• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

Nationaliseer de kledingindustrie

12 juli, 2017 door Evie Embrechts

Overvallen op de kruispunten is een nieuwe en (on)regelmatige column van Evie Embrechts die oorspronkelijk verschijnt op De Tweede Sekse. Dit is een column en geen onderzoek, nuance hoeft dus niet maar mag. Het is een oproep tot discussie, alle reacties zijn welkom. Veel leesplezier.

Nationaliseer de kledingindustrie

Er is een reden dat fashion klinkt als fascism. Er zijn niet voldoende kleine maten en niet voldoende grote maten in de winkelstraten: iedereen is gefrustreerd en dat is de bedoeling want mensen die te gelukkig zijn, kopen niet genoeg. De gemiddelde maten voor vrouwen die daar je vindt zijn tussen de 36 en de 42 – slechts een tiental centimeter verschil in breedte. De gemiddelde kledingmaat voor vrouwen in Groot-Brittannië bijvoorbeeld (om het dicht bij huis te houden) is 44 – wie zijn we hier eigenlijk voor de gek aan het houden? Een vlot meesterplan om generaties vrouwen onzeker te maken.

Of neem winterhandschoenen van de Hema – de grootste maat van vrouwenhandschoenen was kleiner dan de kleinste maat van mannen. Ik weet niet of ze bij Hema al eens hebben buiten gekeken, maar zo ziet het mensenras er niet uit. Maar mannen schatten vrouwen voortdurend kleiner in. Idem voor inschattingen van kracht. Er zijn heel wat vrouwen die de meeste mannen netjes in een knoop kunnen leggen, maar dat weten veel mensen niet – het past niet in het plaatje. Het is ook een voorbeeld van sociale constructie die biologische realiteit wordt. Als vooral mannen op kracht trainen, worden mannen relatief sterker.

Interessant is dat het gebrek aan kledingmaten op het eerste zicht lijkt op een fout in het kapitalisme. Een winkelstraat ingaan en geen kleren kunnen kopen, dat klopt niet, lijden ze daar geen geldverlies onder? Maar mode-ontwerpers (niet toevallig vaak mannen) zijn niet alleen kleine kapitalistjes maar ook – en vooral – vrouwenhaters. Kijk es naar die kleren en schoenen, seriously, kijk daar nu eens naar. Als dat niet in lappen stof uitgedrukte haat is, dan weet ik het niet meer. Er is ook een sterke mate van elitarisme hier: veel modeontwerpers haten dikke mensen en willen enkel kleren maken voor dunne mensen. Nichemarkten zijn ook weer goed voor de verkoop. Haat en winst – patriarchaat en kapitalisme gaan vaak netjes samen.

De juiste vraag is soms omgekeerd aan wat je zou denken. Die is niet: waarom gebruiken mensen soms geweld; die is: waarom staan er niet meer kledingwinkels in de fik?

Nee, wat wij echt nodig hebben is een goede ouderwetse nationalisatie. Breng alle kledingproductie onder controle van de mensen en produceer naar behoeftes, niet om een drang naar winst en haat te bevredigen. Zorg ervoor dat er kledij voor alle maten in de winkels hangt en vermijdt elitevorming: geen dure kleren enkel voor de elite van rijke witte dunne mensen. Wissel om de paar jaar eens van ontwerpers, niet op basis van internationale faam. Misschien met een lotingsysteem ofzo. Piss off all the right people.

Zo, dat is ook weer opgelost.

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: feminisme, Ida en Evie schrijven

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid
…en presto, het grooit!

"Van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften."
--Karl Marx

Internationaal Revolutionair Jongerenkamp

IRJ 2017
Viva la IV!

Onze oude website kan je nog steeds hier raadplegen.

kalender artikels

juli 2025
Z M D W D V Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR