Naar jaarlijkse gewoonte organiseerde de Antwerpse afdeling van de SAP op 13 januari 2017 een nieuwjaarsactiviteit. Een dertigtal aanwezigen begonnen de avond met het bijwonen van een vertoning van Fuck TINA!, een film van Jef Maes met in de hoofdrol een gedreven Nigel Williams. In deze film neemt Nigel het neoliberale eenheidsdenken op de hem eigen wijze flink op de korrel.
Namens de Antwerpse afdeling van de SAP kondigde Peter Veltmans dan weer aan dat er binnenkort een congres van de SAP zal samen komen. Dat congres zal zich onder meer buigen over de nood aan linkse samenwerking tegenover het offensief van rechts, ook in eigen stad en land. Daartoe wil de SAP – hoewel ze het niet altijd helemaal eens is met de voorstellen van de PVDA – constructief meewerken met de PVDA. Om duidelijk te maken dat de SAP zichzelf niet wil opstellen als een concurrerende “partij” aan de linkerkant, zal dat congres ook de invulling van het letterwoord SAP anders invullen. Hoe? Dat zal het congres op democratische wijze beslissen.
Daarna ging Peter Drucker dieper in op de uitdaging waar dit neoliberalisme ons vandaag voor plaatst. Hij deed dit vooral door zijn licht te laten schijnen over “het verschijnsel Trump”. Concreet beschreef hij eerst waarom Trump überhaupt president is kunnen worden. Duidelijk niet vanwege zijn eigen ‘kwaliteiten’. Wel omwille van de manifeste zwakheden van zijn tegenkandidate Hillary Clinton. Vervolgens ging Peter dieper in op de grote ontevredenheid van miljoenen Amerikanen, die volgens hem haar uitdrukking heeft gezocht, ofwel door voor de Groene kandidate Jill Stein te stemmen, ofwel door simpelweg thuis te blijven (en dus niet te gaan stemmen), ofwel helaas ook door een stem uit te brengen op “The Donald”. Peter sloot af met een aantal beschouwingen over wat we nu kunnen doen.
Beter gezegd: over wat we zouden moeten doen. In de eerste plaats moeten we volgens hem veel harder nadenken over alternatieven voor het neoliberalisme én voor het kapitalisme. Wat denken wij bijvoorbeeld zelf over “eerlijke wereldhandel”? Dat is lang niet zo duidelijk als we soms wel denken…
Na deze boeiende uiteenzetting werden tal van vragen en opmerkingen naar voor gebracht vanuit het publiek. Deze gingen over een veelheid van onderwerpen. Zoals de mate waarin Hillary Clinton al dan niet botste op het seksisme van grote delen van de Amerikaanse arbeiders- en middenklasse, de mate waarin racisme een negatieve rol speelde in deze verkiezingen, de impact op de (wereld)economie van deze verkiezingen en wat we kunnen doen om de zwakten van links te helpen overkomen.
Niet alle vragen konden afdoend beantwoord worden en dus werd er na afloop van het formele gedeelte van de avond nog duchtig nagekaart. Daarbij konden de aanwezigheden zich ook tegoed doen aan de hapjes waarvoor de kameraden van de Antwerpse afdeling van de SAP gezorgd hadden.
Een fotoreportage
Foto’s: Ellen Verryt
