In Parijs zal eind van dit jaar de volgende Klimaattop van de VN plaatsvinden. François Hollande kondigt aan dat het een historisch evenement zal worden. De vertegenwoordigster van Frankrijk in de onderhandelingen, Laurence Tubiana, is realistischer: «We zullen niet in staat zijn tot een scenario te komen waarin we de opwarming kunnen beperken tot 2 °C», verklaarde ze na de laatste ontmoeting in Lima.
Volgens de media ging het akkoord tussen China en de VS de onderhandelingen in Peru deblokkeren. Dat was enkel propaganda om ons gerust te stellen. In de realiteit waren de engagementen die de beide grootste vervuilers op zich namen zeer bescheiden en totaal onvoldoende, vooral van de kant van Uncle Sam.
Lima zag het verderzetten van de tendens die we al kennen sinds de mislukking van de Klimaattop van Kopenhagen in 2009: in plaats van te vertrekken van het nog bescchikbare budget aan koolstof om het dan eerlijk te verdelen tussen de verschillende landen – door rekening te houden met zowel de historische verantwoordelijkheid voor de opwarming, de graad van ontwikkeling en de mogelijkheden van elk land- wordt er vertrokken van vrijwillige doelstellingen waarbij elke overheid vrij spel krijgt deze te bepalen in functie van haar eigen economische en geostrategische overwegingen.
Waarom wordt voor deze methode gekozen? Omdat een evenwichtige en eerlijke verdeling van het budget aan koolstof zou uitlopen op drie conclusies die onverenigbaar zijn met het productivisme en de ongelijkheid die eigen is aan het kapitalisme: 1) de materiale productie moet worden beperkt, in het bijzonder in de rijke landen, 2) de overgang naar een ander energiemodel vereist een rechtvaardige verdeling van de financiele en technologische bronnen; 3) niets van dit alles is mogelijk zonder een massale democratische betrokkenheid van de bevolking.
Resultaat: we stevenen recht op een opwarming van 4°C of meer af tegen het einde van deze eeeuw. Ofwel een sociale en ecologische catastrofe van ongeziene omvang, die onomkeerbaar zal zijn op de menselijke tijdsschaal.
De dreiging voor het klimaat ligt op niveau 5 op een schaal van 4. Om ze toch nog om te keren, is het niet het leger dat we op straat moeten zien, maar ons allen. Iedereen mee naar de protesten in Parijs in december 2015!
