De AKP-regering voert een bloedige oorlog tegen vrouwen in Turkije. Alle vormen van geweld tegen vrouwen zijn met 1400% toegenomen sinds de AKP in 2002 aan de macht kwam.
Er worden ten minste drie vrouwen per dag gedood, de meeste door hun man of ex-echtgenoot vanwege het aanvragen van een echtscheiding. Het enige dat de overheid tegen de feminicide en het geweld gedaan heeft, is wetten maken die de positie van het gezin versterken, die echtscheiding moeilijker maken en de positie van vrouwen verzwakken. En Justitie laat de moorden op vrouwen ongestraft.
In 2011 heeft de AKP het ministerie van Vrouwen- en Gezinszaken omgedoopt in Ministerie van Gezinszaken. De rechten van vrouwen zijn veranderd in bescherming van het gezin en vrouwen als een kwetsbare groep. Hoewel ze probeerden om abortus te verbieden, is dat vanwege de publieke opinie niet gelukt. Nadat Erdogan in 2002 verklaard had dat “abortus genocide is” en dat “geboortebeperking mogelijk niet in overeenstemming is met de islamitische familie-structuur”, zijn abortus en voorbehoedsmiddelen bijna ontoegankelijk geworden, omdat artsen in veel openbare ziekenhuizen onder druk van de overheid abortus of anticonceptie weigeren.
Dit beleid weerspiegelt hun visie op de samenleving, die de last van werk en huishoudelijke taken volledig bij vrouwen legt en ze ziet als waardevolle mensen op voorwaarde dat ze kinderen baren. Onlangs beweerde Erdogan, die vaak mensen aanmoedigt om ten minste drie kinderen te nemen, dat vrouwen die ervoor kiezen om geen kinderen te krijgen of die hun huis niet onderhouden ‘ontoereikend’ zouden zijn…
Autoritairder en patriarchaler
In mei 2016 heeft een parlementaire commissie een reeks maatregelen voorgesteld die de inspanningen van vrouwen die een huwelijk willen beëindigen zouden blokkeren, zelfs wanneer ze worden blootgesteld aan geweld. Het rapport beveelt verplichte sessies aan met een professionele tussenpersoon in gevallen van huiselijk geweld of echtscheiding, vereist gesloten hoorzittingen om ‘de privacy van de familie te beschermen’ (dit zou feministische activisten verhinderen in de rechtbank aanwezig te zijn) en stelt voor om een termijn voor alimentatie te introduceren. Het rapport beveelt aan dat religieuze adviseurs betrokken worden bij echtscheidingszaken om stellen met elkaar te verzoenen.
De houding van zowel de overheid als de media met betrekking tot het misbruik van kinderen is in Turkije een nog zeer ernstig probleem, omdat ze de feiten verbergen en de problemen individualiseren door niet aan te klagen dat individuen als ‘pervers’ worden beschreven. Na de recente onthulling van een affaire waarin kinderen jarenlang waren misbruikt in een school die wordt gerund door een islamitische stichting die pro regering is, ontkende de regering de verantwoordelijkheid van de staat en de minister van Gezinszaken zei: “Een enkel incident mag geen excuus zijn om een instelling die bekend staat om haar diensten te denigreren”.
Volgens het rapport van de parlementaire “Commissie Echtscheiding” moet de huwelijksleeftijd die nu 18 is, omlaag naar 15 en als minderjarigen jonger dan 15 seks met volwassenen hebben en besluiten om te trouwen, zullen er dus geen beschuldigingen van pedofilie meer komen.
De regering onder leiding van Erdogan heeft tal van maatregelen genomen om de staat en de samenleving te veranderen in een meer autoritaire en patriarchale zin. Voor hen is de onderdrukking van vrouwen en hun degradatie naar traditionele rolpatronen, in aanvulling op economische uitbuiting, een noodzakelijke voorwaarde voor de realisatie van andere vormen van ongelijkheid. Als de voorstellen van de ‘Commissie Echtscheiding’ worden aangenomen, zullen vrouwen en kinderen veel concrete rechten verliezen, en met hen alle onderdrukte mensen. Het gevaar is groot.
Yeniyol is de Turkse afdeling van de Vierde Internationale. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.
