Vrijdag 11 november vond in Antwerpen de jaarlijkse vrouwendag plaats. De vrouwengroep van de SAP, Feminisme Yeah, deelde er onderstaand pamflet uit.
Op 9 mei 2012, wordt L. Zain, een jonge man, schuldig bevonden aan femicide of vrouwenmoord op zijn vriendin Laure. Het koppeltje is een jaar samen wanneer de tiener voelt dat zijn vriendin op het punt staat hem te verlaten. Na een verhitte discussie wurgt Zain uiteindelijk het meisje in zijn slaapkamer, terwijl zijn broer en vader zich in het huis bevonden.
Laure werd aangevallen en stierf door het geweld, omdat zij een vrouw was. Net zoals in België in 2013 162 andere vrouwen vermoord werden door de handen van hun partner. Het vonnis werd uitgesproken door de moordenaar zelf: “Ik was bang dat dit de enige mogelijke oplossing was om haar voor altijd voor mij te houden”. Dit illustreert op een heel duidelijke manier de definitie van Casa del Encuentro, de Argentijnse NGO die de term” vrouwenmoorden” een politieke betekenis geeft en duidelijk verwijst naar het begrip ‘moord van een vrouw door een man’, die haar als zijn eigendom beschouwt. Femicide (of “feminicide”) werd onlangs als zodanig door het Brussels parlement erkend en kan niet langer zomaar ingedeeld worden onder de categorie ‘doodslag’.
In België wordt één op de drie vrouwen het slachtoffer van fysiek, psychisch of seksueel misbruik in haar leven. In twee van de drie gevallen, wordt het geweld gepleegd door iemand uit haar nabije omgeving. De cijfers zijn des te meer verontrustend wanneer men bedenkt dat slechts 16% van de vrouwelijke slachtoffers het geweld juridisch aanklaagt.
Deze dramatische situatie is niet specifiek voor België. Integendeel! Overal, elke dag, zijn vrouwen het slachtoffer van geweld. Zo zijn er sinds begin van oktober van dit jaar meerdere vrouwengroepen overal ter wereld in opstand gekomen om te vechten tegen verschillende vormen van patriarchaal geweld.
In Argentinië werd een jonge vrouw van 16 jaar onlangs verkracht, gemarteld en vermoord.
Verenigingen en groepen deden een beroep op vrouwen om te staken. Tienduizenden reageerden positief op de uitnodiging. De beweging luistert naar de naam ‘#Paremos! NiUnaMenos!’.
Ook Poolse vrouwen manifesteerden massaal naar aanleiding van het totale verbod op abortus dat de regering hen wilde opleggen. De Italianen volgden door het aan de kaak stellen van huiselijk geweld. In Quebec werden verschillende acties ondernomen naar aanleiding van een golf van seksueel geweld, in één nacht in een studentenhuis. Er zijn afgelopen weken ook acties geweest in IJsland om de werkdag te beëindigen om 14u38 uit protest tegen de loonongelijkheid. Ook in Frankrijk werd deze loonongelijkheid aan de kaak gesteld door op 7 november het werk neer te leggen om 16u34, precies op het moment van de dag dat vrouwen beginnen gratis te werken.
Het is belangrijk te beseffen dat mannelijke dominantie ook aanwezig is in België. Ons werk wordt ook als minder belangrijk gezien dan dit van mannen. Het is ook onze beurt om te staken om ons jaarsalaris aan de kaak te stellen dat 20% lager ligt dan dat van mannen. We zijn allemaal slachtoffers van het patriarchaat. Hoog tijd om op te staan met ons allen om te vechten tegen al dit onrecht en onderdrukking.
