Sinds verschillende maanden werd op 11 oktober een Europese actiedag gepland tegen de vrijhandelsverdragen TTIP (EU-USA), CETA (EU-Canada) en TiSA (vrijhandel in diensten). Van land tot land verschilden de organisaties en bewegingen die hiervoor de handen in elkaar sloegen; het ging globaal om burgerrechtengroepen, andersglobalisten, vakbonden, boerenorganisaties, ecologisten, gezondheidsorganisaties, politieke bewegingen enz. Het idee was op een gedecentraliseerde manier, maar op dezelfde dag, initiatieven te nemen die naar de omstandigheden en mogelijkheden het meest geschikt leken: betoging, meeting, conferentie, pamflettenactie, enz.
In België werd het initiatief genomen door enkele koepelorganisaties en allianties, die elk op hun beurt een reeks organisaties en bewegingen bereiken. Het ging in de eerste plaats om de Alliantie D19-20, de Belgische tak van Alter Summit en CNCD-11.11.11. D19-20 is het samengaan van enkele vakbondscentrales, boerenorganisaties en burgerinitiatieven die verleden jaar op 19 december tijdens de Europese top in Brussel actie voerden; Alter Summit richt zich op Europees vlak tot alle organisaties die zich verzetten tegen het ondemocratisch asociaal EU-beleid. CNCD-11.11.11 tenslotte is de koepel van ontwikkelingsorganisaties in Franstalig België. Een van de specificiteiten van het initiatief dat gisteren in Brussel doorging was dat er een inbreng was uit de diverse regio’s van het land, zelfs van de kleine duitstalige gemeenschap (Oostkantons) waar de militante melkveehouders (lid van MIG–EMB) actief zijn.
De initiatiefnemers hadden gekozen voor een “feestelijke meeting”: een inhoudelijk gedeelte van 15u tot 18u, gevolgd door een feest, muzikale optredens en de mogelijkheid iets te eten en te drinken. Plaats van het gebeuren: de pas onlangs ingerichte en nog niet erg bekende zaal La tricoterie nabij het Brussels Zuidstation. De opkomst was een waar succes; zo ‘n 300 mensen hadden er hun vrije zaterdag voor over. En ik vermoed dat weinigen zich zullen bedrogen gevoeld hebben.
Een reeks sprekers belichtte vanuit diverse gezichtspunten het verzet tegen de TTIP, CETA en TiSA:
- Pascoe Sabido van Corporate Europe Observatory had het vooral over het totaal gebrek aan democratische controle op de gevoerde onderhandelingen, en de overweldigende inbreng van bedrijfslobbys in de totstandkoming;
- Verveine Angeli van de Union syndicale Solidaires (Frankrijk) legde de band uit tussen de vrijhandelspolitiek, de onderlinge concurrentie waarin werknemers gedwongen worden en de sociale dumping die er het gevolg van is;
- Enzo Maragliano, vakbondsafgevaardigde in de Belgische afdeling van oliemaatschappij Total, toonde gedetailleerd aan welke wereldwijde strategie een dergelijke multinational volgt, in het bijzonder de enorme winstmogelijkheden die deze sector nastreeft in de nieuwe, maar uiterst vervuilende oliewinningsprocédés zoals teerzand, fracking, gas-uit-steenkool.
- Over fracking en andere agressieve ontginningsprocédés ging het ook in de zeer leerrijke uiteenzetting van Michaela Popescu, actief bij SOS Rosia Montana, burgerverzet tegen een grootschalig Canadees goudmijnbouwproject in Roemenië. Popescu wees op de sterke druk die door de Verenigde Staten uitgeoefend wordt in Roemenië en Bulgarije om er toegang te verschaffen aan Amerikaanse frackingbedrijven. Hierbij worden zelfs topfiguren ingezet als Hilary Clinton, Joe Biden, Wesley Clark …
- Vladimir Nieddu van het “Europees netwerk tegen de privatisering en de commercialisering van de gezondheid” (cfr. het bericht op deze site over hun onlangs uitgegeven Manifest);
- Frank Vanaerschot legde uit dat het initiatief Hart tegen Hard wel in de eerste plaats gericht is tegen de Vlaamse en Belgische regeringsprogramma’s, maar net als STOP TTIP bekommerd is om de sociale dumping die er het gevolg zal van zijn. Vandaar ook de steun aan de anti-TTIP/CETA/TiSA campagne;
- melkveehouder Erwin Schöpges (MIG, EMB) sprak over de niet vol te houden situatie van de kleine producenten, onder druk van ongebreidelde concurrentie door megabedrijven, en de resulterende aantasting van de voedselkwaliteit.
Diverse sprekers zegden steun van hun organisatie toe aan de acties die D19-20 plant op 19 december 2014 tijdens de Europese top in Brussel. Ook uit het publiek waren er tussenkomsten in die zin.
Wat opviel in zowat alle uiteenzettingen, en wat terecht door Thomas Englert (D19-20) in het slotwoord beklemtoond werd, is dat er in het groeiend verzet tegen de vrijhandelsverdragen weinig of geen sprake is van bescherming van onze bedrijven tegen buitenlandse concurrentie. Als het gaat om ‘protectionisme’, dan is het bescherming tegen afbouw van sociale, sanitaire en ecologische normen, bescherming tegen een machtsgreep van de grote bedrijven en tegen de verdere aantasting van het beetje democratie dat nog overblijft.
En dan kon het feestelijk gedeelte van de bijeenkomst beginnen.
Dit artikel verscheen eerder op andereuropa.org
