Vol ongeloof vernamen wij via de media dat Luc Piens (ACV-Transcom) – en later gevolgd door Ludo Sempels (ACOD-Spoor) – verklaren de stakingsaanzegging van het Gemeenschappelijk vakbondsfront van de Belgische Spoorwegen voor 6 en 7 januari op te schorten.
Blijkbaar zonder hun achterban en/of instanties te raadplegen, en zonder rekening te houden met onze Brusselse en Franstalige collega-vakbondsmensen.
Beide heren zeggen te spreken namens de “Vlaamse vleugel” van hun vakbond.
Mogen wij vragen met welke legitimiteit u deze beslissing nam? Isabelle Bertrand (ACV/CSC-Transcom) zegt dat Piens “ten persoonlijke titel handelt”. Bij ACOD/CGSP horen we dezelfde geluid van Nationaal voorzitter Abdissi. Beiden roepen op tot verder actievoeren met behoud van de stakingsaanzegging in Gemeenschappelijk Front. Als de stakingsaanzegging toch zou opgeschort moeten worden, dan moet dit in samenspraak gebeuren tussen Franstaligen en Nederlandstaligen samen, ACV/CSC en ACOD/CGSP.
Bovendien steunen de vakbonden OVS en ASTB ook – terecht – de stakingsaanzegging.
Het resultaat van jullie beslissing is dat de eenheid van de spoorvakbonden dreigt uit elkaar te vallen. Straks zijn de vakbonden nog sneller gesplitst dan ons land! De NVA en andere rechtse krachten staan nu te jubelen van plezier.
Een ander gevolg van jullie beslissing is dat we nu als vakbonden en personeel veel zwakker staan tegenover de regering.
Er staat heel wat op het spel, men probeert ons een besparing van 3 miljard euro door de strot te duwen, een personeelsinkrimping van zo’n 6.000 mensen te slikken, ons langer, meer en flexibeler te laten werken, …
De regering eist dat de vakbonden hun stakingsaanzegging eenzijdig intrekken gewoonweg om een sociaal bemiddelaar aan te stellen. De vakbonden hebben gezegd dat ze bereid zijn een bemiddelaar te aanvaarden als alle reeds genomen maatregelen zoals de vermindering van KD’s ingetrokken worden. Bovendien moet ook het ontwerp van sociaal akkoord ingetrokken worden, zodat we van een schone lei, van nul af aan terug kunnen beginnen onderhandelen. Meer nog: onderhandelen met een stakingsaanzegging die lopende is kan perfect. Het is een kwestie van willen en een kwestie van krachtsverhoudingen opbouwen. In hoeveel sociale conflicten is er zelfs onderhandeld tijdens een staking?
Aan geen van beide voorwaarden heeft de regering voldaan, er is niet de minste toezegging of toegeving van de regering en/of de directie van NMBS/Infrabel.
Méér zelfs: minister Peeters verklaart dat als niet álle vakbonden hun aanzegging intrekken, er geen bemiddelaar komt. Wat voor zin heeft het dan om eenzijdig langs “Vlaamse” kant de stakingsaanzegging in te trekken?
En toch beslissen jullie plots voor Oudejaar dat er voldoende redenen zijn om de stakingsaanzegging in te trekken.
Voor de regering – bestaande uit een hoop rechtse partijen die zowel de NMBS willen privatiseren als de vakbonden willen kapot maken, is dit een ideaal scenario: verdeel en heers!
Waar is uw solidariteit met de Brusselse & Franstalige spoormannen en -vrouwen?
Het is duidelijk dat u beiden op uw eentje hebt gehandeld onder zware politieke druk. Of misschien denken jullie dat er tegen de regeringsplannen om de NMBS dood te besparen toch niks te doen is. “Er is geen draagvlak in Vlaanderen,” zeggen jullie. Dat klopt niet. Een draagvlak voor een syndicale actie creëer je zelf door de mensen op de werkvloer correct te informeren, te sensibiliseren en ten slotte op te roepen tot actie. Waar dit gebeurt, zijn de mensen wel bereid tot actievoeren.
Het jaar 2016 is net uit de startblokken geschoten. Iedereen heeft zijn goede voornemens geuit.
Ook jullie kunnen het jaar 2016 starten met een goede daad. Geef toe dat u zich vergist hebt, sluit u terug aan bij het Gemeenschappelijk Vakbondsfront, sluit de rangen met onze Franstalige broeders en kameraden, en versterk op die manier opnieuw de positie van het personeel en de spoorvakbonden. Hoe sterker we staan, hoe beter.
Eendracht maakt in dit geval wel degelijk macht!
Thierry De Kerf is militant van ACOD-Spoor.
