Tijdens hun leven krijgt 40% van de Belgische vrouwen te maken met seksueel geweld. Bij deze harde realiteit staan we veel te weinig stil.
Het is al moeilijk genoeg als slachtoffer om klacht in te dienen – daarna komen de beschuldigingen en de verwijten. Het is nooit goed. “Ze kende de dader, ze ging ermee op stap, ze droeg iets verkeerd, ze diende te laat of te vroeg klacht in”, het is altijd iets. De schuld is echter nooit die van het slachtoffer, wel die van de dader. Door die beschuldigingen durven veel vrouwen geen klacht meer indienen. De veroordelingsgraad bij seksueel geweld in België is maar 3% – 97% van de daders komen ermee weg.
Op zijn minst moeten we dan voorkomen dat er nog minder vrouwen klacht durven indienen. Dat er op sociale media rare types rondlopen weten we wel. Met een verkrachtingszaak waarbij een bekende man gemoeid is, is het moeilijk overal de rede te vinden, dat ondervinden vrouwen elke keer opnieuw. Maar dat de Vrije Universiteit Brussel zelf, bij monde van decaan Willem Elias, dergelijke uitspraken doet is onaanvaardbaar.
Zich distantiëren van dergelijke uitspraken is maar een flauwe manier om hiermee om te gaan. Neem dit voorval serieus. Neem geweld op vrouwen serieus. Uw universiteit is een belangrijke factor in onze samenleving en heeft een verantwoordelijkheid te nemen als gaat over de omgang met seksueel geweld.
Momenteel ben ik beschaamd ooit werknemer te zijn geweest bij de Vrije Universiteit Brussel. Ik verwacht anders van dit bastion van de rede. Iets anders dan dit wolvengehuil en het gooien van slachtoffers op de brandstapel bij de Verering Van Grote Mannen. We zouden cynisch kunnen opmerken dat het vermoeden van onschuld niet meer voor de slachtoffers lijkt te gelden, maar ik heb nog hoop voor onze samenleving.
Neem uw verantwoordelijkheid. Noch racisme, noch seksisme zijn aanvaardbaar voor een decaan van de Vrije Universiteit. Wij eisen hierbij het ontslag van decaan Willem Elias.
Evie Embrechts is feministe & voormalig ontwikkelares e-learning systeem Poincarré
Pas deze brief gerust aan en email zelf ook naar de Vrije Universiteit Brussel.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op de blog van FEL
