Dé grote zomerhit van 2015 in de bioscoop is ongetwijfeld Minions geworden. Wereldwijd bezochten meer dan 100 miljoen mensen deze animatiefilm. De opbrengst bedroeg meer dan 1 miljard dollar. Daarmee steekt Minions bijna de Disney-film Frozen naar de kroon. Die staat bij de animatiefilms qua inkomsten op één, want die bracht 1,2 miljard dollar in het laatje. Het gaat om big business. Dus gaan we er nog veel meer van te zien krijgen!
Kraker
Het succes van Minions als kaskraker wordt nog duidelijker als we de productiekosten bekijken. Die bedroegen ‘slechts’ 74 miljoen dollar. Nu is Minions de derde film in de reeksDespicable Me (2010) en Despicable Me 2 (2013). Gezamenlijk kostte dit trio ongeveer 225 miljoen dollar en bracht ruimschoots het tienvoudige op. Een winst van dik 2 miljard dollar! Geen wonder dat de vierde film op rijDespicable Me 3 niet lang op zich laat wachten. In Nederland komt die op 28 juni 2017 op de bioscoopschermen.
Diepgang
Het financiéle succes van Minions staat buiten kijf. De vraag is of dat artistiek ook het geval is. Veel recensenten hebben deze zomer andere animatiefilms hoger aangeslagen. Dat geldt in ieder geval voor Inside Out en voorDe Kleine Prins. Films met diepgang. Films die iets zeggen over ‘de mens’, over zijn psyche en zijn streven. Films waar je wat van opsteekt, misschien mentaal ‘rijker’ van wordt. Maar ook Minions is niet louter een lege dop. Het zou triest zijn wanneer dat wel zo zou zijn, want waaruit valt dan het enorme succes te verklaren?
Grote Meester
De minions ogen als uit hun krachten gegroeide, gele capsules met duikbrillen. Ze spreken een vrijwel onverstaanbaar taaltje dat woorden bevat uit het Hindi, Spaans, Russisch, Maleis, Frans, Duits, Hebreeuws, en nog zo wat. Het zijn rare wezens die al héél lang bestaan. Ze hebben als eigenschap een Grote Meester te willen dienen. Dat klinkt verdacht en dat wordt nog erger als we weten dat het fatsoen van die meester de minions niet erg interesseert. Zo dienen ze in de prehistorie een tijdlang een vervaarlijke T-Rex. In de oertijd stappen ze over op een oermens. In de klassieke oudheid onderwerpen ze zich aan een Egyptische farao. In de middeleeuwen dienen ze Graaf Dracula. In de moderne tijd helpen ze Napoleon. Grappig is dat het met al die Grote Meesters niet goed afloopt en dat de minions daar meestal een werkzaam aandeel in hebben. Dat maakt dat Grote Meester-gedoe helemaal goed. En ondertussen krijg je een aardig overzicht van de wereldgeschiedenis. Leuk en leerzaam.
Sixties
Verder hebben de regisseurs Pierre Coffin en Kyle Balda, die ook de Despicable-films maakten, en scenario-schrijver Bryan Lynch, bekend van De Gelaarsde Kat (Puss in Boots – 2011), veel humor en amusement verwerkt. Met nogal wat slapstick, verwijzingen naar andere comics (onder andere de Grote Boze Wolf en de Drie Biggetjes, de Smurfen, Batman). De film speelt in 1968 en ademt de creatieve en anti-autoritaire sfeer van de sixties. Er wordt een loopje genomen met het Engelse koningshuis in de persoon van Queen Elisabeth en met een moderne misdaad-meesteres in de persoon van Scarlet Overkill. De geest van de zestiger jaren is mede aanwezig in de muziek: we worden getrakteerd op flinke stukken Stones, Beatles, Kinks, Doors, Spencer Davis, The Who, Donovan en Van Halen. Niet verkeerd! Het verklaart mede die 100 miljoen bezoekers en maakt zelfs de aftiteling een genoegen om bij te blijven zitten.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op grenzeloos.org
