Internationale Vrouwendag in België: een goede stap naar meer strijdbaar feminisme

De Internationale Vrouwendag toonde ook in eigen land een actievere, jongere en meer strijdbare vrouwen – en feministische beweging dan de voorbije jaren. Er waren beduidend meer acties en manifestaties, en ze brachten ook heel wat meer mensen op de been. De dynamiek die uitging van de oproep tot een internationale vrouwenstaking, de vernieuwde aandacht voor feminisme die al een tijdje zichtbaar is, maar helaas ook de niet aflatende aanvallen op vrouwenrechten wereldwijd, en ook in België, speelden hierin zeker een rol.

De Vrouwendag werd aan verschillende stations afgetrapt met het uitdelen van een pamflet rond de internationale vrouwenstaking, een gezamenlijk initiatief van Ella, Femma, de Vrouwenraad, Furia (het vroegere VOK), enz. In Antwerpen namen ook feministes van SAP, PVDA, Een Andere Joodse Stem en Solidarity4All deel aan de actie. Aan Gent Sint-Pieters werd de pamflettenactie helaas vroegtijdig onderbroken door Securail, dat ook twee actievoersters verbaliseerde. Krijgt zeker een vervolg…

Vrouwenstaking en Mars tegen seksisme

De vrouwenstaking aan de UGent en de demonstratie voor het rectoraat werd, ondanks het heuse hondenweer, bijgewoond door een 120 – tal mensen, vooral vrouwelijk personeel van de UG en jongere academici, ook internationale studentes en onderzoeksters, naast feministische sympathisantes. Er werd onder meer gesproken door de (vrouwelijke) rector en verschillende organisatrices. Op de actie was ook een delegatie van ACOD Onderwijs aanwezig. Enkele mannelijke sympathisanten zorgden intussen voor warme soep. Een mooi succes voor wat de allereerste, hoewel nog vooral symbolische,vrouwenstaking aan de universiteit was.

De Mars tegen seksisme die ’s avonds plaats vond in Gent was met 600 deelnemers, vooral deelneemsters zeker de meest succesvolle manifestatie op 8 maart. De Mars had de steun gekregen van de radicaal linkse organisaties (LSP, die met haar campagne ROSA aan de basis lag van de Mars, PVDA, SAP en FeMiNiSmE YeAh!) en linkse jongerengroepen (COMAC, JS, Jong Groen, ALS), verschillende vrouwelijke vakbondsverantwoordelijken van het ABVV, van FURIA en een reeks feministes van verschillende generaties. Op de manifestatie zelf waren er ook nog delegaties van FEL, Vonk, SP.A, ACOD Onderwijs…

Het werd een enthousiaste optocht, waar vooral veel jonge vrouwen zich lieten horen en zien, met zelfgemaakte bordjes, spandoeken en de alomtegenwoordige roze mutsen. Daarnaast was er ook nog een mooie aanwezigheid van feministes die de vorige “tweede” feministische golf hadden meegemaakt. De manifestatie drukte niet alleen haar afkeer uit van alle vormen van seksisme en machismo en de nefaste gevolgen van het besparingsbeleid voor vrouwen maar legde bijvoorbeeld ook de link met racisme en het asielbeleid. Na afloop van de Mars was er nog een heel goed bijgewoonde meeting in de Blandijn.

In Brussel kwamen dit jaar voor de derde keer op rij 250 vrouwen op straat in een militante niet – gemengde vrouwenbetoging, op initiatief van Malfrap USE, Cercle Féministe de l’ULB, Mwanamke Collectif Afroféministe Belge en onze vrouwengroep FeMiNiSmE YeAh!. Ook in Wallonië waren er in heel wat steden acties. In Charleroi vond een kleine demonstratie plaats in de binnenstad.

Jong en internationaal

De acties op 8 maart kregen de steun van heel wat linkse organisaties, feministische groepen en bewegingen. Wat vooral opviel was de – zeer hoopvolle – aanwezigheid van heel wat jonge vrouwen die niet onmiddellijk tot een van de organiserende groepen behoorden en het internationaal karakter, niet enkel in de eisen maar ook in de aanwezigheid en de acties zelf. De bijeenkomst van Poolse en Belgische feministes bij het Europees Parlement was een mooi voorbeeld, maar we hoorden ook op de Mars tegen seksisme in Gent heel wat Spaans, Italiaans, Engels, …

Waren helaas weinig zichtbaar aanwezig: de vakbonden en de vrouwenorganisaties van de georganiseerde arbeidersbeweging. Zo was de oproep voor de Mars tegen seksisme in Gent ondertekend door verschillende vrouwelijke secretarissen van het ABVV, maar op de Mars zelf waren zij en het ABVV, op een kleine delegatie van ACOD Onderwijs na, afwezig. Ook het ACV was zo goed als nergens te zien, met uitzondering van enkele mensen van Femma.Vie Féminine, de Franstalige tegenhanger van Femma, mobiliseerde wel hier en daar mee op 8 maart.

Ook vrouwen en vrouwengroepen van migrante oorsprong waren nauwelijks te bespeuren, met uitzondering van enkele linkse Turkse en Koerdische vrouwen. Ook met de holebiqueertransgender – beweging leek de link nog niet echt gemaakt, toch niet op het niveau van de organisaties, al namen natuurlijk heel wat lesbiennes en transgender – personen aan de verschillende demonstraties deel.

Deze Internationale vrouwendag kan een veelbelovende opstap zijn naar een meer actieve en meer strijdbare vrouwen- en feministische beweging in België. Om tot een echte feministische massabeweging te komen kan alvast werk gemaakt worden van meer coördinatie van tussen de verschillende groepen en activiteiten om zo naar een nieuwe grote nationale actie of campagne toe te werken.