Het wordt stilaan een vertrouwd beeld. Waterkanonnen, overvalwagens en deurwaarders aan een stakingspiket.
Terwijl op dinsdag 22 april de syndicale delegatie van Lanxess Rubber op vraag van Essenscia, de patroonsorganisatie van de sector scheikunde, in een zoveelste verzoeningsvergadering bijeen was in Brussel, was er een ontplooiing van een waterkanon en een aantal overvalwagens rond de firma.
De inzet van deurwaarders was niet mogelijk omdat de rechtbank van eerste aanleg een eerdere poging om dwangsommen aan zes stakers op te leggen had afgewezen.
De directie van Lanxess Rubber had immers zelf de arbeiders toegang ontzegd tot de fabriek.
De inzet van dit alles: in de pers laten zien dat een erg beperkte groep van werkwillige arbeiders naar de poort konden gaan om daar te laten zien dat de directie hen voor de tweede maal de toegang tot het bedrijf zou ontzeggen. Het betere gespin als het ware.
Tweede inzet: hopen dat het stakingspiket kan geprovoceerd worden om alsnog te kunnen overgaan naar scenario één: het kunnen opleggen van dwangsommen.
Derde inzet: hopen de syndicale delegatie provoceren om de verzoening te verlaten en zo in conflict te komen met hun eigen achterban. Aan wiens kant ligt de redelijkheid.
Nogmaals het betere gespin als het ware: hier zijn professionals aan het werk. Waarschijnlijk ingehuurd voor behoorlijke bedragen. Niemand werkt gratis.
Ondanks deze provocaties en de provocaties die er vroeger al waren, komt uiteindelijk uit de verzoening een voorstel naar voor dat in essentie gaat over twee zaken:
– Het eerste punt is elementair, en ik schrijf het in het Latijn, de enige taal die Bart De Wever en zijn broodheren van VOKA echt begrijpen (hoop ik): “Pacta sunt servanda”.
In het Nederlands: “akkoorden moeten gerespecteerd worden”. Ondanks alle provocaties van de directie van Lanxess Rubber is dit een elementair principe van beschaafde omgang tussen mensen en tussen groepen mensen.
– Er moet brood op de plank komen. De inzet van elke cao-ronde draait om het verbeteren van de loon- en arbeidsvoorwaarden van hen die door hun dagelijkse arbeid deze welvaart creëren.
Het voorstel van het verzoenbureau ligt ter stemming. Het is aan de arbeiders van Lanxess Rubber om zich hierover uit te spreken. En enkel aan hen.
