Als er één openbaar bedrijf is dat speciaal wordt geraakt door de besparingsmaatregelen van de regering Michel, is het de NMBS. Blokkering van de index, verlaging van de pensioenen, minimale dienstverlening, zware vermindering van het budget, afschaffing van treinen, sluiting van stations. Als men het openbaar vervoer zou willen kapotmaken, is men hard op weg. We interviewden Philippe Dubois, secretaris van ACOD Spoor Brussel.
Guy Van Sinoy: Hoe is het gesteld met de mobilisatie van de vakbonden bij de spoorlui?
Philippe Dubois: Het gros van de werknemers van de NMBS is heel erg gevoelig voor de maatregelen van de regering Michel en de provokatorische verklaringen van de CEO van de NMBS, Jo Cornu. Die verklaarde in een interview aan de pers (en dus buiten elk kader van sociaal overleg) dat « het spoorwegpersoneel niet genoeg werkte », en dat vooral het schrappen van de kredietdagen (compensatiedagen voor de arbeidsduurvermindering) moet bekeken worden. Hij stelde ook de aparte ziekenkas van het spoorwegpersoneel in vraag. Zulke verklaringen hebben vooral tot gevolg dat de mobilisatie vanzelf gebeurt, zo hard zijn de mensen hierdoor gechoqueerd.
GVS: We hebben de indruk dat het spoorwegpersoneel in de eerste vuurlinie ligt van de regering: de pensioenleeftijd, de berekening van de pensioenleeftijd, de minimale dienstverlening, de privatisering van het spoorverkeer en op termijn de afbraak van het statuut van het personeelsstatuut…
PD: De regering Michel wil ons statuut voluit aanvallen. Je moet weten dat bij de NMBS de 36 uren indertijd werden verkregen in ruil voor een loonsvermindering. Als men de arbeidsduur gaat verlengen, gaat men dan ook de lonen terug verhogen? De afschaffing van de kas voor ziektebijstand staat ook op hun verlanglijst, net als de kas voor sociale solidariteit. Het gaat hier om een kas waarvoor het statutair personeel een maandelijkse bijdrage betaalt, en die bijvoorbeeld dient om speciale terugbetalingen te doen van dure medicijnen, de kinderen naar vakantiecentra te laten gaan, enz. Er zit meer dan 50 miljoen euro in deze kas. Die afschaffen is dus echt diefstal ! Het gaat hier om een frontale aanval op het statuut van de spoorlui.
Een ander voorbeeld: er bestaat een vervroegd pensioen bij invaliditeit voor het spoorpersoneel. Als je als statutaire vijf jaar ancienniteit hebt en helaas door gezondheidsproblemen niet langer kan werken, kan je met voortijdige invaliditeit op pensieon gaan. Als je dat wil afschaffen, komt dat er op neer dat iedereen die niet 66% gehandicapt is maar wel niet langer kan werken, op straat wordt gezet. Niet alleen zullen deze statutairen hun job bij de NMBS verliezen, maar ze zullen ook onderworpen worden aan de activering van zieken en invaliden om een andere baan te zoeken.
GVS: Eind oktober vond een nationale bijeenkomst plaats van afgevaardigden en verantwoordelijken van ACOD Spoor plaats in het Achturenhuis in Brussel. Hoe was de sfeer? Ben je van mening dat de provinciale stakingen en de nationale staking van 15 december voldoende zullen zijn om deze regering te doen plooien?
PD: In het algemeen denken we dat dat niet genoeg zal zijn. Maar ik denk wel dat het de regering en de directie van de NMBS serieus pijn zal doen, des te meer omdat voor de provinciale stakingen alle spoorwegpersoneel in het ganse land gedekt is door een stakingsaanzeg, ongeacht de provincie waar ze werken.
GVS: Denk je dat de acties in januari zullen hernemen?
PD: Januari, dat weet ik niet. Maar in elk geval gaan we na de feestdagen opnieuw moeten mobiliseren.
GVS: In 1983, met de algemene staking van de openbare diensten, die in sommige publieke sectoren bijna drie weken duurden, weigerde het nationaal comité van het ABVV de beweging uit te breiden naar de privé, wat de stakers van de openbare diensten in een isolement bracht. Denk je dat zulk scenario ook vandaag mogelijk is?
PD: In dit stadium heb ik daar niet het minste idee van. Maar ik hoop in elk geval op zo breed mogelijke solidariteit tussen alle sectoren, in Brussel, Vlaanderen en Wallonië, en dat we met zijn allen in staat zijn om deze ultraliberale, rechtse politiek af te blokken. Allemaal samen, spoorwegpersoneel en andere werkende mensen!
De maatregelen van de regering Michel rond de NMBS
Tegen het spoorwegpersoneel (zonder de indexsprong en alle andere maatregelen die het geheel van de werkende klasse treffen)
Verlenging van de arbeidsloopbaan. Momenteel wordt die berekend op 48en (voor het rollend personeel) en 55en (voor het overige personeel). Men wil naar een berekening op 60en voor iedereen.
Berekening van het pensioen: Momenteel gebeurt dit op basis van het laatste dienstjaar of het gemiddelde van de vier laatste gewerkte jaren. De regering Michel wil naar een berekening op basis van de ganse loopbaan gaan.
Beroep doen op interimarbeid
Invoering van minimale dienstverlening om stakingen te breken
Tegen de spoorweggebruikers
Vermindering van het budget van de NMBS met 2,1 milliard euro tussen 2015 en 2019
Een grotere vrijheid in het bepalen van de tarieven (met inbegrip van het afschaffen van het gratis vervoer voor kinderen)
Afschaffen van «minder gefrekwenteerde treinen» en sluiten van stations
Afschaffen van bepaalde lijnen (die zouden vervangen moeten worden door bussen, iets waartegen De Lijn groot bezwaar maakt, gelet op de besparingen die ook daar worden doorgevoerd)
In vraag stellen van de aanwezigheid van treinbegeleiders op bepaalde treinen.
Enkele cijfers
2004 | 2013 | |
Aantal reizigers | 165.000.000 | 223.300.000 |
Aantal personeelsleden in voltijdse equivalenten | 40.243 | 34.452 |