In juli 2015 legde de regering Michel-Jambon in de Kamer een pakket anti-terrorismemaatregelen ter stemming. Dit pakket kwam er na het neutraliseren in Verviers van een commando van IS dat een aanslag in ons land voorbereidde.
Een van deze maatregelen was het uitbreiden van de mogelijkheid om de Belgische nationaliteit af te nemen. De wet voorzag al in deze mogelijkheid voor mensen die veroordeeld waren voor zware misdaden, maar enkel indien de betrokkenen de Belgische nationaliteit minder dan tien jaar voorheen verworven hadden. Door de stemming in juli werd de mogelijkheid de nationaliteit af te nemen uitgebreid voor daden van terrorisme naar iedereen die de Belgische nationaliteit had verworven, ongeacht de datum waarop dat was gebeurd. Dit betekent dat het afnemen van de nationaliteit ook mensen van “eerste” of “tweede” generatie kan raken, zelfs als ze in België geboren zijn en nooit een andere nationaliteit hebben gehad.
In volle verlofperiode genomen, is deze maatregel nogal ongemerkt voorbijgegaan, net zoals de houding in de stemming van de linkse verkozenen. Niemand zal zich verwonderen over het feit dat de afgevaardigden van de sociaaldemocratie de meerderheid steunden. De parlementsleden van Ecolo en de PTB/PVDA onthielden zich dan weer. Op de sociale media ontlokte dit enkele verbaasde opmerkingen, vooral van leden van ons. Maar deze zaak heeft toen niet echt veel golven veroorzaakt.
Daarin is verandering gekomen na de aanslagen in Parijs in november 2015, toen de “socialistische” regering van Manuel Valls voorstelde dat de Franse nationaliteit van terroristen kon worden afgenomen, zelf als ze als Fransman of Franse geboren waren. Deze maatregel kon ook op veel belangstelling rekenen bij de rechterzijde hier, die zich er wil op inspireren om de Belgische nationaliteit ook af te nemen van burgers van de derde en vierde generatie.
Hierdoor werd ook plots weer aandacht besteed aan de stemming van vorige zomer, en in het bijzonder aan de opstelling van de parlementsleden van Ecolo en de PTB/PVDA. Het is nogal duidelijk geworden dat ze een vergissing hadden begaan en zich op een hellend pad hadden begeven, een pad dat snel naar islamofobie, veiligheidspolitiek en aanvallen op onze democratische rechten kan leiden. De SAP heeft op dit gevaar gewezen (1).
De PTB/PVDA heeft de moed gehad haar vergissing publiek te erkennen, door middel van een korte verklaring die verschenen is op de website van Solidaire, en die we hieronder weergeven. Zij zegt “sterk tegenstander te zijn van elk mechanisme van afnemen van de nationaliteit, want het is inefficiënt in de strijd tegen het terrorisme, en gevaarlijk, want het brengt een deel van de Belgische bevolking terug tot de staat van halve burgers, burgers die minder rechten hebben dan de anderen. “ Het bericht trekt er de conclusie uit : “Om deze redenen was de onthouding van de parlementsfractie van de PTB tijdens de stemming over het afnemen van de nationaliteit in juli laatstleden een vergissing”(2)
De SAP waardeert deze stellingname. De groenen zouden er goed aan doen hetzelfde te doen. Tegelijk verdient het debat verdergezet te worden. Om te beginnen, omdat de zelfkritiek van de PVDA, verschenen op 15 februari, enkel in het Frans bestaat. We zijn 2 weken verder, en op de Nederlandstalige site van de PVDA is het artikel nog steeds niet te vinden. Toch eigenaardig voor een partij die zich graag met het nationale elftal vergelijkt. Of was de boodschap enkel voor fans uit Brussel, Luik en Charleroi bedoeld? Maar vooral ook omdat de kwestie blijft in hoeverre de PVDA haar opstelling rond het terrorismebeleid corrigeert, voorbij de kwestie van het afnemen van de nationaliteit.
Zoals het bericht stelt: “De parlementsleden van de PTB/PVDA wilden tonen (door zich te onthouden) dat ze zich niet verzetten tegen de strijd tegen het terrorisme, maar dat de middelen die door de regering worden naar voorgeschoven niet voldoen aan de visie van deze strijd die de PTB/PVDA heeft.“ Echter, om dat te tonen hebben de parlementairen van de PVDA zich niet enkel onthouden in deze stemming, maar ook de oproep tot nationale eenheid gesteund en de investering van 400 miljoen euro bijkomende middelen in de ordediensten. Raoul Hedebouw was hierover zeer duidelijk.
Laat ons hopen dat de moedige zelfkritiek van de PVDA zich dan ook niet beperkt tot de kwestie van het afnemen van de nationaliteit. De linkerzijde heeft nood aan politieke verlengstukken die het ganse veiligheidsbeleid in vraag durven stellen, in al haar aspecten.
De verklaring van de PVDA:
“De PVDA is sterk tegenstander van elk mechanisme van afnemen van de nationaliteit, want het is inefficiënt in de strijd tegen het terrorisme, en bovendien gevaarlijk, want het brengt een deel van de Belgische bevolking terug tot de staat van halve burgers, burgers die minder rechten hebben dan de anderen.
Om deze redenen was de onthouding die door de parlementsfractie van de PVDA werd uitgebracht tijdens de stemming over de afname van de nationaliteit in juli laatstleden een vergissing. De onthouding die in het parlement werd uitgebracht, had betrekking op een geheel van bepalingen in de strijd tegen het terrorisme. De parlementsleden van de PVDA wilden tonen (door zich te onthouden) dat ze zich niet verzetten tegen de strijd tegen het terrorisme, maar dat de middelen die door de regering worden naar voorgeschoven niet voldoen aan de visie van deze strijd die de PVDA heeft.
De onthouding was nochtans een vergissing, vooral omdat alleen al de maatregel met betrekking tot het afnemen van de nationaliteit een tegenstem had gerechtvaardigd. Enkel een tegenstem kon immers onze principiële weerstand tegen deze maatregel tot uitdrukking brengen, net als het programma waarmee wij in 2014 aan de verkiezingen hebben deelgenomen.
De PVDA heeft inderdaad in haar programma het principe van gelijke rechten, ook voor mensen met de dubbele nationaliteit, en het feit date en burger met de dubbele nationaliteit geen halve burger kan zijn. Ook is voor de PVDA de Belgische nationaliteit een recht dat automatisch moet worden toegekend aan elke persoon die sinds drie jaar legaal in ons land verblijft. De PVDA verzet zich er tegen dat er integratietesten zijn bij het verwerven van de nationaliteit.”
Noten:
