Het is zo ver! De derde ronde van het actieplan, met staking in Waals-Brabant!
In het midden van de nacht stellen de stakersposten zich op, de arbeiders zijn vastberaden, het is niet elke dag dat we zo’n beweging meemaken, dat mensen hun stem kunnen laten horen. Vijf uur ’s ochtends, de arbeiders van 5 GSK Rixensart bezetten de twee ronde punten die naar het bedrijf leiden. «Ze komen er niet door».
Het ordewoord is duidelijk: «Neen, de maatregelen van deze regering komen er niet door, ze zijn onaanvaardbaar, en de regering is echt rechts, tegen de werkende mensen». Deze wijze woorden hoorden we telkens weer van de vakbondsafgevaardigden die we ontmoetten, van welke vakbond ze ook waren.
«Het is genoeg geweest, wat willen die wel? Werknemers die compleet versleten zijn, zonder geld, die zelfs de studies van hun kinderen niet meer kunnen betalen? Die zich dood zwoegen tot aan hun pensioen, als dat nog bestaat tenminste, want als ze zo doorgaan, betwijfel ik of mijn kinderen het nog gaan kennen. Welke toekomst hebben die voor ons in petto?» Bruno vraagt zich dat allemaal af, maar vanochtend heeft hij besloten hier te zijn, solidair met andere werkende mensen uit alle sectoren.
We hebben heel wat arbeiders ontmoet, van allerlei horizonten: toeleveranciers voor de automobiel, de chemie, de thuishulp, het onderwijs, de verkoop, de gas- en elektriciteitssector, … Allemaal klaar om verder actie te voeren, om druk op de rijksten en de regering te zetten. Allemaal spreken ze zich er tegen uit nu al onderhandelingen te beginnen met het patronaat en de regering: «Waarom rond de tafel kruipen, als wat ze ons voorschotelen oneetbaar is?»
Al deze mensen, of het nu delegees zijn of niet, tonen zich erg strijdbaar. Tegenover de arrogantie die aan de andere kant tentoon wordt gespreid (we mogen niet vergeten dat de streek van Waver ondanks alles een liberaal bolwerk blijft), proberen ze ondanks alles de mensen die minder getroffen worden door de besparingsmaatregelen te overtuigen hun acties te ondersteunen.
En dan wordt op het einde van de ochtend bij Décathlon het stakerspikket opgeheven door de deurwaarder, met de hulp van de politie. Décathlon, het patronaat ten voete uit!
Van dit pikket blijven maar twee ACLVB-delegees over, die we een handje helpen in afwachting van versterking vanuit de CNE, de christelijke bediendencentrale.
Een uur, tijd om naar het Bosch-plein in Waver te trekken, waar het ABVV, ACV en ACLVB samen komen, in de stek van Charles Michel! We zijn met een paar honderd, dat is niet veel. Maar heel wat mensen kozen ervoor om aan de pikketten te blijven, geen sprake van ze op te geven, van aan de bedrijven de kans te geven terug aan het werk te gaan voor het einde van de stakingsdag.
De stakers zullen ook op maandag 15 december present geven, vastberadener dan ooit. Michel buiten!
Een fotoreportage (foto’s Anne-Marie Obbiet)
