• FRANÇAIS (LCR)

sap-rood.org

SAP

antikapitalistische lenteschool 2017
  • home
  • Wie zijn wij?
    • SAP
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • België
    • politiek
    • syndicaal-sociaal
    • verkiezingen 2014
  • internationaal
    • Afrika
      • Algerije
      • Burkina Faso
      • Egypte
      • Kenia
      • Marokko
      • Soedan
      • Tunesië
    • de Amerika’s
      • Argentinië
      • Bolivië
      • Brazilië
      • Chili
      • Colombia
      • Cuba
      • Ecuador
      • Guatemala
      • Haïti
      • Honduras
      • Mexico
      • Peru
      • Puerto Rico
      • Venezuela
      • Verenigde Staten (VS)
    • Azië
      • Cambodja
      • China
      • Filippijnen
      • Maleisië
      • Pakistan
      • Thailand
      • Vietnam
    • Europa
      • Italië
      • Luxemburg
      • Nederland
      • Noorwegen
      • Oekraïne
      • Portugal
      • Rusland
      • Schotland
      • Slovenië
      • Spaanse Staat
      • Turkije
    • internationale instellingen
    • Midden-Oosten
    • Oceanië
  • themas
    • antifascisme
    • antiracisme
    • cultuur
    • ecologie
    • economie
    • feminisme
    • geschiedenis
    • biografieën
    • jongeren
    • LGBT+
    • migratie
    • strijd en bewegingen
    • Uitgavenfonds Ernest Mandel
  • onze blogs
    • Ida en Evie schrijven
    • blog Flor Vandekerckhove
    • blog Marijke Colle
    • blog Pips Patroons
  • linkse linkjes
  • e-shop

Wie stout is, krijgt lekkers…

29 oktober, 2013 door Pips Patroons

vals2

Iedereen die de film La Grande Vadrouille gezien heeft, herinnert zich de Moeder Overste van het godshuis van Beaune die de voor de Duitsers ondergedoken Britse vliegenier onderzoekt: “U houdt van al wat goed is en dat is heel slecht”. De verzaking van het vlees heeft een grote rol gespeeld in de christelijke ideologie, wat Gods grondpersoneel er niet van weerhouden heeft om zich te goed te doen aan het vlees van dieren, van vrouwen en bij gelegenheid van jongens. Ook het boeddhisme prijst ascese aan, niet zozeer om specifiek te strijden tegen de vleselijke wellust, maar om de lust te doven die ons bindt aan deze ijdele wereld. Ook hier is dus sprake van versterving. Als halftijdse vegetariër beschouw ik de keuze voor een vleesloos dieet als een esthetische en niet als principiële keuze, een kwestie van smaak dus. Wie het om principieel morele redenen doet acht ik, als materialist, religieus ingesteld.

Maar gelukkig is er een leven voor de dood en daar moet je van profiteren. Wie het aardse paradijs hoger acht dan het hemelse moet de ascese consequent afwijzen. We hebben recht op de goede dingen die voortkomen uit onze noeste arbeid en waarvan wij bij voorkeur wensen te genieten in het gezelschap van onze vrienden. Het convivium, het gastmaal, het gezellig samenzijn versterkt onze menselijkheid! Het is een kenmerk van beschaving!

In de grote volksopstanden van weleer gedroegen de arme mensen zich erg puriteins. Een puritanisme dat je soms nog tegenkwam in de arbeidersbeweging van de laatste twee eeuwen. Mevrouw Jeanette Vermeersch bijvoorbeeld, echtgenote van de grote stalinistische leider van de Franse communistische partij, Thorez, beschouwde contraceptie als een burgerlijke ondeugd. Je bedrijft de liefde eerst en vooral om de arbeidersklasse te vergroten en niet zomaar voor je plezier, geachte dames-kameraden! Sommige revolutionairen, al dan niet marxisten, vinden dat je een heel sober leven moeten leiden, om niet te spreken van de fundamentalistische antiproductivisten van vandaag. Ik ga dit thema niet uitdiepen maar enkele opmerkingen aanhalen van Friedrich Engels uit zijn boek De Duitse Boerenoorlog (1850). Het gaat om de revolutionaire opstand van de boerenstand tegen de Heren, een revolte geleid door Thomas Münzer, de protestantse bevrijdingstheoloog die tegen Luther in preekte dat je niet hoeft te gehoorzamen aan de wereldse macht.

