De manifestatie van het gemeenschappelijk vakbondsfront op 29 september werd met meer dan 60 000 deelnemers een succes. Eens te meer kwamen we massaal op straat om onze afkeer te tonen van de politiek van de rechtse regeringen. Gelijk hebben we! De maatregelen van de regeringen lossen immers niets op: de werkloosheid blijft hoog, van de beloofde “jobs, jobs, jobs” valt niets te merken. De economie blijft slabakken, net als de overheidsinkomsten. De begroting blijft in het rood.
Evident was de hoge opkomst voor de betoging niet, want ondanks al onze acties staan we nergens. Afgelopen maanden zagen we heel wat onbegrip en twijfel in onze eigen rangen, na het stilleggen van de acties door de vakbondsleidingen. Twijfel die er niet minder op geworden was na het succes van het actieplan en de nationale staking van december 2014.
Dringend van koers veranderen
De strategie die er vooral op gericht is om “alle kansen te geven aan het sociaal overleg”, die weigert te gaan voor de val van de regering om zo de PS en SP.A te sparen of af te wachten tot de PVDA/PTB nog verder is gegroeid, leidt ons naar een totale nederlaag. Deze aanpak brak de opbouw van de mobilisaties en zorgde voor verdeeldheid tussen de verschillende sectoren, openbare diensten en privé, Vlaanderen en Wallonië. Ze maakt alles kapot wat we in de herfst van 2014 opbouwden.
De algemene politieke context die met de dag meer racistisch, islamofoob en autoritair wordt, is door de regeringen aangegrepen om hun blazoen op te poetsen en ons te verdelen. Na twee jaar van zigzaggen door de vakbondstop, Noord – Zuid – wandelingen en stakingen zonder vervolg, kunnen Michel, Jambon, Peeters en De Wever hun politiek van sociale afbraak nog steeds volop verder zetten. De vrouwen, jongeren, migranten en de gewone werkende mens betalen het gelag. Noch de economie, noch de samenleving worden er beter van.
Genoeg
De indexsprong, het pensioen naar 67 jaar, de besparingen op de openbare voorzieningen: er komt geen einde aan. Vandaag wil de regering opnieuw zwaar inhakken in de middelen voor openbare diensten en de sociale zekerheid. Ze wil zo 4,2 miljard besparen en tegelijk de belastingen voor de bedrijven nog maar eens verlagen. Opnieuw een cadeau voor de rijken. De Wet Peeters dreigt intussen de arbeidstijd serieus te laten ontsporen. De golf van herstructureringen en sluitingen, waarvan Caterpillar het recentste voorbeeld is, toont dat ondanks alle neoliberale nep – oplossingen een handvol kapitalisten nog steeds in een handomdraai de broodwinning van duizenden werkende mensen om zeep kan helpen.
Democratie in de vakbonden, meer dan ooit
Sociaal verzet blijft dan ook meer dan ooit nodig. Laat ons elke kans aangrijpen die we hebben om te tonen dat we ons tegen deze regering en tegen het patronaat blijven verzetten. Maar ook om te tonen dat we niet tevreden zijn met de politiek van onze eigen vakbondsleiders. We laten ons niet langer in slaap wiegen met sociaal overleg dat niks oplevert, met mobilisaties zonder vervolg.
Laat ons samen het debat aangaan over de te volgen koers voor onze vakbonden. Laat ons gaan voor brede leden- en militantenvergaderingen, ook op de werkvloer, over de regeringsmaatregelen en de strategie van onze vakbonden. Bijeenkomsten waar we niet enkel mogen luisteren, maar echt samen kunnen beslissen over de acties en de eisen. Zonder een strijdbare koers, zonder duidelijke perspectieven en een helder actieplan tegen regering en patronaat komen we er niet. Het overleven van onze bonden als nuttige organisaties voor de sociale strijd hangt er van af.
Michel buiten
Op 7 oktober en daarna is het de taak van ons allen om elke actie, protest, manifestatie, staking, te steunen, hoe beperkt ook. Kom mee op voor een duidelijke doelstelling voor de acties: de rechtse regering moet weg. Als dat lukt, zou het een enorme overwinning zijn. Het is ook een noodzakelijke voorwaarde om van politiek te veranderen en voor een sociaal en humaan beleid te gaan.
Om te breken met jaren crisis en opnieuw te kunnen ademen, moeten we de macht van het kapitaal over onze levens en over de samenleving breken. Dit begint met een algemene arbeidsduurvermindering naar de 30-urenweek, met behoud van loon en bijkomende aanwervingen. Minder werken om iedereen een job te geven. Met het onder openbare en democratische controle brengen van de bank – en energiesector. Met een crisisbelasting op de grote fortuinen.
Wie strijdt is niet zeker van de overwinning, maar wie niet strijdt, heeft al verloren. Het is maar een begin!
Versterk het sociaal verzet, doe mee met de SAP
Wil je mee een antikapitalistische, ecosocialistische, feministische en internationalistisch stem laten horen? Een actieve organisatie binnen de arbeidersbeweging, de vrouwenbeweging en de jeugd helpen opbouwen? Word lid van de SAP!
Wil je graag meer info of een gesprek? Mail naar info@sap-rood.org of bel naar 0496 20 76 37.
Een fotoreportage
Foto’s: Sophie Cordenos, Sean Zamora, Freddy Mathieu)
