Terwijl Egypte leeft op het ritme van de tamtam die in de media wordt gemaakt rond de installatie van maarschalk Abdelfattah al-Sissi als president, veroordeelde een rechtbank in Caïro op woensdag 11 juni de activist en blogger Alaa Abdel Fattah en 24 andere revolutionaire jongeren tot 15 jaar gevangenis, een geldboete van 100 000 Egyptische ponden en 5 jaar gerechtelijk toezicht. Hun misdaad: ze werden er van beschuldigd een politieagent te hebben aangevallen, zijn walkie-talkie te hebben gestolen en de wet van 24 november 2013 te hebben overtreden die een beperking oplegt aan het recht om te manifesteren.
Deze zoveelste repressiegolf tegen actievoerders en revolutionaire militanten toont opnieuw de volharding aan waarmee de contra-revolutionaire krachten, gesteund op het leger en de veiligheidsdiensten, elke vorm van contestatie, hoe vreedzaam ook, van het regime willen breken.
Op 20 mei werden acht activisten en militanten uit Alexandrië, waaronder Mahienour el-Massry, militante van de Revolutionary Socialists, veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf en zware geldboetes. Zij werden vooral veroordeeld voor het organiseren van een niet toegelaten betoging.
Eind maart veroordeelde het assisenhof van Minieh, in Midden-Egypte, 529 voorstanders van de afgezette president Mohamed Morsi, tot de doodstraf. Zij werden beschuldigd van gewelddaden in de zomer van 2013 in de zuidelijke wijken van Caïro. De ter doodveroordelingen riepen terecht in de ganse wereld protest op.
Volgens Wiki Thawra, een site met statistieken die wordt bijgehouden door het Egyptian Center for Economical and Social Rights (ECESR), zijn er sinds 3 juli 2013 – na de staatsgreep van Al-Sissi dus -, meer dan 41 000 aanhoudingen gebeurd.
Maar de repressie heeft niet alleen de politieke militanten en de revolutionairen getroffen. Het doelwit van de contra-revolutie na het verjagen van Morsi van het presidentschap en de ontmanteling van de Moslimbroeders, was de arbeidersklasse en haar actieve krachten. Het is in naam van de strijd tegen het terrorisme dat het offensief tegen de sociale bewegingen en hun leidingen werd gelanceerd.
De gewelddadige aanvallen op en vervolgingen van vakbondsmilitanten, het aanvallen van sit-ins en de arrestatie van stakers, tijdens de acties van de dokters, de tandartsen, de postbodes, de textielarbeiders,…, tonen goed aan hoe de sociale verzuchtingen in het tijdperk van de Maarschalk-president- enkel nog met de wapenstok worden beantwoord. Looneisen stellen is de facto illegaal geworden.
Een ding is zeker, de repressie door de contra-revolutie heeft nog niet al haar tanden laten zien. Maar een regime kan het niet volhouden op termijn als het enkel op repressie en geweld is gebaseerd.
De Egyptische mannen en vrouwen die een revolutionair proces op gang hebben gebracht en Moebarak hebben verjaagd, aanvaarden geen nieuwe dictator.
Op dit moment hebben zij grote nood aan internationale solidariteit tegen de repressie, een internationale mobilisatie voor de onmiddellijke vrijlating van de gevangenen!
De Egyptische activisten bereiden momenteel een reeks acties voor om te protesteren tegen de wet die het recht om te manifesteren inperkt, en voor de vrijlating van de aangehouden mensen.
Zij lanceren een oproep aan de solidariteitsbeweging en de revolutionairen wereldwijd om van 21 juni een dag van actie en protest te maken voor de vrijlating van de gevangenen.
De solidariteitsoproep kan je hier lezen.
foto : 26 april. Betoging van de revolutionaire krachten voor het presidentieel paleis in Caïro tegen de wet van de beperking op het recht om te manifesteren en voor de vrijlating van de politieke gevangenen.
