, Gujarat – Indië
Kunal Chattopadhyay, Editor, Radical – Indië
Yohichi Sakai, Japan Revolutionary Communist League (JRCL) – Japan
