Dinsdag 22 april verklaarde de handelsrechtbank van Mechelen het metaalconstructiebedrijf Femont NV, gelegen aan de A12 in Willebroek, failliet. En dit zonder boeh of bah. Voor de getroffen werknemers geen sociaal plan , geen “wet Renault”. De SAP pleit voor een wettelijk verbod op afdankingen en eist voorafgaand dat alle boeken op tafel komen, en dit onder controle van de werknemers en hun afgevaardigden zelf.
We spraken met Jan De Rop, hoofdafgevaardigde van ABVV-metaal, die dinsdag het nieuws te horen kreeg op een bijzonder ondernemingsraad.
Jan De Rop
“Je bent 52 jaar, je werkt 35 jaar in hetzelfde bedrijf en plots sta je aan de dop. Ik ben er helemaal kapot van. Ze hebben ons van de ene op de andere dag werkloos gemaakt, zonder dat daar een gegronde reden toe was. Het orderboek zat nog vol met nog 3 projecten in de pipeline. Maar de banken beslisten dat de stekker eruit ging.
Bij ons maken we specifieke metalen constructies zoals portaalkranen en rolbruggen en die worden door het bedrijf vooral met voorfinanciering gemaakt. Het is deze manier van voorfinancieren waar de banken nu een halt hebben toe geroepen. En dan te weten dat het dezelfde banken zijn die met overheidsgeld van de ondergang gered zijn”, aldus nog een zeer verontwaardigde Jan De Rop.
“Het is een verschrikkelijke zaak omdat er geen toekomst meer is voor ons bedrijf en voor de getroffen werknemers. Sommigen zouden tewerkgesteld kunnen worden in een andere firma van de groep in Puurs, maar dat is meer seriewerk, geen speciale metaalbewerking.
Op basis van de Economisch-Financiële-Informatie die we jaarlijks lieten narekenen door de studiedienst van het ABVV, was er geen vuiltje aan de lucht. Maar als je nu alle feiten achter elkaar legt was er het een en ander niet pluis. Oud materiaal bleef bij ons en nieuw materiaal voor seriewerk ging naar de vestiging in Puurs. Trouwens de vestiging in Roemenië blijft ook open.
Als we het nu nuchter bekijken dan blijkt dat het familiebedrijf Femont zelf nooit echt veel cash in de voorfinanciering heeft gestoken.
Maar daar zijn we nu vet mee. Het enige wat ons nu rest is de C4 ontvangen en s amen met de collega’s onze dossiers voor de RVA in orde brengen.”
Net zoals gezegd wordt over het klimaat dat wanneer het een bank zou zijn het al lang gered was, gaat dit evenzeer op voor vele grote én kleine bedrijven waar de winst uiteindelijk primeert en de werknemers als groot huisvuil op straat worden gezet. Over de drama’s bij sluitingen van grote bedrijven wordt vaak veel en lang gepraat. De ellende die met sluitingen van kleinere bedrijven gepaard gaat ,wordt te weinig belicht.
Wij willen alvast onze morele steun verlenen aan de getroffen werknemers en hun families. Op ons zullen ze steeds kunnen rekenen. Het kapitalisme is een vloek en daar moeten we korte metten mee maken. Onze levens zijn belangrijker dan hun winsten.
