In mijn Congolese kinderjaren werd mijn aardrijkskundige kennis uitgebreid dankzij het Amerikaanse maandblad National Geographic. U hebt zeker, al was het maar bij de tandarts, een blik geworpen op deze publicatie, gedrukt op glanspapier en vol prachtige foto’s. De natuur pronkt er in al zijn glorie en de exotische volkeren schitteren er in al hun […]

U kent wellicht het stripverhaal Asterix en de Olympische Spelen. De sober levende Griekse atleten komen er in opstand als ze merken met hoeveel smaak onze Galliërs genieten van hun copieuze maaltijden. De Olympische Senaat brandmerkt de Galliërs als decadent, maar de atleten willen ook decadent worden. Genieten van het leven is in sommige ogen […]

Het gebeurt af en toe dat ik tweedehands poëzie koop. Een van die aankopen deed ik in Engeland, op 29 november 1995 (ik vermeld steeds de datum van mijn aankoop op het schutblad, dat geeft enige chronologie aan mijn leven). Het is het gewrocht van ene Charles Kingsley en verscheen voor het eerst in 1889. […]

U kent misschien de uitdrukking “zo rijk als een nabob”. Maar wie waren die nabobs? De gouverneurs en andere grootwaardigheidsbekleders van de sultan droegen die naam gedurende de moslim-overheersing in India tussen de 15de en 17de eeuw. De sultans stonden bekend voor hun luxueuze levensstijl, gewaarborgd door de staatskas. De nabobs deelden in de rijkdom, […]

Verwacht u niet aan een Belgenmop. Ik ga het hebben over het surrealisme als kunstbeweging en niet over de politieke functionering van het koninkrijk van Filip I, de katholieke vorst die op mysterieuze wijze in 2013 die andere katholieke koning opvolgde, namelijk Filips II (1527-1598), de man die altijd werd geëerd door Willem de Zwijger, […]

Er doet een verhaal de ronde dat Lenin bang was dat de muziek van Beethoven hem de revolutie deed vergeten. Hij interesseerde zich in ieder geval voor de literatuur, bijvoorbeeld voor Leo Tolstoj, de auteur van Oorlog en Vrede en van Anna Karenina. Zijn smaak was tamelijk klassiek. Maar in zijn ogen hield cultuur meer […]

In zijn roman Oorlog en Vrede (1863-69) verklaart Leo Tolstoj zijn opvatting over de geschiedenis aan de hand van de individuele lotgevallen en de psychologie van zijn personages. Het gaat om grote kunst. Een beroemde passage is de dans van Natasja Rostov, een huwbare adolescente en in mijn ogen een onverdraaglijk wicht (maar ik ben […]

Naar verluidt wordt onze samenleving bestuurd door de elite, door de keur, het uitgelezen gedeelte van de bevolking, de kleine groep van voorname en bevoorrechte lieden. Ze zijn de gedistingeerde dragers van de cultuur, de crème de la crème, kortom de eminente vertegenwoordigers van het menselijke geslacht, die ons, gewone stervelingen, in alles overtreffen, zowel […]