Aan de vooravond ervan worden de Olympische Winterspelen in Sotchi (Rusland) door velen reeds als de spelen van de schande gezien. De Europese Unie daarentegen ontvangt Rusland binnen enkele dagen in het kader van een tweejaarlijkse top. De LSP (Linkse Socialistische Partij), ALS (Actief Linkse Studenten), SAP (Socialistische Arbeiderspartij) en JAC (Jeunes Anticapitalistes) doen een gezamenlijke oproep om solidariteit te betuigen tegen de repressie in Rusland op een actie op initiatief van LGBTQI-organisaties (1) en Belgische en Russische NGO’s.
Rusland toonbeeld van repressie
Het autoritaire regime van Vladimir Poetin is vastberaden om zijn macht te gebruiken om een harde strijd te voeren tegen politieke tegenstanders en daartoe worden minderheden gebruikt. Er werd recent nog een reeks draconische repressieve wetten aangenomen.
De wet die in 2012 werd gestemd over “buitenlandse agenten” legt op dat iedere organisatie die geld uit het buitenland krijgt zich moet registreren als een “organisatie die de functie van buitenlandse agent vervult” als ze deelneemt aan “politieke activiteiten.” Deze wet is er vooral op gericht om tal van politieke organisaties en NGO’s tot illegaliteit te veroordelen op basis van zware boetes en processen. Ondanks de recent uitgesproken amnestie in het kader van de twintigste verjaardag van de Grondwet, blijven de meeste beschuldigden in het kader van de “affaire van 6 mei” (2) overigens in de gevangenis. Onder hen de linkse activisten Alexei Gaskarov en Sergei Oudalstov.
LGBTQI-mensen en hun bondgenoten kennen geen veiligheid sinds de Russische Doema verschillende homofobe wetten goedkeurde. Deze zijn gericht op “het beschermen van minderjarigen tegen homoseksuele propaganda”! Organisaties die strijden tegen de discriminatie van LGBTQI-mensen zijn illegaal geworden, worden voor het gerecht gehaald en krijgen hoge boetes. Deze wetten versterken de homofobie en het aantal gevallen van agressie tegen LGBTQI-mensen en hun bondgenoten is niet meer te tellen.
Zowel interne (vooral uit de noordelijke Kaukasus) als externe (vooral uit voormalige Sovjetrepublieken) migranten zijn eveneens in gevaar. Ze worden niet alleen geviseerd met aanvallen door extreemrechtse groeperingen maar moeten tevens de woede van gewone machteloze burgers ondergaan. Dat gebeurt met de medeplichtigheid van de Russische autoriteiten die de vreemdelingenhaat voeden en migranten voor hun eigen politieke en electorale doeleinden gebruiken.
Tegelijk houdt Poetin de luxueuze winterspelen op de kosten van de belastingbetalers en het zweet van duizenden sterk uitgebuite werkenden van migrantenafkomst. Met de recente terroristische aanvallen in de stad Volgograd, waarvoor het regime van Poetin zelf verantwoordelijk is door de wijze waarop het omgaat met het conflict in de noordelijke Kaukasus, dreigt het klimaat van verdachtmakingen en ‘kaukasofobie’ erger te worden. Ongetwijfeld zal de moslimbevolking van de Kaukasus een zware tol betalen op het vlak van repressie en veiligheidsmaatregelen…
Na een periode van economische groei op basis waarvan de middenklasse haar inkomen zag stijgen waardoor de interne consumptie toenam, beginnen de investeringen en de groei nu te vertragen. Tegenover de economische crisis hanteert Poetin dezelfde Europese recepten: de werkenden en hun gezinnen betalen de factuur. Er wordt drastisch bespaard in de openbare diensten, momenteel in de gezondheidssector, terwijl de middelen voor defensie een flinke hap uit de openbare uitgaven vertegenwoordigen.
De Europese Unie, een toonbeeld voor echte democratie?
Zoals Rusland verbergt de Europese Unie achter de democratische façade een programma van sociale afbraak en reactionaire wetten als antwoord op de crisis. De landen van de Europese Unie gaan op een onmenselijke wijze om met migranten. Die worden vervolgd, opgesloten en gedeporteerd voor zover ze nog niet verdronken waren in de Middellandse Zee. In Spanje is er een wetsvoorstel om het recht van vrouwen op abortus te beperken. Dat voorstel wordt nu besproken in de parlementen. In België is er een groot tekort aan werk, maar toch wordt het recht op werkloosheidsuitkeringen drastisch beperkt. Het recht op pensioen ligt in verschillende landen onder vuur. De lonen in de publieke sector worden sterk naar beneden gehaald in de landen die het hardste getroffen worden door de crisis, zoals Griekenland, Portugal of Roemenië.
In deze context is er geen aandacht voor LGBTQI-rechten of die van etnische minderheden, laat staan voor het welzijn van de bevolking van Rusland en Europa of de vrije meningsuiting tijdens de tweejaarlijkse toppen tussen de EU en Rusland. Het gaat enkel om het sluiten van economische akkoorden ten voordele van de 1% rijksten. Als Rusland en de EU het over iets eens zijn, dan is het wel dat de 99% armsten moeten betalen voor de crisis van het kapitalisme.
Het is tijd voor verzet tegen de afbraak van onze fundamentele rechten en tegen de besparingsgolf. Laat ons betogen en onze solidariteit betuigen met al wie in Rusland en elders opkomt voor:
Politieke en syndicale vrijheid
De vrijlating van politieke opposanten
De stopzetting van deportaties van mensen-zonder-papieren
De onmiddellijke intrekking van homofobe wetten
Gelijke rechten voor hetero’s en LGBTQI-mensen
Het recht van vrouwen om over hun eigen lichaam te beslissen
De onmiddellijke stopzetting van alle besparingsplannen
Gratis en degelijke openbare diensten
Werk voor iedereen aan lonen die overeenstemmen met de reële levenskost
De actie vindt plaats op maandag 27 januari 2014, om 12u30 aan het Rondpunt Schuman, in Brussel.
Noten:
1) LGBTQI: Lesbiennes, Gays, Biseksuelen, Transgenders, Queers en Interseksuelen. Voor meer over info over transgenders en interseksuelen, kan je terecht op de site van de vereniging ‘Genres Pluriels’: www.genrespluriels.be
2) De “affaire van 6 mei” of de affaire “bolotnoe”, naar de naam van het plein waar op 6 mei 2012 een betoging plaatsvond van de democratische beweging uit protest tegen de verkiezingsfraude van december 2011 en maart 2012. Het kwam tot geweld op deze betoging na een provocatie door de politie. Het regime greep dit vervolgens als voorwendsel aan om een reeks arrestaties te doen en processen te voeren op basis van in kaart gezette beschuldigingen (zoals “geweld tegenover de politie” en “activiteiten die tegen de staat ingaan”) om alle opposanten schrik aan te jagen en de beweging te muilkorven
