De overwinning in de strijd tegen de privatisering van een ziekenhuis in Madrid – en andere recente strijd in Spanje – toont aan dat verzet resultaten op kan leveren.
“Verzet is zinloos”, horen we steeds maar weer. “Zoveel jaren van protest, maar de crisis blijft toch aanhouden, waarom zou je je nog druk maken?” benadrukken anderen, ons besmettend met apathie en berusting. “Protesten zouden kunnen leiden tot iets nog ergers”, fluistert de machinerie van angst. Ze willen dat we onderdanig zijn, de hoofden gebogen. Dromen van verandering zijn verboden.
Maar de geschiedenis rebelleert, die is ontembaar. En die toont ons, ondanks de ontkenners, dat strijd de moeite waard is. De overwinningen tegen de privatisering van de openbare gezondheidszorg in Madrid, van de buurt Gamonal die opstond tegen speculanten en de corrupten, van de schoonmakers in hun strijd voor banen in de hoofdstad en de strijd tegen uitzettingen en de banken, zijn goede voorbeelden.
Het is niet gemakkelijk om concrete resultaten te boeken als de politieke klasse onze rechten verraadt en uitverkoopt aan het kapitaal. Het is moeilijk om te winnen wanneer het staatsapparaat de ‘haves’ verdedigt en onze democratische rechten en vrijheden wegneemt. De taak van verandering is moeilijk, wanneer de media worden gekaapt door particuliere belangen. Toch zijn er overwinningen, grote en kleine, die ons de weg wijzen.
Ommezwaai
De complete ommedraai die de Madrileense regering maakte over haar plannen om zes openbare ziekenhuizen te privatiseren, is er daar een van. Het (door de rechtse Partido Popular geleide) bestuur van de hoofdstad is gedwongen om het “outsourcing” plan weer in te trekken na vijftien maanden van protest en de aankondiging van het Madrileense Hooggerechtshof dat het privatiseringsproces opgeschort zou moeten worden omdat het”ernstige en onherstelbare schade” zou kunnen veroorzaken. Er zijn maanden aan voorafgegaan van demonstraties, stakingen, een referendum met bijna een miljoen stemmen tegen deze maatregelen, ziekenhuisbezettingen, en rechtszaken. De triomf betekende het einde van de belangrijkste promotor van het plan, de regionale commissaris voor gezondheid Javier Fernández-Lasquetty, die gedwongen werd om af te treden. Het is de strijd waard.
Gamonal, een andere grote overwinning. Na iets meer dan een week van intense protesten, van 10-17 januari in Burgos, tegen de aanleg van een boulevard in de buurt van Gamonal, had burgemeester Javier Lacalle geen andere keuze dan om de bouw voor onbepaalde tijd te stoppen. Het conflict kwam echter van verre. Een vele miljoenen kostend project, met enorme winsten voor de betreffende bedrijven en politici, in een volksbuurt waar investeringen en voorzieningen grotendeels ontbreken. Het “stedelijke” conflict in Gamonal werd het speerpunt van de strijd tegen corruptie, grondspeculatie en crisis. In heel Spanje werden demonstraties gehouden in solidariteit met de buurt. En de pogingen om te criminaliseren en desinformatie te verspreiden mislukten. Het is de strijd waard.
Staking van de vuilnisophaaldiensten
13 dagen van staking en tonnen vuilnis overal in Madrid waren noodzakelijk om 1134 ontslagen van straatvegers en tuinmannen in Madrid te voorkomen. Het vergde een staking van onbepaalde duur om de particuliere aannemers in de hoek te krijgen, die niet alleen honderden werknemers wilden overnemen, maar ook een loonsverlagingen van tot 43% uit wilden voeren. De overwinning was gedeeltelijk omdat het personeel elk 45 dagen” tijdelijke ontslag” (onbetaald ontslagen) per jaar in de komende vier jaar moest aanvaarden, en een bevriezing van de lonen tot 2017. Toch doet dit geen afbreuk aan een staking van onbepaalde duur, helaas een ongekend fenomeen in deze tijd, die erin slaagde om elke baan te behouden. Het is de strijd waard.
Strijd tegen de uitzettingen
De strijd tegen uitzettingen is, zonder twijfel, de ultieme uitdrukking van een collectieve opstand tegen deze oplichterij van een crisis. In reactie op de onbeperkte woeker van de banken , hebben mensen zich aan de basis georganiseerd. Over een periode van meer dan vier jaar, is het Platform van Mensen die getroffen zijn door Hypotheken (PAH) erin geslaagd om 936 huisuitzettingen te stoppen , 712 personen te herhuisvesten in lege eigendommen van financiële instellingen en nu bezet gehouden worden onder de campagne voor Sociale Werken van de PAH.
Veel banken werden gedwongen om te onderhandelen over honderden inbeslagnames en sociale huur. Sommigen zullen zeggen dat het maar een klein vooruitgang vormt ten opzichte van de totale aanval. Dat is waar. Toch zou ik daar dan allen tegenover zetten die dankzij de PAH een dak boven hun hoofd hebben verkregen. Het is de strijd waard .
Sinds de opkomst van de indignados of 15M beweging , zijn we van ” Ze vertegenwoordigen ons niet ” naar ” Yes we can ” gegaan. We hebben vertrouwen in onszelf herwonnen. Het offensief van het kapitaal blijft, maar onze verontwaardiging en ongehoorzaamheid neemt toe. Overwinningen vandaag zijn katalysatoren van de overwinningen van morgen. Strijd is noodzakelijk om dingen te veranderen. We moeten daar kennis van nemen. En als we dat doen, kunnen we winnen .
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in Público.es , 30/01/2014. Nederlandse vertaling door globalinfo.nl
