In aanloop naar 1 mei en de verkiezingen van 2018 en 2019 deed de seniorencommissie van het ABVV – Mechelen/Kempen begin dit jaar een opmerkelijke oproep aan de linkse partijen en organisaties tot eenheid en samenwerking.
De SAP ging op deze uitnodiging in. We hadden een zeer goed en open gesprek met een afvaardiging van de seniorencommissie. Ook SP.A, Groen en PVDA zijn ingegaan op de vraag tot discussie.
Wij geven hier vooreerst de discussietekst die aan de linkse partijen en organisaties werd voorgelegd. Nadien kan u ons antwoord op de tekst lezen dat we hen hebben bezorgd.
De seniorencommissie wil op de ingeslagen weg verdergaan en plant nog meer activiteiten hierover. Als SAP nemen wij onze politieke verantwoordelijkheid en willen wij graag verder discussiëren en communiceren.
Oproep seniorencommissie
Wij staan aan de vooravond van de voorbereiding van de verkiezingen in 2018 en stellen vast (als wij de peilingen mogen of kunnen geloven) dat de huidige regering weinig terrein verliest, ondanks de negatieve maatregelen die vooral de werknemers treffen.
Links is te verdeeld en dus moeten wij de troepen hergroeperen. Het is van enorm belang dat de verantwoordelijken van de progressieve partijen terug gaan luisteren naar de stem van de werknemers en de niet-actieve mensen in onze samenleving.
Tevens vinden wij dat alle moeilijke maatschappelijke thema’s zoals werkloosheid, migratie, pensioenen en pensioenleeftijd, staking, op de tafel moeten komen.
Roepen dat de “sterkste” schouders de zwaarste lasten moeten dragen, mag geen loze belofte zijn. Belastingen moeten daarom rechtvaardiger worden.
Wij vragen dringend en verwachten:
– samenwerking tussen alle linkse organisaties
– duidelijke inname van standpunten na consultatie van de man in de straat
– duidelijke communicatie naar de bevolking
– een duidelijke toekomstvisie
Antwoord van de SAP
Beste vrienden, kameraden
De SAP wil jullie nogmaals bedanken voor de uitnodiging tot gesprek. Het was een interessante gedachtewisseling.
Langs deze weg willen wij enkele bemerkingen overmaken op basis van jullie oproep aan linkse partijen en organisaties tot eenheid en samenwerking.
Jullie maken zich terecht zorgen dat de rechtse besparingsregering niet zal worden afgestraft voor de maatregelen die de werknemers treffen. Maar de kansen om deze regering vroegtijdig de laan uit te sturen en te laten vallen waren aanwezig eind december 2014. De vakbondsleidingen kozen echter voor een strategie van “alle kansen te geven aan het sociaal overleg”. De opbouw van de succesvolle mobilisaties werd gesmoord en zorgde voor verdeeldheid tussen de verschillende sectoren, openbare diensten en de privé, Vlaanderen en Wallonië.
De resultaten van deze strategie zijn navenant: Michel, Jambon, Peeters en De Wever zetten hun politiek van sociale afbraak nog steeds verder.
Kon of kan het anders?
Tijdens ons gesprek heb ik de 1-mei oproep van het ABVV van Charleroi aangehaald, die in eerste instantie de neoliberale politiek van de sociaaldemocratie scherp bekritiseerde. Het was de eerste keer dat een vakbondssector (met meer dan 100.000 leden) met hun syndicale verantwoordelijken het “pure syndicalisme” overstegen om op het politieke terrein te ageren.
De inzet van hun oproep was te komen tot een antikapitalistisch politiek alternatief, links van de sociaaldemocraten en groenen. Waarom? Omdat een coalitieregering van SP.A, PS en groenen met rechts niet voor een alternatief kan zorgen. De vakbeweging in dit land telt meer dan drie miljoen leden en die hebben de kracht om de toekomst in ons land te veranderen.
Door actie kunnen de vakbonden een antikapitalistisch noodprogramma afdwingen. Zulk programma kunnen de vakbonden aan politieke partijen voorleggen en wie dit niet steunt zal niet kunnen rekenen op de steun van de vakbonden. Jullie bekommernis i.v.m. solidariteit, verdraagzaamheid, pensioenen, versterking sociale zekerheid, eerlijke belastingen, armoedebestrijding, enz. zullen maar uitgevoerd worden door een regering die tot stand is gekomen op basis van zo’n antikapitalistisch noodplan.
De vakbeweging moet voor zo’n nieuwe politieke beweging gaan die even hard opkomt voor de belangen van de werknemers als andere partijen de belangen van het patronaat en de banken verdedigen.
Jullie bemerking dat links verdeeld is en dat ‘we moeten hergroeperen’ komt ons eerder over dat er een eenheid rond en versterking van de ¨SP.A dient te gebeuren. Dat lijkt ons, gezien de huidige toestand waarin we verzeild zijn geraakt na het opschorten van de stakingsacties, een verkeerde strategie.
Door terug in het defensief te zijn gesukkeld, gecombineerd met een ‘sterke staat’ retoriek na de verschrikkelijke aanslagen en gepaard met een xenofobe, anti-islam, anti-vluchteling houding van een groot deel van het politieke veld, merken we meer en meer dat er ook in het discours van vakbondsgeledingen zulk taalgebruik binnensluipt. Ook jullie oproep vertoont hier en daar ook de tekenen daarvan.
Het is net de kracht van de miljoenen leden van de vakbonden, gekoppeld aan een offensief antikapitalistisch, antiracistisch, feministisch, internationalistisch project dat voor een alternatief kan zorgen. En dit zonder populistische verglijdingen.
Wij hopen dat jullie oproep een debat op gang kan trekken binnen de vakbondsgeledingen. Wij hebben alvast onze bescheiden bijdrage hieraan gegeven.
Wij wensen jullie nog een strijdbare 1-mei!
Met kameraadschappelijke groeten,
Namens SAP
Bruno De Wit
