Na de provinciale actiedag Brussel, Vlaams- en Waals-Brabant van 30 maart in Brussel, werden er op 1 april opnieuw provinciale vakbondsacties gevoerd in de rest van het land.
In de provincie Antwerpen waren er manifestaties in Antwerpen en Mechelen. In Mechelen stapten een 2.000 vakbondsmilitanten van ACV en ABVV samen op.
“De regering probeert al maanden om het vakbondsfront te breken maar we staan hier vandaag toch weer samen. En we zijn woest dat die regering daar nog altijd zit. Dat de openbare diensten nog altijd aangevallen worden en dat er nog altijd geen eerlijke belastingen zijn”, zei Joeri Hens, algemeen secretaris van ABVV Mechelen-Kempen.
Ilse Dielen, verbondssecretaris ACV- Antwerpen somde nogmaals de vier punten op waar het sociaal verzet van de vakbonden zich op oriënteert: de vrijwaring van de koopkracht en de loonindexering, de keuze voor een duurzame economie met creatie van volwaardige jobs, de nodige middelen voor de uitbouw van de openbare dienstverlening en een rechtvaardiger belasting o.a. door ook de vermogens te belasten.
Ze wees er op dat dit, na de grote betoging in november, de zesde keer was dat de vakbonden op straat kwamen. “Meestal samen, soms apart, maar altijd met dezelfde boodschap en dezelfde eisen.”, zei ze.
In Antwerpen stad stapten dan weer een 400 ABVV militanten en afgevaardigden van de Algemene Centrale en de metaalvakbond op van het centraal station naar het stadhuis. De “mars op het stadhuis” kwam onverwacht voor de Antwerpse politie. Twee agenten op de fiets konden niet veel anders doen dan de betogers begeleiden richting Grote Markt.
“In een democratie hebben de burgers die het niet eens zijn met de regering het recht om te protesteren. De piloot van deze regering zit hier”, zei Bruno Verlaeckt voorzitter van de Algemene Centrale Antwerpen-Waasland.
De betogers droegen enerzijds een spandoek mee met de slogan “Burgemeester van de rijken” waarbij een foto waarop Bart De Wever de havenbaas Fernand Huts in de bloemen zet, en anderzijds een spandoek “Besparen op de werknemers” met een foto van Zuhal Demir, N-VA-Kamerlid & voorzitter van het district Antwerpen.
Zowel de actie in Mechelen als Antwerpen mochten er zijn, maar toch wegen ze onvoldoende. De provinciale acties van 30 maart en 1 april waarbij de organisatoren opnieuw enkel in essentie beroep doen op vakbondsmilitanten en -afgevaardigden in plaats van de ganse werkende bevolking erbij te betrekken, blijven opnieuw onder het niveau van de uitdaging. We stellen tevens vast dat het verzet versnipperd is, dat er nog altijd geen nieuw gemeenschappelijk actieplan bestaat.
Geconfronteerd met een onvervalst rechtse regering en een patronaat dat zich hierdoor gesterkt voelt, is er een gemeenschappelijk, massaal en krachtig verzet nodig van de ganse werkende bevolking. Mét een geloofwaardig alternatief voor de besparingsplannen, waaronder de eis voor een echte vermogensbelasting, zoals voorgesteld door ACOD-afgevaardigden bij de FOD Financiën: een uitzonderlijke, substantiële belasting op de 10% rijksten die de overheidsschuld drastisch doet dalen en ademruimte geeft aan een sociaal en economisch verantwoord overheidsbeleid speelt hierin een sleutelrol.
Wat tot het succes leidde van de acties van november en december 2014 was juist de combinatie van de vier eisen van het gemeenschappelijk vakbondsfront én een gemeenschappelijk actieplan om ze af te dwingen. De werkende bevolking heeft toen massaal meegedaan, de vakbondsleiding heeft toen getoond dat ze die krachten kunnen organiseren. Wat belet hen om het opnieuw te doen?
Een fotoverslag (foto’s Rafik Khalfaoui en Bruno De Wit)