Tijd voor tegengas! De laatste Star Wars-film The Force Awakens is alom bejubeld. Vier sterren, vijf sterren, het kan niet op. Hij breekt records. Alleen al in het eerste weekend van vertoning bracht de film een kwart miljard dollar op. Dus een superfilm? Bullshit! Er zitten wel wat aardige dingen in, vooral plaatjes, maar verder mankeert het aan van alles. Tijd voor tegengas!
Wie Star Wars – The Force Awakens nog niet gezien heeft, kan deze beschouwing beter even bewaren. Bij deze kritische doorlichting zijn spoilers (verklappingen van het verhaal) onvermijdelijk.
Lovend
Voorlopig draait de zevende aflevering van de Star Wars-cyclus als een tierelier. De filmmaatschappij van Disney stak er 200 miljoen dollar in en de opbrengst was op 1 januari 2016 al ruim 1,2 miljard dollar. Duizend miljoen meer! En de verwachting is dat de totale inkomsten, inclusief gadgets (plastic poppen en andere troep), weleens de 5 miljard dollar kunnen benaderen. Honderden miljoenen mensen hebben de film al gezien of gaan dat nog doen. De meeste recensies zijn lovend. Van dagblad De Telegraaf (4,5 sterren) tot en met de NRC (‘een bruisend, charmant en vertrouwd ruimteavontuur’).
Heldin
Natuurlijk heeft Star Wars 7 wel iets te bieden. Voor 200 miljoen dollar mag dat ook best. Aan spektakel ontbreekt het niet. Actie te over. Prachtige special effects, wonderschone landschappen en wonderlijke wezens genoeg.
En er is nog iets dat in positieve zin opvalt. Vrouwen spelen in deze film sterke, zo niet de sterkste rollen. Absolute heldin is Rey (Daisy Ridley) en aanvoerder van het rebellenleger is generaal Leia (Carrie Fisher), voormalig prinses. Zelfs één van de hogere commandanten van de foute First Order is een vrouw.
Enigszins mistig is hoe het optreden van de enige ‘zwarte held’ Finn (John Boyega) moet worden opgevat. Hij zet zich weliswaar in voor de goede zaak, maar daarmee verraadt hij zijn oude kameraden van de First Order én hij liegt tegen zijn nieuwe vrienden dat hij een echte rebel zou zijn. Helemaal merkwaardig is wat Disney met hem heeft gedaan op posters voor de Chinese markt. Daarop staat John Boyega als enige van de hoofdrolspelers aanmerkelijk kleiner afgebeeld dan op posters voor de Amerikaanse thuismarkt. Waarom is onduidelijk – vreemd is het wel.
Irritant
Vrijwel alle recensenten zijn het erover eens dat Star Wars 7 veel beter is dan de nummers 1 tot en met 3, dat was overigens de tweede serie. Qua kwaliteit zou nummer zeven in de voetsporen treden van de allereerste Star War-films (4 t/m 6). Wat ze erbij zouden mogen zeggen , is dat het verhaal wel héél erg veel weg heeft van die eerdere serie. Eigenlijk draait The Force Awakens voor een groot deel om de vernietiging van een Death Star net als in Star Wars 4 en 6, alleen is deze tig keer zo groot en kan hij in plaats van één planeet gelijk een heel zonnestelsel verpulveren. Tikkie gemakzuchtig.
Ronduit irritant is dat bij de overdadige actie-scènes, ondanks meer vrouwelijke inbreng, de mannen voortdurend lopen te schreeuwen zoals we dat kennen uit de beste tradities van het Amerikaanse leger. US-soldiers en piloten schijnen altijd een hoop herrie te moeten maken, mogelijk om hun angst te overstemmen. Net als in andere Amerikaanse legerfilms doen de soldaten in Star Wars op hun kazernes ook alles in looppas. Moeten we dat normaal gaan vinden? En net als in andere Amerikaanse oorlogsfilms schieten de ‘goeden’ pakweg honderd keer zoveel ‘slechten’ af voordat ze zelf geraakt worden of meestal dat zelfs niet.
Gewauwel
Verbijsterend is dat Leia geen enkel teken van rouw toont als haar minnaar Han Solo (Harrison Ford) en haar zoon Kylo Ren / Ben (Adam Driver) sneuvelen in de strijd. Terwijl ze vlak daarvóór nog haar liefde aan Han verklaart en hem vraagt hun zoon terug te winnen. Wanneer de overlevers van de slag terugkeren, vráágt ze niet eens hoe het met haar geliefde en kind is afgelopen! Is hier misschien in het geheim de troostende kracht van The Force werkzaam?
Daarmee bereiken we voorlopig de laatste zwakte van deze Star Wars 7. Dat gewauwel over The Force begint een gezond mens ondertussen de keel uit te hangen. In de vorige films ging het nog om een kracht die je met veel oefening, inspanning en opoffering kon bemeesteren. In deze film komt het Rey en Kylo Ren zo ongeveer aanwaaien. Het blijkt niet meer dan een trucje om mensen en voorwerpen (!) mee te hypnotiseren. Een beetje moeilijk kijken en hup, je tegenstander verstijft of maakt juist je boeien los. Nog een beetje moeilijk kijken, je arm strekken en hup, daar vliegt een lichtzwaard van een paar meter afstand zó in je hand. Wellicht nog leuk voor ietsisten. Maar verder flauwekul! De zoveelste afknapper.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Grenzeloos.
