Iedereen weet dat zelfs de beste wetgeving niets waard is indien er niet gewaakt wordt op de naleving ervan. Zonder arbeidsinspecteurs is arbeidswetgeving dode letter, zonder fiscale inspectie zouden bedrijven nog meer belasting ontlopen. Maar hoe zit het met de naleving van milieurichtlijnen, gezondheidsnormen, verbod op bepaalde chemicaliën? De Europese Unie heeft een vrij goede naam voor wat betreft haar wetgeving dienaangaande, die meestal een stuk strenger is dan bv. die in de Verenigde Staten. Vandaar ook de terechte bekommernis dat vrijhandelsverdragen zoals TTIP tot laksere normen zullen leiden. Maar worden die Europese milieuregels en gezondheidsnormen wel afgedwongen, wordt de naleving ervan wel gecontroleerd?
Dat wilden twee ngo’s, Pesticide Action Network Europe (PANE) en Générations Futures (GF), nagaan in het concrete geval van de Europese ‘pesticidenverordening’ (11/07/2009). Dit wetgevingspakket werd in 2009 positief onthaald door milieuorganisaties (Le Monde, 20 sept. 2014) want het bevatte in vergelijking met de vorige reglementering een aantal belangrijke verbeteringen. Zo volstond het niet langer dat bedrijven zelf het bewijs leverden van de onschadelijkheid van hun product; ze moesten er ook de onafhankelijke studies van de voorbije tien jaar uit de wetenschappelijke/academische wereld in betrekken.
PANE en GF checkten de toepassing van deze eis in het geval van 7 pesticiden die door de bedrijven recent werden voorgelegd voor (her-)erkenning. De ngo’s konden 434 wetenschappelijke studies vinden die negatieve effecten aantoonden, maar slechts 99 ervan werden door de bedrijven vermeld, en niet één ervan werd ‘relevant’ bevonden. Dit heeft ongetwijfeld gevolgen voor de volksgezondheid. Zo legt de EU de gevaardrempel voor de herbicide 2,4-D op 62.5 milligram per kilo, terwijl onafhankelijke studies de lat twintig keer lager legden.
Men kan het rapport van PANE/GF (in het Engels verschenen op 17 september, 29 blz, PDF) hier downloaden.
We verwijzen ook naar ons eerder bericht Endocrination, en naar een nieuwe studie, Chemical Conflicts, van Corporate Europe Observatory (CEO). “Twee derden van de wetenschappers die de EU adviseren over controversiële stoffen hebben banden met bedrijven“, aldus CEO.
Dit artikel verscheen eerder op andereuropa.org
