De vakbonden gedragen zich als een soort reddingsindustrie – de grote hand die zich uitstrekt om de arme arbeiders te bevrijden. Dat moet stoppen, deze paternalistische houding verhindert de arbeiders zichzelf te bevrijden.
Thomas Vanecker, woordvoerder werknemers v/d wapenindustrie (WWI).
Al jarenlang zetten de vakbonden zich in om de arbeiders te verdedigen tegen de steeds harder wordende eisen van de industrie. Volgens hen dan toch. Niet alle arbeiders zijn daar even mee gediend.
Thomas Vanecker, tewerkgestelde in de wapenindustrie, vertelt: “Waar zijn dan eigenlijk al die uitgebuite arbeiders? Ik kom ze niet tegen op de werkvloer, nu niet en vroeger ook niet. Sinds ik manager ben geworden van onze afdeling in de fabriek spreek ik met nog meer arbeiders dan vroeger, en ze zeggen mij allemaal dat ze niets te klagen hebben.”
“De lonen in de wapenindustrie liggen ook best hoog. En het aantal ongevallen is zeer laag, wij voorzien trouwens een extra uitkering voor de weduwen van arbeiders die bijvoorbeeld omgekomen zijn bij een munitie-explosie. Wat zelden gebeurt.
“Er zijn zelfs mensen die kritisch zijn over wat zij dan een systeem van uitbuiting noemen, maar die kijken verkeerd denk ik. Hier is geen systeem. Alle arbeiders hier zijn allemaal zelf komen solliciteren. Het was hun individuele keuze om voor ons te komen werken.
“Het klopt natuurlijk dat er geen andere fabrieken in de omtrek zijn, maar toch. Verhuizen kan ook hé, er is een heel land waar overal jobs zijn. Je moet de mogelijkheden durven grijpen en niet thuis op een stoel blijven zitten natuurlijk.
“Nee, wat mij betreft zoeken de vakbonden problemen die er niet zijn. Die vakbonden maken deel uit van een gigantische reddingsindustrie, die krampachtig probeert te blijven bestaan ook al is er niets meer om voor te strijden. Ze zullen hun subsidies niet willen opgeven, daar draait het om denk ik. We hebben onze sociale zekerheid, dat is geschiedenis. Nu rest ons enkel nog elke werknemer zo goed mogelijk te ondersteunen voor zijn eigen carrière te ontplooien.
“Wat weten de vakbonden nu ook van wat er op de werkvloer gebeurt. Ik zit hier op mijn kantoor en elke werknemer kan hier zomaar binnenlopen. Dat doen ze zeer weinig, dus is het duidelijk dat we hier een goedbestuurd schip varen.”
Op de vraag wat er dan moest gebeuren met de honderden ontslagen arbeiders, kwam geen commentaar. Toen we doorvroegen over de sterfgevallen door explosies van munitie, kwam als reactie “Ongevallen komen voor in elke industrie, dat is niet te vermijden. Wij proberen wel zoveel mogelijk de ongevallen te beperken. Harm reduction, noemen we dat proces.”
“Er zijn zelfs pacifisten die proberen de wapenindustrie af te schaffen. Dat zijn naïevelingen. Het is best dat wij met een degelijk controleproces de touwtjes in handen hebben, anders kan gelijk wie wapens maken. Beter om dat te concentreren in enkele megafabrieken met goede arbeidsvoorwaarden.”
“Wij maken hier elke dag de toekomst,” sloot Thomas Vanecker nog af.
Recruteringsposter voor meer vrouwen in de wapenindustrie
