Door het vluchtelingenprobleem uit te besteden aan Turkije hebben de Europese wanbeleidmakers getoond dat ze hun laars vegen aan internationale verdragen en elementaire mensenrechten. Een uitgelekt document toont echter aan dat ze zelfs niet terugschrikken voor massadeportaties naar oorlogsgebieden.
De Britse burgerrechtenorganisatie Statewatch kon eind maart de hand leggen op een geheim document dat de Europese Commissie op 3 maart stuurde naar de lidstaten. Daarin worden plannen ontwikkeld om op korte termijn tienduizenden Afghanen naar hun geboorteland te deporteren. Men kan er de afschuwelijke zin lezen: “Member States are aware of the worsening security situation and threats to which people are exposed. Despite this, more than 80,000 persons could potentially need to be returned in the near future.” ‘Need to be returned’, dit is het soort clean taalgebruik waarmee witteboordcriminelen er niet voor terugschrikken mensen de dood in te sturen. Taalgebruik dat ongetwijfeld ook gehanteerd werd op de conferentie van Evian in 1938, waar er geen bereidheid te vinden was onder de Westerse democratieën om meer Joodse vluchtelingen op te nemen.
De voorstellen van de Commissie geven een antwoord op de Duitse vraag van oktober 2015 aan de Commissie om te zien hoe afgewezen Afghaanse asielzoekers naar hun land konden teruggedreven worden, een vraag die trouwens ook door de sociaaldemocratische Europarlementsvoorzitter Martin Schulz ondersteund werd. Natuurlijk, mensen terugsturen naar een door Taliban geteisterd land ligt een beetje gevoelig. De ‘oplossing’ van de Commissie bestaat erin de Afghaanse asielzoekers onder te verdelen in ‘vluchtelingen’ uit conflictregio’s (en die in aanmerking komen voor asiel) en ‘economische migranten’ uit zogezegd veilige regio’s van Afghanistan. Het zijn deze laatsten die willens nillens moeten gerepatrieerd worden.
De Duitse regering verklaarde het Hindu Kush berggebied als veilig, alhoewel de directeur van de Amerikaanse nationale inlichtingendienst spreekt van een mogelijke ineenstorting van het hele land in 2016. Om gekissebis te vermijden wil de Europese Commissie dat er onder de lidstaten goed wordt afgesproken welke regio’s als veilig worden beschouwd, en welke niet. “Niet eenvoudig, gezien de toenemende onveiligheid in veel provincies“, aldus de Commissie, die verwijst naar de 11.000 burgerslachtoffers van terroristische aanslagen in 2015 en de snel verslechterende economische situatie.
De Commissie heeft ook nagedacht over drukkingsmiddelen om de deportaties vlotter te laten verlopen. Een cadeautje voor wie vrijwillig terugkeert bijvoorbeeld (‘reintegration package’), maar, voegt de snuggere Commissie eraan toe: “designed in a way not to become a pull factor ,attracting even more migrants“.Een presentje voor de Afghaanse évolués, aan wie zelfs een Erasmusbeurs zou kunnen aangeboden worden. Maar opgepast: “The risk that those students apply for asylum once in the EU and make their outmost not to return is however very high.” Een ander drukkingsmiddel wordt gesuggereerd wanneer de Commissie vermeldt dat de EU 1,4 miljard euro ontwikkelingsgeld beloofd heeft aan Afghanistan. Evaluatie op 4 en 5 oktober 2016, want dan plant de EU een conferentie over Afghanistan in Brussel.
Dit alles is van een weerzinwekkend cynisme. Als het mogelijk was uit de EU te treden, zou dit het moment zijn om het massaal te doen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op andereuropa.org/.