Volgens Engels zijn de oude onderdrukte klassen gedwongen om de hele cultuur van de heersende klassen te verwerpen, anders kunnen ze hun revolutionaire energie niet opdrijven en een aaneengesmede klasse vormen. Ze kunnen zich namelijk niet verzoenen met een wereld die hen onderdrukt en dus met de dingen van die wereld die hun leven een kort ogenblik leefbaar kunnen maken. Ze streven dan ook naar het einde der tijden, de tweede komst van Christus, om dit aardse tranendal definitief te verlaten. Deze “plebeïsche” versterving verschilt echter van de ascese die gepreekt werd door de calvinistische en puriteinse burgerij van de 16de en 17de eeuw en die te maken heeft met spaarzaamheid. Volgens Engels brengt de ontwikkeling van de productiekrachten en de nieuwe rijkdommen die zij voortbrengen, een einde aan het revolutionaire karakter van het ascetisme, en dat is maar goed ook. Engels was een uitgesproken productivist als het ging om de goede dingen des levens.

Trotski, in zijn polemiek tegen de aanhangers van de zogeheten proletarische kunst, beweerde dat zolang we nog niet leven in een socialistische samenleving, we geen socialistische kunst kunnen produceren, een kunst die bovendien nooit proletarisch kan zijn, want in het socialisme heeft de arbeidersklasse, samen met alle andere klassen, opgehouden te bestaan. In afwachting daarvan moeten we gebruik maken van de goede en nuttige dingen die de burgerlijke cultuur heeft voortgebracht en proberen geen proletarische maar een revolutionaire kunst te scheppen. Lenin dacht er net zo over.

Zo beweer ik dat zoals de bourgeoisie voortgebouwd heeft op de aristocratische gastronomie, wij moeten voortbouwen op de burgerlijke gastronomie. Het gaat er niet om dialectische of marxistisch-leninistische recepten uit te vinden, maar om het organiseren van een rechtvaardige en billijke verdeling van het goede en lekkere eten, d.w.z. de ontwikkeling van een revolutionaire en niet van een proletarische gastronomie. Zoiets houdt natuurlijk de eerbiediging in van het ecologische evenwicht. Smakelijk kameraden! En ga nog eens rond met de wijn.

Print Friendly, PDF & Email

Categorie: blog Pips Patroons, onze blogs

 Facebook Twitter Flickr YouTube E-mail
hallo kameraad
lid-wrden
strijdfonds

zoeken

FeMiNiSmE–YeAh!archief Ernest Mandel IRJ 2017
Anticapitalista

cultuur

Film: Der Junge Karl Marx van Raoul Peck

Door Michael Löwy

De film Der Junge Karl Marx die de grote Haïtiaanse filmmaker Raoul Peck aan de jonge Marx wijdde, is een echt meesterwerk. Het is tevens het werk van een cineast die kant koos: die van de onderdrukten en uitgebuitenen die strijden voor hun emancipatie. Vandaar zijn belangstelling voor een zekere … [Meer lezen ...]

Tags

abortus asiel asielzoekers BBTK-SETCa Bechdel beweging bezuinigingen cinema culture ecologische economie Fellini Feminisme film FN FOD Financiën Gender IIRE indignados K&SR klimaatsverandering klimaattop COP 19 kolonialisme koopkracht overheidsdienst politiek Racisme Soberheid sociaal sociale Sorrentino staking stakingsrecht storm Taubira theorie Ulrike Meinhof vakbeweging vluchtelingen vrouwen werkloosheid
…en presto, het grooit!

"Van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften."
--Karl Marx

Internationaal Revolutionair Jongerenkamp

IRJ 2017
Viva la IV!

Onze oude website kan je nog steeds hier raadplegen.

kalender artikels

februari 2023
Z M D W D V Z
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728  
« okt    

image bank

  • DSC_0141
  • DSC_0140
  • DSC_0139
  • DSC_0137
  • DSC_0138
  • DSC_0136
  • DSC_0135
  • DSC_0132
  • DSC_0133

categorieën

andere hulpmiddelen

  • archieven
  • sitemap
  • folders te downloaden

SAP-LCR